Bitka kod Galipolja (1312)

Bitka kod Galipolja odigrala se 1312. godine između Srba i Turaka. Završena je potpunom pobjedom Srba koje je vodio veliki vojvoda Novak Grebostrek.

Bitka kod Galipolja
Deo Otomansko osvajanje Balkanskog poluostrva
Jugoistočna Evropa 1307. godine
Vreme 1312. Mesto Galipolje Ishod Srpska pobeda
Sukobljene strane
Turci	Srpski oklopnici
Komandanti i vođe
Halil-paša  †	Novak Grebostrek
Jačina
2.000+	2.000
Žrtve i gubici
teški	neznatni

Napredovanjem i osvajanjem gradova u Maloj Aziji Turci dolaze do ideje da pređu u evropski dio Vizantije što ubrzo i učine pod vođstvom Halil-paše. Ne naišavši na otpor vizantijske vojske Turci počinju sa pljačkom po Trakiji, zauzimajući manje gradove.

Vizantijski car Andronik II u nedostatku sopstvenih snaga se odlučuje da u pomoć pozove svog zeta srpskog kralja Milutina, koji se odaziva pozivu i šalje mu svog najboljeg vojskovođu Novaka Grebostreka i 2000 teško oklopljenih konjanika.

Srpska konjica je brzo stigla u Trakiju i zatekla je Turke kako opsjedaju Galipolje, gdje se bitka i odigrala.

U silnom naletu teško oklopljena srpska konjica razbila je tursku vojsku veoma brzo, ne dozvolivši Turcima da pobjegnu na svoje lađe.

Gubici turske vojske bili su katastrofalni od preko 2000 vojnika u životu je ostalo tek nekoliko desetina, a i sam turski vojskovođa Halil-paša je izgubio život.

Ovim porazom je za nekoliko decenija odgođena turska invazija na Balkan, jer, iako je Vizantija bila nemoćna i nespremna za rat, postojala je srpska država koje je u to vrijeme neosporno bila najjača sila sa obe strane Mramornog mora i moreuza.

Freska iz Starog Nagoričana, prikazuje kako Sv.Đorđe predaje mač kralju Milutinu, kao dokaz njegove pobede kod Galipolja

Natpis na vratima manastira Sv Đorđa u Starom Nagoričanu gde su zadnje tri reči na natpisu glase „Kralj pobi Turke”, posvećeno bici kod Galipolja 1312

Zanimljivosti

Prema Čedomilju Mijatoviću, jedan od razloga zbog kojih je Novak Grebostrek uspešno izvršio zadatak i potukao Turke kod Galipolja, leži u činjenici da je kralj Milutin konjicu svoje vojske uglavnom bazirao na lakim konjanicima, za razliku od kasnijih srpskih vladara koji su u borbi upošljavali tešku oklopnu konjicu, od koje su Turci bili brži i pokretljiviji.

Literatura

• Ćorović, Vladimir (1997). Istorija srpskog naroda.