Bitka kod Montepelosa
Bitka kod Montepelosa odigrala se 3. septembra 1041. god. između lombardsko-normanskih pobunjeničkih snaga i Vizantijskog carstva, blizu Montepeloa u južnoj Italiji. Vizantijce je predvodio, Eksavgust Vojoan , kada su bili prinuđeni da uđu u bitku, da bi nakon jedne celodnevne borbe pobunjenici pobedili vizantijsku vojsku i zarobili Vonijana. Ubedljiva pobeda pobunjenika primorala je pobunjenike da se povku u obalske gradove, ostavljajući Normanima i Lomabardima kontrolu nad celom Apeninskim poluostrvom uključujući tu centralne i južne delove.
| Bitka kod Montepelosa | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Deo Vizantijsko-normanskih ratova | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
|
Vizantija Varjaška garda |
Langobardi Normani | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
| Eksavgust Vojoan | Vilijam Gvozdena ruka | ||||||
| Jačina | |||||||
| 25.000 ljudi[1] | 50.000 ljudi[2][1] | ||||||
Pozadina uredi
Bitka kod Montepelosa je bila Lombardsko normanske pobune protiv Vizantijskog carstva u južnoj Italiji, kojoj su prethodile bitke kod Oliveta u martu, i Montemađora u maju, u kojima su obe pobede odneli pobunjenici.[3]Pre bitke, Lombardi i Normani su se dogovorlili izabravši Atenulfa, brata Pandulfa III od Beneventoa, za svog novog vođu, dok je Vizantijski kapetan Mihjlo Dokejan bio zamenjen Vojoanom.[3][4]
Novi zajedniči vođa pobunjenika, Atenulf, bio je deo vladajuće Benevetske porodice koja je bila rival Normanskog finansijera Gvajimara IV od Salerna, uprkos tome što su normanski zapovednici predvodili pobunjeničku vojsku, Normani sebi još uvek nisu mogli priuštiti raskid saveza sa Longobardima.[4]
Bitka uredi
Nakon bitke kod Montemađora, Bonijan je načinio svoj prvi pokušaj u podizanju opsade nad Melfijem, koji su zarobili pobunjenici. Kao odgovor na ovo, normanske i nombardske snage su izvršile kontranapad na Bonijanov logor kod Monte Sirikoloa,[5] blizu Montepelosa (današnja Irsina) na reci Bradano.[3] Vizantijska vojska koja se nalazila pod Bonijanovom komandom bila je sigurna unutar svog uporišta u Montepelosu, ali s obzirom na to da su pobunjenici želeli da izbegnu razvlačenj svojih snaga zajedno sa opsadom, oni su naterali vizatijsu vojsku i Varjašku grdu[3] u borbu uporno kradući njihovu stoku (goveda).. Bitka se protegla veći delom dana tokom koga su se vodile neprestane i žestoke borbe, ali je normanska konjica, predvođena Vilijamom Gvozdenom rukom, uspela da obezbedi ubedljivu pobedu pobunjenicima. Bonijansu su zarobili pobunjenici za vreme borbe i zadržali u zarobljeništvu radi razmene.[6]
Posledice uredi
Pobeda pobunjenika primorala je vizantijsku vojsku da se povuče u priobalne grdove ostavljajući na taj način celi unutrašnji prostor južne italije normaskikim i lonbardskim pobunjenicima. Nakon ove pobede, grad Matera je prešao na stranu pobunjenika podržavši njihovu pobunu, dok su obalski gradovi Bari, Monopoli i Đovinaco odrekli svog savezništva sa vizantijskim carstvom kako bi izbegli normansko puštonje.[7]
Nakon pobune vođa pobunjenika Atenulf je poslat nazad kući nakon što je otkriveno da je novac dobijen od otkupa prilikom razmene Bonijana zadržao za sebe. Iako su normanski vitezovi vršili pritisak da naredni vođa bude Normanin, ipak su na kraju bili nadglasani od Longobarda i morali su priznati za svog vođu Agira iz Barija, inače bivšeg vizantijskog kapetana Italije.[7]
Bitka kod Montepelosa je bila poslednja ozbiljna bitka između Normana i Vizantijaca vođena na Apeninskom poluostrvu.[8]
Reference uredi
- ^ a b Haldon 2013, str. 29.
- ^ Haldon 2013, str. 31.
- ^ a b v g Rogers 2010, "Cannae, Battle of". str. 321–322
- ^ a b Brown 2003, str. 43
- ^ Jacques 2007, str. 681
- ^ Brown 2003, str. 43–44
- ^ a b Brown 2003, str. 44
- ^ Brown 2003, str. 45
Literatura uredi
- Brown, Gordon S. (2003). The Norman Conquest of Southern Italy and Sicily. Jefferson, NC: McFarland & Company Inc., Publishers. ISBN 978-0-7864-1472-7.
- Jacques, Tony (2007). Dictionary of Battles and Sieges: A Guide to 8,500 Battles from Antiquity through the Twenty-first Century. Westport, CT: Greenwood Press. ISBN 978-0-313-33538-9.
- Rogers, Clifford J. (2010). The Oxford Encyclopedia of Medieval Warfare and Military Technology. 1. New York, NY: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-533403-6.