Div (staroslovenska riječ), gorostas, orijaš. Milan Vujaklija u Leksikonu stranih reči i izraza pojam džin (ar. riječ) objašnjava i sa riječju div. Riječ div je zadržala svoj izvorni smisao tako da i danas označava izuzetno visokog i krupnog čovjeka. Održala se i u nekim toponimima a i srpskim prezimenima.[1]

Porijeklo riječi

uredi

Riječ div je staroslovenskog porijekla. Srodna je iranskom dev, indijskom deva, staronjemačkom div, latinskom divus – božanstvo.[2]

Div u srpskoj mitologiji

uredi

Petar. Ž. Petrović kaže:

»Div je mitski gorostas, čovek ogromne snage i uzrasta: običnog čoveka drži na dlanu, lopatom ga prebacuje preko velike reke; baca topuz pod oblake, pa ga dočekuje rukama; svojim dahom pretura ćosavu decu, a kuće ruši i raznosi kao perušine. Ima jedno oko na čelu ili na vrhu glave, guste obrve kao šuma i magični kamen na vrhu glave, a korak mu je velik koliko put od sahat hoda... Divove rađaju vile sa narodnim junacima. Oni su dvolični i često glupi, pa zato brzo nasedaju.« [2]

Reference

uredi
  1. ^ Vujaklija M, Leksikon stranih reči i izraza, Prosveta, Beograd, 1974. g.
  2. ^ a b Grupa autora, Srpski mitološki rečnik, NOLIT, Beograd, 1970. g.

Spoljašnje veze

uredi