Borislav Stevanović (psiholog)
Borislav Stevanović (Aleksinac, 2. februar 1891 — Beograd, 23. novembar 1971) bio je psiholog i pedagog, doktor filozofije Londonskog univerziteta, profesor Filozofskog fakulteta u Beogradu, redovan član SANU.
Borislav Stevanović | |
|---|---|
| Datum rođenja | 2. februar 1891. |
| Mesto rođenja | Aleksinac |
| Datum smrti | 23. novembar 1971. (80 god.) |
Biografija uredi
Rođen je 1891. godine u Aleksincu. Gimnaziju je učio u Aleksincu, Nišu i Pirotu. Na Filozofskom fakultetu u Beogradu studirao je filozofiju kod Brane Petronijevića. Diplomirao je 1919. godine i bio je prvi „čisti“ psiholog po svojim interesovanjima i aspiracijama. Postdiplomske studije završio je u Londonu (Kings College, 1923-1926). [1]Na Filozofskom fakultetu u Beogradu radi u zvanju docenta od 1928., u zvanju vanrednog profesora od 1936., a za redovnog profesora izabran je 1951. godine. Bio je šef Katedre za psihologiju i dekan Filozofskog fakulteta u Beogradu. Jedini je psiholog do sada koji je bio član Srpske akademije nauka i umetnosti i to kao dopisni član odeljenja društvenih nauka od 21.12.1961. i redovni od 28.5.1970. Preminuo je 1971. u Beogradu.[2]
Delatnost uredi
Na postdiplomskim studijama u Londonu proučavao je metode i tehnike eksperimentalnih ispitivanja psiholoških problema i pratio teorijske tečajeve kod najpoznatijih britanskih psihologa tog vremena.Tokom ovih studija uradio je i odbranio doktorsku disertaciju – eksperimentalnu studiju o mentalnim procesima uključenim u suđenje (Experimental Study in Mental Processes Involved in Judgement, 1926.), koju je najistaknutiji engleski psiholog Spirman, inače njegov profesor, ocenio kao jedno od najpoznatijih novih istraživanja u oblasti mišljenja.
Tridesetih godina, uz pomoć dobrovoljnih saradnika, napravio je poznatu beogradsku reviziju Bine Simonove skale za merenje inteligencije. Zaslužan je za utemeljivanje empirijske naučne psihologije u Srbiji, formiranje i razvijanje niza psiholoških disciplina na Odeljenju za psihologiju kao i primenu psihologije u industriji, profesionalnoj orijentaciji, armiji, a posebno u pedagogiji i vaspitanju.
Profesor Stevanović se bavio proučavanjem brojnih naučnih problema, ali je svoja interesovanja usmerio uglavnom na dve oblasti istraživanja: probleme mišljenja(posebno proučavanje inteligencije) i probleme učenja( posebno transfera).
Preveo je sa engleskog jezika Obuhvatni rečnik psiholoških i psihoanalitičkih pojmova.
Najznačajniji radovi uredi
- Razviće dečje inteligencije i beogradska revizija Bine – Simonove skale ( 1937.)
- Učenje i pamćenje (1953.)
- Pedagoška psihologija (1956.)
- Eksperimentisanje u oblasti vaspitanja (1956.)
- U Zborniku Filozofskog fakulteta, knjigaVII-2, Beograd 1964., koji je posvećen njemu, objavljena je bibiliografija njegovih publikovanih radova.[1]
Reference uredi
- ^ a b Potkonjak, dr Nikola (1989). Pedagoška enciklopedija 2. Beograd: Zavod za udžbenike i nastavna sredstva. str. 395. ISBN 978-86-17-00977-7.
- ^ „Empirijska psihologija 1905-1953”. www.dps.org.rs. Arhivirano iz originala 27. 10. 2021. g. Pristupljeno 30. 11. 2019.
