Dušan Jaglikin
Dušan Jaglikin (pravo prezime Kokotović, Beograd, 9. februara 1938 – Beograd, 1992) bio je srpski pisac sedamdesetih i osamdesetih godina 20. veka.
| Dušan Jaglikin | |
|---|---|
 Dušan Jaglikin | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Dušan Kokotović Jaglikin |
| Datum rođenja | 9. februar 1939. |
| Mesto rođenja | Beograd, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 1992. (52/53 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Savezna Republika Jugoslavija |
| Književni rad | |
| Najvažnija dela | Ljudi jači od vremena i sudbine |
| Nagrade | Nagrada Radoje Domanović |
Biografija uredi
Malo je podataka o njegovom životu i radu. Zna se da je u Beogradu studirao krajem šezdesetih godina i da je neke svoje pripovetke i zapise objavljivao u Studentu, Poljima,[1] Vidicima, Ošišanom ježu, Književnim novinama i časopisu Delo. Pisao je satiričnu i dokumentarnu prozu.[2] Njegova jedina za života objavljena knjiga su pripovetke Ljudi jači od vremena i sudbine (Prosveta, Beograd, 1985, edicija „Prosveta“, urednik Milan Komnenić). Knjiga je, nakon punih trideset godina, ponovo objavljena u okviru izdavačke kuće Viogor, u Beogradu 2015. godine. Zahvaljujući trudu njegovog sestrića slikara Petra Krasa, 2017. godine, objavljena je obimna knjiga njegovih odabranih spisa pod nazivom Da se objasnimo, u izdanju beogradskog izdavača Krik. Ova knjiga je unekoliko rasvetlila životni put Dušana Kokotovića Jaglikina i pružila mogućnost boljeg sagledavanja njegovog književnog dela. Objavljivao je pod pseudonimima Danilo Veber i Veber u prolazu. Po listovima i časopisima rasut je jedan broj njegovih satiričnih priča. Pripovetke koje su se našle među koricama knjige Ljudi jači od vremena i sudbine su najpre objavljene u časopisu Delo, u vremenskom rasponu od 1975. do 1978. godine, u rubrici Ljudi govore. O lektorskom radu na njima pre objavljivanja i njihovom autoru svedočenje je ostavila Marica Stojšin, dugogodišnji sekretar redakcije Dela, u posthumnoj knjizi Provetravanje života.[3]
Pojedine pripovetke iz knjige su dramatizovane i igrane kao monodrame na pozorišnim daskama u Beogradu i Vršcu.
Zastupljen je u antologijama srpske satire i srpske fantastike.[4]
Bibliografija uredi
Knjige uredi
- Sutra je petak, bibliofilsko izdanje, Beograd,
- Ljudi jači od vremena i sudbine, Prosveta, Beograd, 1985; obnovljeno 2015,
- Da se objasnimo, Krik, Beograd, 2017;
Nagrade uredi
- Nagrada Radoje Domanović, 1973.
Reference uredi
- ^ „Dušan Jaglikin: Pravda” (PDF). Polja - časopis. Pristupljeno 1. 2. 2020.
- ^ Ko je ko, pisci iz Jugoslavije 1994, priredio Milisav Savić, Ošišani jež, Beograd, 1994.
- ^ Marica Stojšin: Hodači po snu, u knjizi „Provetravanje života", Književna opština Vršac, Vršac, 2008, pp. 235 – 243.
- ^ „Vasa Pavković: Prolaznost i objašnjenja”. Vreme. Pristupljeno 1. 2. 2020.
Literatura uredi
- Momčilo Selić: Balada o Jaglikinu, Srpski list, br. 1, Beograd, april 2003,
- Dragana Vukićević, Divlji intervjui, Beograd, 2012;