Виц (list)
Vic je humorističko-satirični list koji je izlazio u Beogradu u periodu od 1913. do 1914. godine. Izlazio je jednom nedeljno kao besplatni dodatak tadašnjim Novostima. Ukupno je objavljeno 27 brojeva ovog lista.[1]
 Naslovna strana Vica br. 1, od 14. novembra 1913. | |
| Tip | satirično humoristički časopis |
|---|---|
| Format | 29x21 cm |
| Vlasnik | D. Bojović |
| Glavni urednik | Milan Nikolić |
| Osnivanje | 1913. |
| Jezik | srpski |
| Ukidanje | 1914. |
| Sedište | Beograd |
Istorijat
urediPrvi broj humorističko-satiričnog lista Vic izašao je 14. novembra 1913. godine kao besplatan dodatak petkom tadašnjem listu Novosti. Ukupno je objavljeno 27 brojeva. Vlasnik lista bio je D. Bojović, dok je glavni urednik bio Milan Nikolić. Vic je najpre štampan u Narodnoj štampariji na Obilićevom vencu, a 1914. u štampariji Munca i Karića.
Značajan podatak vezan za ovaj list jeste da je u njemu sarađivao Brana Cvetković kao ilustrator, tekstopisac i karikaturista. Svojim prilozima u Vicu Cvetković se potvrdio kao vodeći srpski karikaturista i satiričar prvih decenija 20. veka.[2]
Tematika
uredi
Ovaj list je imao razuđenu i šaroliku tematiku, bez preciznog, unapred utvrđenog plana, koja se kretala od običnih, kafanskih viceva, preko kritike medija, do satire tada aktuelnih političkih ličnosti i dešavanja u Srbiji i regionu, međutim, bile su tu, pored ostalog, i obične reklame raznih institucija.[3] U jednom od brojeva, našla se i jedna od najuspelijih karikatura Brane Cvetkovića uopšte. Reč je o karikaturi Ferdinandova beseda, koja se odnosi na politički govor bugarskog cara o razlozima poraza njegove vojske.[2]
Rubrike
urediJedna od najpopularnijih rubrika u Vicu bila je "Mudre reči", u kojoj su objavljivani aforizmi. Veliki broj aforizama pisao je upravo Brana Cvetković. Zanimljivo je da su u ovoj rubrici objavljivani uglavnom „neutralni” aforizmi, odnosno oni koji se nisu bavili politikom, mada je bilo i onih sa ratnim temama. Vreme uoči Velikog rata u Vicu se tretiralo kao „doba pljačke i mnogobrojnih ubistava”, pa su aforizmi u ovoj rubrici pisani kao da imaju za cilj smirivanje ratne napetosti. Uglavnom su se bavili međuljudskim odnosima, ljubavlju, ženama, brakom, svakodnevnim životom i sličnim temama.[4]
- Nekoliko strana Vica
-
Vic br. 2
(21. 11. 1913) -
Druga strana,
sa aforizmima -
Vic br. 7
(13. 2. 1914) -
Poslednja strana,
sa oglasima -
Vic br. 17
(1. 5. 1914) -
Poslednja strana,
sa oglasima
Reference
uredi- ^ Kisić, Milica; Bulatović, Branka (1996). Srpska štampa : 1768-1995. : istorijsko- bibliografski pregled. Štampa i srpsko društvo 19. i 20. veka. Beograd: Medija centar. str. 191.
- ^ a b Rošulj, Žarko (2017). Čas opisa časopisa. 7, Leksikon srpske šaljive periodike : (1830-1918). Matica srpska ; Institut za književnost i umetnost: Novi Sad ; Beograd. str. 94. ISBN 978-86-7946-208-4.COBISS.SR 317653255
- ^ Ljuboja, Gordana. „Humoristička štampa u Srbiji”. Projekat Rastko. Pristupljeno 14. 9. 2020.
- ^ Rošulj, Žarko (2014). Čas opisa časopisa. 6, Žanrovi u srpskoj šaljivoj periodici : (1830-1918). Novi Sad ; Beograd: Matica srpska ; Institut za književnost i umetnost. str. 165-170. ISBN 978-86-7946-128-5.COBISS.SR 286149895
