BAN mreža
BAN mreža (engl. Body area network) uspostavlja se pri pacijentu, na njegovom telu, i obično se sastoji od niza laganih uređaja koje prate i bežično emituju podatke vezane za biosignale (vitalne znake) pacijenta. To je vrsta resivera (koji može biti telefon, tablet, ili neka druga vrsta uređaja, koja je dalje sposobna da obradi podatke i pošalje osobama koje su zadužene da prate zdravstveno stanje pacijenta). Glavna svrha BAN mreže je da omogući pacijentu, čije stanje mora biti praćeno 24 časa, 7 dana u nedelji, potpunu fizičku pokretljivost. Da bi se ovaj cilj ostvario, pravi se lagani lični sistem za praćenje vitalnih funkcija, ka zadovoljenju potreba svakog pojedinačnog pacijenta.
Funkcionisanje jedne BAN mreže uredi
Konkretno, BAN se sastoji iz jednog ili više senzora, u zavisnosti od potreba pacijenta, koji mere specifične podatke, poput krvnog pritiska ili pulsa. Ovi podaci bivaju poslati na mobilnu jedinicu. Ova komunikacija može biti ostvarena bilo žičanim putem, bilo bežično, preko Blututa na primer. Odatle, mobilna jedinica mora biti sposobna da kontaktira zdravstveni centar. Vitalne informacije se šalju periodično, ili onda kada su dostigle kritične vrednosti. Ovaj prenos se može ostvarivati korišćenjem neke od bežičnih tehnologija prenosa podataka na daljinu, poput GPRS-a (engl. Global Packet Radio Service) ili UMTS-a (engl. Universal Mobile Telecommunications System). Registrovani zdravstveni stručnjak se može logovati na centralni server ustanove koji prima ove podatke i preuzeti podatke o pacijentu.
Ukoliko praćene vrednosti dostignu kritične nivoe, mora se na neki način obavestiti lekar koji je zadužen za pacijenta, jer on neće non-stop sedeti pored kompjutera i pratiti razvoj pacijentove situacije. Ovo se može ostvariti slanjem SMS-a, mail-a, direktnim pozivom, ili nekim drugim načinom alarmiranja lekarovog telefona. Lekar može odreagovati na adekvatan, i u ovom slučaju optimalan način.
Najčešća tehnologija koja se koristi za geolokaciju pacijenta u kontekstu BAN-a je naravno GPS (engl. Global Positioning System). Međutim, da bi se ova tehnologija integrisala sa BAN mrežom treba prevazići određene velike barijere. Jedna od najvećih prepreka je činjenica da GPS signal ne mora biti postojana stvar, i da u nekim uslovima (unutar zgrada, tunela, podruma i slično) jednostavno nije raspoloživ, te postoji rizik da komplikacije nastupe, a o poziciji pacijenta nema informacija.
Arhitektura BAN-a uredi
BAN mreža je razvijena radi osposobljavanja praćenja pacijenta u realnom vremenu sa udaljene lokacije. Ona predstavlja jedan distribuirani sistem, sa jednim krajem kod pacijenta (BAN klijent) a drugim kod zdravstvenog radnika koji će pratiti vitalne funkcije pacijenta (server). BAN ima ulogu provajdera usluge sa jedne, a klijenta sa druge strane. U okviru BAN-a informacije se prikupljaju korišćenjem senzora. Mobilna jedinica šalje podatke centralnom serveru, koji omogućava prikaz ovih podataka lekaru. Iz ovoga možemo podeliti komunakaciju na internu, BAN komunikaciju, i eksternu komunikaciju između BAN-a i zdravstvene ustanove.
Komunikacija između entiteta u sklopu BAN mreže se naziva intra-BAN komunikacija. Konkretno, ovde se misli na komunikaciju između senzora i mobilnog uređaja. Obzirom da nije najudobnije za pacijenta da bude obavijen žicama, ovde se preferira upotreba bežičnih tehnologija. Najčešće korišćena tehnologija za prenos podataka u intra-BAN-u je Bluetooth tehnologija, tehnologija kratkog dometa.
Eksterna kominikacija, između mobilnog uređaja i centralnog servera se naziva ekstra-BAN komunikacija. Za svrhu prenosa podataka na daljinu, od pacijenta do zdravstvene institucije, najčešće se koriste GPRS i UMTS tehnologije.
BAN tehnologije uredi
Najznačajnije BAN tehnologije su:
Tehnologije za određivanje lokacije uredi
U kontekstu BAN-a, neophodno je informisati se o tehnologijama koje omogućuju određivanje lokacije pacijenta. Najkorišćenija tehnologija u ovom trenutku je definitivno GPS (engl. Global Positioning System).
Literatura uredi
- Dokovsky, N. and Halteren, A. and Widya, I., „BANip: enabling remote healthcare monitoring with Body Area Networks“, University of Twente, Enschede, 2004
- Bluetooth SIG inc., „Specification Volume2 Specification of the Bluetooth System“, Profiles, Bluetooth SIG, 2001
- Global mobile Suppliers Association, „Evolution of GSM to 3G/IMT-2000 via GPRS/ EDGE/WCDMA“, 2004
- S. Drude, “Tutorial on body area networks”, IEEE 15-06-0331-000ban, 2011