Vaskrsenje (oratorijum)
Oratorijum Stevana Hristića, prvo takvo muzičko delo u srpskoj muzici. Napisan je 1912. godine i izveden 3. maja iste godine. Napisan je na tekst Dragutina Ilića. Praizvedbu je dirigovao Stanislav Binički, a učestvovali su Hor pevačkog društva „Stanković“, Orkestar muzike kraljevske garde, soprana je pevala Miroslava Binički, a muške glasove Turinski, Predić i Vojković.
Predviđen je za simfonijski orkestar, mešoviti hor i četiri solo glasa (sopran, bas, bariton i tenor). Sačinjen je iz dva posebna dela sa naslovima Vesnica sa Groba i Hristos među učenicima. Komponovan je na kombinaciji italijanske operske tradicije kasnog 19. veka i ruske nacionalne opere, sa elementima koji su karakteristični za Hristića i koji će se kasnije sretati u njegovim drugim delima. Uvodni hor, Zora na Vaskršnje jutro, je kasnije doradio i preradio u posebnu orkestarsku numeru, simfonijsku poemu „Poema zore“, koja se često izvodila, za razliku od oratorijuma.
Likovi u delu su:
| Hrist | bariton |
| Marija Magdalena | sopran |
| Apostol Petar | bas |
| Apostol Toma | tenor |
Zapaženo izvođenje ovog dela je bilo na osamdesetu godišnjicu praizvođenja, 23. aprila 1992. godine u Kolarčevoj zadužbini. Solo glasovi su bili: Radmila Smiljanić (sopran), Živan Saramandić (bas), Nikola Mitić (bariton) i Karolj Kolar (Károly Kolár) (tenor). Horom i simfonijskim orkestrom RTB je dirigovao maestro Bojan Suđić.
