Vladimir Vojislavljević
Vladimir I Vojislavljević (druga polovina 11. veka — prva četvrtina 12. veka) bio je srpski kralj i vladar Duklje, od oko 1102. do oko 1114. godine.[1][2][3]
| Vladimir | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Puno ime | Vladimir I Vojislavljević |
| Mesto rođenja | Zeta, Srpsko kraljevstvo |
| Datum smrti | oko 1114. |
| Mesto smrti | Zeta, Zeta |
| Porodica | |
| Supružnik | kćerka raškog župana Vukana |
| Potomstvo | Mihailo |
| Roditelji | Vladimir |
| Dinastija | Vojisavljević |
| Kralj Duklje | |
| Period | (1102—1114) |
| Prethodnik | Kočapar |
| Naslednik | Đorđe Bodinović |
Nakon pada kralja Kočapara oko 1102. godine, narod je za novog kralja proglasio Vladimira (1102 – 1114). Vladimir je bio sin Vladimira, najstarijeg sina kralja Mihaila i sinovac kralja Konstantina Bodina. Njegovim dolaskom prekinut građanski rat u srpskom kraljevstvu a svoje pozicije je ojačao ženidbom kćerke Raškog velikog župana Vukana. Svog strica Dobroslava, nekadašnjeg kralja, prebacio iz raške u zetsku tamnicu. U periodu njegovog kraljevanja Vukan je preduzeo jedan vojni pohod protiv Vizantije u proleće 1106. i uspeo da u jednoj bici ponovo potuče vojsku predvođenu Jovanom Komninom. Rat je okončan u novembru iste godine, tako što je Vukan predao taoce caru Aleksiju.[1]
Pod uticajem savetnika koji su bili veliki neprijatelji Raškog župana Vukana i u želji da na srpski presto dovede svog sina Đorđa, Jakvinta, žena nekadašnjeg kralja Konstantina Bodina otrovala je kralja Vladimira koji je posle nekoliko dana preminuo. Na presto se tada popeo Đorđe Bodinović čime je usledio novi građanski rat koji će za dugi niz godina paralisati srpsko kraljevstvo.[1]
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ a b v Mijušković 1988.
- ^ Kunčer 2009.
- ^ Živković 2009.
Izvori i literatura uredi
- Izvori
- Kunčer, Dragana (2009). Gesta Regum Sclavorum. 1. Beograd-Nikšić: Istorijski institut, Manastir Ostrog.
- Živković, Tibor (2009). Gesta Regum Sclavorum. 2. Beograd-Nikšić: Istorijski institut, Manastir Ostrog.
- Mijušković, Slavko, ur. (1988) [1967]. Ljetopis popa Dukljanina (2. izd.). Beograd: Prosveta & Srpska književna zadruga.
- Mošin, Vladimir, ur. (1950). Ljetopis popa Dukljanina. Zagreb: Matica hrvatska.
- Šišić, Ferdo, ur. (1928). Letopis Popa Dukljanina. Beograd-Zagreb: Srpska kraljevska akademija.
- Literatura
- Veselinović, Andrija; Ljušić, Radoš (2008). Srpske dinastije (2. izd.). Beograd: Službeni glasnik.
- Živković, Tibor (2006). Portreti srpskih vladara (IX-XII vek). Beograd: Zavod za udžbenike i nastavna sredstva.
- Živković, Tibor (2006). „Duklja između Raške i Vizantije u prvoj polovini XII veka”. Zbornik radova Vizantološkog instituta. 43: 451—466.
- Živković, Tibor (2008). Forging unity: The South Slavs between East and West 550-1150. Belgrade: The Institute of History.
- Kalić, Jovanka (1981). „Srpski veliki župani u borbi s Vizantijom”. Istorija srpskog naroda. knj. 1. Beograd: Srpska književna zadruga. str. 197—211.
- Kovačević, Jovan (1967). „Od dolaska Slovena do kraja XII vijeka”. Istorija Crne Gore (PDF). 1. Titograd: Redakcija za istoriju Crne Gore. str. 279—444.
- Ćirković, Sima (1981). „Osamostaljivanje i uspon dukljanske države”. Istorija srpskog naroda. knj. 1. Beograd: Srpska književna zadruga. str. 180—196.
- Fine, John Van Antwerp Jr. (1991) [1983]. The Early Medieval Balkans: A Critical Survey from the Sixth to the Late Twelfth Century. Ann Arbor, Michigan: University of Michigan Press.
