Arhimandrit Romilo (Jelić)
Romilo (rođen Jelić, Rudo, 23. februar 1973 — Beograd, 19. septembar 2021) bio je srpski pravoslavni arhimandrit i iguman Manastira Duboki Potok.
| Romilo (Jelić) | |
|---|---|
.jpg) | |
| Osnovni podaci | |
| Eparhija | Eparhija raško-prizrenska |
| Čin | arhimandrit, iguman |
| Titula | arhimandrit iguman Manastira Duboki Potok |
| Sedište | Manastir Duboki Potok kod Pridvorice |
| Godine službe | od 12. maja 2000. do 19. septembra 2021. |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 23. februar 1973. |
| Mesto rođenja | Rudo, SFRJ |
| Datum smrti | 19. septembar 2021. (48 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
Biografija uredi
Arhimandrit Romilo (Jelić) je rođen u porodici Jelić, odakle je, posle stradanja srpskog naroda i nekih članova njegove porodice u poslednjem ratu, utočište pronašao u Manastiru Crna reka. Nakon iskušeničkog života u Crnoj reci bio je zamonašen u Manastiru Zočištu.[1]
Kao mlad monah je sa ostalom bratijom i igumanom manastira Zočište, ocem Jovanom Jelenkovim, bio kidnapovan od strane šiptarskih ekstremista, jula 1998. godine. Posle oslobađanja iz logora, intervencijom Međunarodnog crvenog krsta, monah Romilo se po blagoslovu vladike vraća u Manastir Zočište i biva postavljen za igumana, na praznik Svetog Adrijana i Natalije (8. septembara) te 1998. godine. Po Božjem promislu ostaje nepovređen i kada za vreme bombardovanja naše zemlje, na njega i još jednog zočiškog kaluđera pucaju iz snajpera sa obližnjeg brda.[2]
Ocu Romilu je pripala i teška dužnost da po okončanju bombardovanja, kada se narod iz Zočišta opet pokrenuo u zbeg, iznese mošti Svetih Vrača iz manastira u nadi da će se ubrzo vratiti u svoj manastir. Međutim kako to nije bilo moguće, dobio je blagoslov da mošti prenese u Manastir Sopoćane, gde su ostale do 2007. godine.
Teroristi su septembra 1999. godine minirali Manastir Zočište, pa tadašnji vladika Artemije, na praznik Sv Vasilija Ostroškog (12. maja) 2000. godine daje novi blagoslov ocu Romilu, postavlja ga za igumana Manastira Duboki Potok kod Pridvorice. I tamo je zatekao mošti Sv. Vrača, ali kako je govorio „ po blagouhaniju“ se prepoznaje da je to drugi par Sv. Vrača, različit od onih u Zočištu. I ako su u manastir u Zočištu vraćene mošti po obnovi crkve 2007. godine, otac Romilo se ne vraća u njega da živi, ali dolazi kad god može, služi liturgije, bdenja o slavama, čita molitve potrebitima. Poslednji put je služio bdenije sa Petohljebnicom u navečerje Sv. Vrača ovoga leta 2021. godine.
U Dubokom Potoku je bio sve do svoga upokojenja, pune dve decenije. Obnavljao je manastir, gradio konake, trpezariju, oslikao crkvu, okupljao mlade ljude i bio jedan od najcenjenih duhovnika na severu pokrajine. Oličenje dobrote, mudrosti, blagoće i strogosti istovremeno.[3]
Upokojio se u Gospodu 19. septembara 2021. godine na odeljenju bolnice Dragiša Mišović u Beogradu.
Reference uredi
- ^ „Olivera Radić. Poruke i pouke manastira Duboki Potok”. Pravoslavie.Ru - Srpska verzija. Pristupljeno 2021-09-20.[mrtva veza]
- ^ „Olivera Radić. Vavedenje Presvete Bogorodice u manastiru Duboki Potok”. Pravoslavie.Ru - Srpska verzija. Pristupljeno 2021-09-20.[mrtva veza]
- ^ „Evharistijsko sabranje u manastiru Duboki Potok | Srpska Pravoslavna Crkva [Zvanični sajt]”. www.spc.rs (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 10. 11. 2017. g. Pristupljeno 2021-09-20.
Spoljašnje veze uredi
- Manastir Duboki Potok Arhivirano na sajtu Wayback Machine (4. avgust 2020)
- Arhimandrit Romilo (Jelić) Arhivirano na sajtu Wayback Machine (16. maj 2021)
