Babijan Malagurski
Babijan Malagurski (Subotica, 1876 — Subotica, 1944) bio je bunjevački prvak, pravnik i advokat.[1]
Babijan Malagurski | |
|---|---|
| Datum rođenja | 15. januar 1876. |
| Mesto rođenja | Subotica,  Austrougarska |
| Datum smrti | 1944. (67/68 god.) |
| Mesto smrti | Subotica,  Kraljevina Mađarska |
Biografija uredi
Rođen je 15. januara 1876. godine u Subotici, gde je živeo i radio. Gimnaziju je učio u rodnom gradu i Halašu, a prava je studirao u Budimpešti i Koložvaru. Advokatski ispit je položio 1906. godine. Već kao student se borio za nacionalna prava Bunjevaca i bio je aktivni član društva „Kolo mladeži”. Zalagao se za uvođenje bunjevačkog jezika u škole. Bio je saradnik časopisa „Neven”. Godine 1918. bio je izabran za potpredsednika Narodnog veća u Subotici. Spada u red nacionalnih prosvetitelja kod Bunjevaca, koji je bio jugoslovenski orijentisan. Odlučno je zahtevao da Bunjevci ostanu teritorijalno vezani za Jugoslaviju.
Nakon Prvog svetskog rata u novoformiranoj državi na Prvoj godišnjoj skupštini sportskog kluba „Bačka”, održanoj 8. maja 1920. godine, dr Babijan Malagurski je izabran za predsednika atletskog odeljenja, a već 3. oktobra iste godine, na osnivačkoj skupštini Fudbalskog podsaveza za Vojvodinu (Subotica) prvog predsednika.[2] Kada je 1925. osnovana „Bunjevačka prosvetna matica” izabran je za njenog naslednika.
Preminuo je 1944. godine u Subotici, gde je i sahranjen. Postoji Nadgrobni spomenik Dr Babijana Malagurskog.
Izvori uredi
- ^ „Nadgrobni spomenik Dr Babijana Malagurskog”. Međuopštinski zavod za zaštitu spomenika kulture Subotica. Pristupljeno 9. 2. 2020.
- ^ „Saša Nedeljković: SOKOLSKO DRUŠTVO U SUBOTICI”. Srpski kulturni klub. Arhivirano iz originala 19. 06. 2020. g. Pristupljeno 9. 2. 2020.
