Buzuki
Buzuki (grč. μπουζούκι, množina: grč. μπουζούκια) je grčki muzički instrument[1], koji su u Grčku doneli doseljenici iz Male Azije, a ubrzo je postao centralni instrument rebetiko žanra i njegovih grana[2]. Oslonac je moderne grčke muzike, prednji deo tela mu je ravan i često jako ukrašen sedefima. Instrument se svira sa trzalicom i ima oštar metalan zvuk, sličan mandolini, ali niže.
 | |
| Drugi nazivi | trihordo, tetrahordo |
|---|---|
| Klasifikacija | Trzalački instrumenti |
| Hornobestel-Zaks sistem | 321.321 |
| Opseg | |
| C4 - E6 (tetrahordo) | |
| Srodni instrumenti | |
| |
Postoje dva osnovna tipa bazukija. Trihordo ima tri para žica, a tetrahordo ima četiri para žica.
Ime uredi
Naziv "buzuki" potiče od turske reči bozuk što znači "slomljeno" ili "izmenjeno"[3], i potiče iz posebnog načina podešavanja ("štimovanja") pod nazivom tur. bozuk düzen, koja je najčešće korišćena na turskoj verziji, tur. saz-bozuk. On je u istoj porodici instrumenta kao i mandolina i lauta. Prvobitno je telo bilo isklesano iz jednog komada drveta, sličano kao saz, ali po dolasku u Grčku u ranim 1910. je modifikovan dodavanjem težišta, izgled pozajmljen od Neapolitanske mandole, a vrh pod uglom po uzoru na Neapolitanske mandoline kako bi se povećala snaga tela, da bi moglo da izdrži deblje, čelične, žice. U Rebetika muzici se dugo koristu trožični tip, ali je 1950. Manolis Hotis uveo četvoro-žični tip[4].
Reference uredi
- ^ Mišić, Milan, ur. (2005). Enciklopedija Britanika. A-B. Beograd: Narodna knjiga : Politika. str. 188. ISBN 86-331-2075-5.
- ^ „Bouzouki”. Arhivirano iz originala 09. 02. 2012. g. Pristupljeno 13. 10. 2015.
- ^ Musical Traditions, Issues 2–4, 1984, pp. 19
- ^ „Bouzouki name origin”. Arhivirano iz originala 09. 02. 2012. g. Pristupljeno 13. 10. 2015.
