Bitka kod Dangen Hila (1647)
Bitka kod Dangen Hila (engl. Battle of Dungan's Hill) bila je deo engleskog građanskog rata. Snage engleskog Parlamenta pod pukovnikom Majklom Džounsom (engl. Michael Jones) potukle su Irce i škotske rojaliste kod Dangen Hila (engl. Dungan Hill) 8. avgusta 1647.[1][2]
| Bitka kod Dangen Hila (1647) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deo Irskog rata i engleskog građanskog rata | |||||||
 Progon protestanata u Irskoj na engleskoj graviri iz vremena ustanka. | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
 Engleski parlamentarci |
 Irska katolička konfederacija Škotski rojalisti | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
|
pukovnik Majkl Džons[1] |
general Tomas Preston | ||||||
| Jačina | |||||||
| 5.000 pešaka, 1.500 konjanika i 2 topa[2] | 7.000 pešaka, 1.500 konjanika i 4 topa[2] | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
| laki | 3.000[2] | ||||||
Pozadina uredi
Porazom kralja Čarlsa u Prvom engleskom građanskom ratu (1642-47), engleski Parlament u Vestminsteru usmerio je svoju pažnju na pobunu katoličke Konfederacije u Irskoj. Povoljni uslovi ponuđeni su grofu od Ormonda, kraljevskom namesniku Irske, za predaju Dablina, poslednjeg engleskog uporišta u Irskoj, i u junu 1647. prvi odredi Vojske novog obrasca stigli su u Irsku pod komandom pukovnika Majkla Džonsa. Ormond je predao Dablin Džonsu 19. juna 1647.[2][3]
Bitka uredi
Pokreti trupa uredi
Početkom avgusta, pukovnik Džons je krenuo iz Dablina na pobunjeničku vojsku u Lensteru, pod komandom generala Prestona, koja je opsedala engleski garnizon u Trimu u okrugu Mid. Irci su napustili opsadu i povukli se preko reke Bojne, ali su ih Englezi sustigli svega 10 milja južno od grada. Preston je zauzeo jak odbrambeni položaj na Dangenovom brdu kod današnjeg sela Samerhil.[2][3]
Sudar uredi
Irska vojska, sa oko 1.000 konjanika, 7.000 pešaka i 4 topa postrojila se u žitnom polju, koristeći jarkove i ograde kao zaklon: regularna pešadija (naoružana kopljem i puškom) bila je u centru, većina konjice na desnom krilu, a oko 800 škotskih gorštaka (naoružanih mačevima i ponekom puškom) držali su levo krilo; iza pešadije, u rezervi, stajalo je 7 vodova konjice (oko 200-300 konjanika).[3]
Engleska vojska, 1.500 konjanika i 5.000 pešaka sa 2 topa, napala je 8. avgusta 1647. u 8. ujutro: engleska konjica napala je protivničku konjicu odmah, ne čekajući pešadiju: irska konjica, zbijena na desnom krilu, povukla se u neredu i pobegla sa bojišta. Kada je engleska pešadija krenula napred, škotski gorštaci na irskoj strani jurnuli su niz brdo, probili se kroz Engleze i utekli u močvaru, koja je bila levo od bojišta. Ostavši bez oba krila, irska pešadija odbila je nekoliko napada, a zatim se slomila i pokušala da utekne u močvaru. Engleska konjica gonila je i masakrirala begunce: irski gubici iznosili su oko 3.000 ljudi.[3]
Posledice uredi
Irska pobunjenička vojska u Lensteru doživela je poraz od koga se nikada nije oporavila. Pukovnik Džons i pukovnik Džordž Monk (zapovednik engleskih snaga u Alsteru) zauzeli su više utvrđenja u severnom Lensteru. Vrhovni savet irske katoličke konfederacije u Kilkeniju pozvao je u pomoć irsku armiju iz Alstera pod komandom Ovena O'Nila: nakon pobune u njegovoj vojsci (izazvane neredovnim platama), Oven je tek u novembru krenuo na Dablin sa 8.000 ljudi, ali nedostatak topova onemogućio je osvajanje engleskih utvrđenja, a nedostatak zaliha naterao ga je na povlačenje. Tako je do kraja 1647. veći deo Lenstera bio u rukama Engleza.[3]