Balada

Balada proizilazi iz oksitanskog jezika balar (latinski: ballare = „plesati”, starogrčki: ballein = „bacati, pokretati, kretati se”) izvorno označava južnofrancuske srednjovjekovne trubadurske plesne epske i lirske pjesme. Radnja se najčešće bavila o kršenju moralnih načela pokojima neizbjezno slijedi kazna. Izvorne narodne balade su se radile o temama iz legendi, gdje su junaci s nadprirodnim moćima, te na kraju junaci umiru ili imaju blizak susret sa smrću. Od kasnog 18. vijeka balade se bave socijalnim temama. Balada je obično duža usmena prelazna vrsta koju karakteriše istovremeno prisustvo epskih i lirskih elemenata, iskazanih često na dramatičan način. Za baladu su svojsveni i priča o nekoj ličnosti, dramatičan dogaćaj, tragičan kraj i jako osjećanje koje izaziva kod slušaoca. Na kraju balade trebalo bi da se nalazi veoma značajna pouka. Naše narodne balade govore obično o tužnim događajima, često su i istorijski istinito potkovane, dok novokomponovane balade uglavnom govore o nesrećnoj ljubavi između čovjeka i žene.

Kanconijer

Balade u srpskoj narodnoj poeziji

• Ženidba Milića barjaktara
• Bolani Dojčin
• Predrag i Nenad
• Hasanaginica
• Omer i Merima
• Duma, duma Popović Stojana

Vidi još

• Epske pesme

Spoljašnje veze

• Veb-sajt Veliki rečnik
• Veb-sajt Akademija