Википедија

Deveta gimnazija „Mihailo Petrović Alas” Novi Beograd

средња школа у Србији

Deveta gimnazija „Mihailo Petrović Alas” je srednja škola smeštena u Novom Beogradu, na uglu Bulevara maršala Tolbuhina (do 2016. pod nazivom Ulica Goce Delčeva) i Ulice Pariske Komune. Osnovana je 1961. godine, a ime je dobila po najznačajnijem srpskom matematičaru — Mihailu Petroviću Alasu.

Deveta gimnazija „Mihailo Petrović Alas”
Deveta gimnazija "Mihailo Petrović Alas"
Tipdržavna
LokacijaBulevar maršala Tolbuhina 41
11070 Novi Beograd
Beograd
Država Srbija
DirektorTatjana Šuković
Veb-sajtdevetagimnazija.edu.rs

Organizacija uredi

U školi postoje društveno-jezički i prirodno-matematički smer, kao i 2 specijalizovana smera za učenike nadarene za računarstvo i informatiku (1), kao i za geografiju i istoriju (2). Školu trenutno pohađa oko 1000 učenika. Gimnazija upisuje tri odeljenja društveno-jezičkog smera, pet odeljenja prirodno-matematičkog smera i po 1 odeljenje za svaki od specijalizovanih smerova. Od školske 2019/2020. godine upisuje se prvo odeljenje sa učenicima sa posebnim sposobnostima za računarstvo i informatiku kao deveto odeljenje u prvom razredu. Prva generacija ovog usmerenja ima dvadeset jednog učenika. Od školske 2020/21. godine obavljen je i upis drugog specijalnog odeljenja sa učenicima sa posebnim sposobnostima za istoriju i geografiju.

Ima 89 zaposlenih, a nastavu izvodi 72 profesora u dve smene[1].

Svake godine u školu se upisuje oko 260 novih učenika.

Danas, Deveta beogradska gimnazija se smatra jednom od najprestižnijih škola koju upisuju najbolji i najuspešniji učenici Republike Srbije i grada Beograda. Njeni učenici postižu izvanredne rezultate u raznim oblastima na takmičenjima svih nivoa.

Istorijat uredi

Zgrada u kojoj je danas smeštena Gimnazija izgrađena je 1956. godine za potrebe osnovne škole „Žikica Jovanović Španac” koja je u njoj ostala do 1965. godine kada se preselila u novu zgradu u kojoj je i danas.[2]

Osnovana je 1961. godine pod nazivom Gimnazija „Novi Beograd”. Odluku o osnivanju potpisali su Ljubinko Pantelić, tadašnji predsednik opštine Novi Beograd i Velimir Milošević, osnivač i dugogodišnji direktor Gimnazije. U to vreme, Gimnazija je bila jedina srednja škola u opštini Novi Beograd. Prva školska godina (1961/1962) započeta je u zgradi osnovne škole „Vladimir Iljič Lenjin”. Gimnaziju je upisalo 176 učenika raspoređenih u pet odeljenja. Nastava je započela sa dve sedmice zakašnjenja (15. septembra). Direktor Velimir Milošević je u drugom polugodištu konstituisao Školski odbor sa 13 članova. U njemu su bili svi nastavnici škole. Školske 1962/1963. godine škola je imala 537 učenika koji su raspoređeni u 16 odeljenja: 8 odeljenja prvog, pet odeljenja drugog i tri odeljenja trećeg razreda. Odeljenja trećeg razreda su formirana od učenika Zemunske gimnazije koji su po teritorijalnom principu „pripadali” Devetoj gimnaziji. Školske 1963/1964. godine Gimnaziju je završila prva generacija maturanata (njih 58 je završilo razred sa pozitivnim uspehom, 21 je upućeno na popravni ispit i jedan učenik je ponavljao četvrti razred). Najveći problem škole je bio nedostatak prostora jer, još uvek, nije imala svoju zgradu, pa se nastava odvijala u dve osnovne škole („Vladimir Iljič Lenjin” i „Ivan Gundulić”). Narednu školsku godinu Gimnazija započinje u novoj zgradi u ulici Goce Delčeva 41, gde se i danas nalazi. Zgrada je bila opremljena novim nameštajem, učilima, laboratorijama i radionicom. Ovu školsku 1964/1965. godinu završilo je 968 učenika od kojih je na popravne ispite upućeno 262 učenika, a 162 učenika je ponovilo razred. Zbog izuzetno visokog kriterijuma ocenjivanja škola je dobila nadimak „Bastilja”, ali to nije umanjilo njenu popularnost, pa sve više učenika upisuje ovu školu.

Školska 1965/1966. godina je upamćena po izuzetnim uspesima koje postižu učenici Gimnazije: druga Oktobarska nagrada Beograda za literarni rad (Nataša Radonjić — „Sutra je danas — tu pred nama”), prva nagrada na Saveznom takmičenju iz oblasti matematike (Jovan Vukmirović, kasnije i druga nagrada na Svetskoj matematičkoj olimpijadi).

Školska 1967/1968. godina je obeležena još većim uspesima: treća Oktobarska nagrada Beograda za prozu i poeziju (Dušanka Tomić), nagrada na konkursu Dvadeseti rođendan moga grada (Ljiljana Matić — „Kolo mladosti”), druga nagrada na konkursu lista „Narodna armija” (Snežana Branković — „Dah vremena šapuće mi zakletvu”, nagrađeni su, takođe, i Branko Aleksić i Gordana Vlatković). Na testu učenika srednjih škola, školske 1969/1970. godine učenici Gimnazije osvajaju šest prvih od osam predmeta koji su testirani, pa je škola po ukupnim rezultatima bila prva u Beogradu.

Školske 1970/1971. godine učenici Gimnazije su zauzeli ekipno drugo mesto (u konkurenciji 19 škola) na Saveznom takmičenju iz hemija, a treće iz biologije, a pojedinačno Ružica Novak prvo mesto iz biologije, Milan Milošević drugo mesto iz astronomije, Dragan Inđić, drugo mesto iz fizike, Biljana Davidović treže mesto iz fizike. Na konkursu „Narodne armije” Zoran Đinđić je dobio prvu nagradu, a Vanja Žanko je dobila Oktobarsku nagradu Beograda za pismeni rad.

Od školske 1973/1974. godine škola prelazi na petodnevnu radnu sedmicu. Školska 1977/1978. bila je godina reformi u srpskom školstvu. Uvodi se usmereno obrazovanje. Zato je u školskoj 1979/1980. godini Gimnazija je spojena sa Obrazovnim mašinskim centrom „1. maj” i formirana je radna organizacija Obrazovni centar „1. maj”, koji se prostire na tri zgrade razmeštene na Novom Beogradu. Učenici treće godine obrazovnog centra su školovanje nastavljali na jednom od dva usmerenja, mašinstvu, u zgradi Mašinske škole ili matematičko-tehnički smer, koje se izučavalo u zgradi gimnazije. U okviru smera, u Gimnaziji postoje zanimanja: matematički tehničar, programer, statističar i operater na računaru. Godine 1985. Obrazovni centar se razdvaja na Matematičko tehničku srednju školu „Mihailo Petrović Alas” i Mašinsku školu „1. maj”. Tako Gimnazija ponovo dobija svoju samostalnost.

Pred početak školske godine 1986/1987. Matematičko-tehnička škola je promenila naziv u Srednja matematička škola „Mihailo Petrović-Alas” u kojoj se izučavaju samo dva usmerenja, manje-više programerska.

Konačno, pred početak školske 1990/1991. godine, posle 11 godina, škola ponovo postaje gimnazija, sada Deveta gimnazija „Mihailo Petrović Alas”. Te godine gimnazija je upisala dva odeljenja društveno-jezičkog smera i pet odeljenja prirodno-matematičkog smera. Danas škola upisuje pet odeljenja prirodno-matematičkog i tri odeljenja društveno-jezičkog smera.[1] Od školske 1991/1992. godine nastava u Gimnaziji je kabinetska. Tokom 2022. i 2023. godine, škola je prvi put posle dužeg vremena temeljno rekonstruisana i nadograđena, a povratak u novo rekonstruisano zdanje škole kreće od 1. septembra 2023. godine, tj. od školske 2023 / 2024. godine.

Direktori uredi

  • Velimir Velja Milošević (1914—1980), direktor škole od 1962. do 1978. godine.
  • Vukoman Smolović (1935—1997), profesor srpskog jezika i književnosti, pomoćnik direktora za matematičko-tehnički smer OC „1, maj” od 1978. do 1985. godine i direktor škole od 1985. do 1992. godine.
  • Slobodanka Perović (1937—2009), profesor srpskog jezika i književnosti, direktor škole od 1992. do 2001. godine.
  • Jovan Simić (1942), profesor srpskog jezika i književnosti, direktor škole od 2001. do 2006. godine.
  • Dejan Josipović (1968), profesor geografije, direktor škole od 2006. godine do 2018. godine.
  • Tatjana Šuković (1968), profesor ruskog jezika, na mestu VD direktora radi od avgusta 2018. godine, a za direktora imenovana je 16. februara 2019. godine.

Poznati bivši učenici uredi

Devetu gimnaziju su pohađali mnogi poznati srpski političari, sportisti i kulturni radnici.[3]

Zanimljivosti uredi

Novobeogradska škola filozofije uredi

U članku pod nazivom „Politički počeci Zorana Đinđića”, objavljenom 2000. godine, tvrdi se da je profesor dr. Milan Kovačević prvi koji je Zorana Đinđića upoznao sa filozofijom i ohrabrio ga da svoje školovanje nastavi na Filozofskom fakultetu Univerzitetu u Beogradu. U članku se dalje govori da je Deveta gimnazija bila poznata po svom liberalnom duhu, koji je proizveo mnogo slobodnih mislilaca i da je, između ostalog, zbog toga gimnazija zaslužila nazive „Novobeogradska filozofska škola” i „Deveti krug”.[4][a]

Galerija uredi

  •  
    Deveta gimnazija Mihailo Petrović Alas
  •  
    Hol Devete gimnazije
  •  
    Deveta gimnazija Mihailo Petrović Alas
  •  
    Kabinet Devete gimnazije
  •  
    Hodnik Devete gimnazije

Napomene uredi

  1. ^ Tekst se najverovatnije odnosi na period kada se u srednjim školama u okviru predmeta filozofija odnosno sociologija akcenat stavljao na marksizam

Reference uredi

  1. ^ a b Deveta gimnazija "Mihailo Petrović Alas": „O Devetoj“ Arhivirano na sajtu Wayback Machine (27. jun 2013), pristup 28.4.2013
  2. ^ Monografija: Deveta gimnazija "Mihailo Petrović Alas" 1961—2011, samostalno izdanje Škole, Beograd, 2011, str. 5—10.
  3. ^ Deveta gimnazija "Mihailo Petrović Alas": Biti „devetar“ je privilegija Arhivirano na sajtu Wayback Machine (25. jun 2013), pristup 28.4.2013
  4. ^ Biblioteka Aleksandrija: „Đinđić“[mrtva veza], Christoph Sodemann, Dušan Veličković, no.58 /2007

Spoljašnje veze uredi

 
Deveta gimnazija „Mihailo Petrović Alas” Novi Beograd na Vikimedijinoj ostavi.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Девета_гимназија_„Михаило_Петровић_Алас”_Нови_Београд&oldid=27694750”