Božidar Timotijević
Božidar Timotijević (Beograd, 30. oktobar 1932[1] — 6. maj 2000) bio je srpski književnik, pesnik, novinar i urednik.[2]
Božidar Timotijević | |
|---|---|
 Božidar Timotijević | |
| Datum rođenja | 30. oktobar 1932. |
| Mesto rođenja | Beograd, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 6. maj 2000. (67 god.) |
Biografija uredi
Rođen je i odrastao u Beogradu, u radničkoj Rakovici.[3]
Osnovnu školu i gimnaziju je završio u Rakovici za koju je bio vezan čitavog života. Prve stihove je napisao još u gimnaziji (1950—1951), a prvu knjigu „Kvartet“ je objavio sa još tri prijatelja (Branko Jovanović, Tomislav Mijović, Prvoljub Pejatović).[4]
U Udruženje književnika je primljen već 1955.
Apsolvirao je Filološki fakultet u Beogradu, grupa za svetsku i jugoslovensku književnost.
Iste godine (1958) objavljuje svoju prvu knjigu „Veliki spavač“.
Tokom studija, zajedno sa Brankom Miljkovićem i Žikom Lazićem osniva neosimbolističku grupu.
Potom je bio urednik i novinar listova i časopisa „Mlada kultura“ (1954-1956), „Savremenik“ (1961-1964), „Poletarac“ (starija serija), (1966-1969) i „Književne novine“ sedamdesetih godina.
U izdavačkoj kući „Mlado pokolenje“ bio je urednik (1964—1969).
Radio je kao novinar u većem broju jugoslovenskih listova i na Radio Beogradu (1971—1980). Tu, na radiju, je pokrenuo akciju „Knjiga solidarnosti“. Donatori su davali knjige koje su potom usmeravane ka školama u zabitima gde je knjiga bila retkost. Na taj način je prikupljeno 2.000.000 knjiga.
Po svojoj želji sahranjen je na planini Tari, na planini na kojoj je mnogo vremena provodio baveći s svojim hobijem - stolarstvom
Njegova celokupna zaostavština nalazi se u Bajinoj Bašti, dok se jedan deo knjiga iz Timotijevićeve lične biblioteke nalazi u Udruženju za kulturu, umetnost i međunarodnu saradnju „Adligat”.[5]
Pesničke zbirke uredi
- Kvartet (1954)
- Veliki spavač (1958)
- Slovo ljubve (1960)
- Srebrno brdo (1960)
- Dan se rađa (1963)
- Večernje (1966)
- Vasilisk (1974)
- Čarna ptica (1977)
- Bezdanica (1977)
- Kuka i motika (1984)
- Minuše ptice svetom“ (1986)
- Nož i rana (1966)
- Pesme (1998)
Knjige posvećene najmlađima uredi
Tekstovi za muziku uredi
- „Devojko mala“ je bio svetski mega-hit
- „Kada vojnik svoju pušku ljubi"
- „Mornarski marš"
- „Na vez"
- „Bravo škola, ura za igranje"
Scenarija uredi
Scenario za film „Vihor zove Anđeliju“
Prevodi uredi
Prevodio je sa više jezika. Sa engleskog „Porodični skup“ T. S. Eliota, sa slovenačkog „Sonetni venac“ Franca Prešerna, i sa ruskog „Konjić grbonjić“ P. P. Jeršova
Prevođen je 25 svetskih jezika
Nagrade uredi
- Nagrada za mlade pesnike – srednjoškolce
- Prva nagrada lista „Mlada kultura“
- Prva nagrada na međunarodnom konkursu za poeziju u Italiji
- Nolitovu nagradu (u konkurenciji 138 kandidata)
- Nagrada vojvođanske sekcije Udruženja književnika Srbije
- Zmajeva nagrada Matice srpske
- Plaketa srpskog kraljevskog Književnog Kluba „Karađorđević“
- Plaketa za dugogodišnju saradnju sa Kolarčevim narodnim univerzitetom
- Plaketa Disovo proleće za celokupno pesničko delo
Reference uredi
- ^ „Na dan 30.10.1932.: Rođen Božidar Timotijević, srpski književnik,...”. www.nadanasnjidan.net. Pristupljeno 2024-01-30.
- ^ „Muzej poezije”. www.muzejpoezije.rs. Pristupljeno 2024-01-30.
- ^ Timotijević, Božidar. Bezdanica : pesme. Beograd : Nolit, 1977. str. 54.
- ^ „Božidar Timotijević | Vreme je za Novi Sad”. www.digitalizacija.ns.rs. Pristupljeno 2024-01-30.
- ^ Lazić, Viktor (februar 2019). „Srbija među knjigama”: 21.
