Dušan Gojkov
Ovom članku potrebni su dodatni izvori zbog proverljivosti. |
Dušan Gojkov (Beograd, 11. avgust 1965) srpski i jugoslovenski je radiofonski reditelj, dramaturg, pesnik, pripovedač, romanopisac. Osnivač i glavni i odgovorni urednik Balkanskog književnog glasnika. Prvi generalni sekretar Cincarskog PEN-a (PEN Armãn).
Dušan Gojkov | |
|---|---|
 Dušan Gojkov 2020. godine | |
| Puno ime | Stefan Dušan Gojkov |
| Datum rođenja | 11. avgust 1965. |
| Mesto rođenja | Beograd, SFR Jugoslavija |
Biografija uredi
Školovao se u Beogradu, Parizu i Londonu. Školu radiofonske režije BBC završio u Londonu 1985.
Godine 1970. primljen u Dramski studio Radio Beograda, i radio kao spiker i glumac u dečijim emisijama do 1980, kad prelazi u Dramski program Radio Beograda. U to vreme radio i kao glumac u KPGT-u, Ateljeu 212, programima na televiziji, kao i na filmu. Režirao, pisao i izvodio muziku za nekoliko pozorišnih predstava.
Od 1984. u Radio Beogradu, kao reporter Jutarnjeg programa, potom, od 1985. kao urednik. U istom periodu radio u Kulturnoj redakciji nedeljnika NIN. 1990-1991. urednik u Radio Televiziji Politika, potom novinar – reporter u tv stanici YUTEL. Od 1992. urednik književne redakcije Radija B92, od 1994. do 1999. ponovo urednik u Radio Televiziji Politika. Osnovao Dramski program Radio stanice „Politika“, i režirao više od dve stotine pedeset radiofonskih komada. Režirao drame Eshila, Sofokla, Euripida, Aristofana, Plauta, Terencija, Šekspira, Rasina, Molijera, Čehova, Strindberga, Nušića, Krleže i mnogih drugih. Ipak, većinu radio drama režirao je po sopstvenim tekstovima. Tvorac žanra „radiofonski esej“. Snimio pedesetak televizijskih dokumentarnih filmova o istoriji „Politike“ i Beograda. 1999. pisao o konjičkom sportu i izveštavao sa konjskih trka za dnevni list "Borba".
Od 1994. glavni i odgovorni urednik prvog elektronskog časopisa za književnost i umetnost, Balkanskog književnog glasnika.
Jedan od osnivača i prvi urednik programa Beogradskog čitališta i Književnog kluba Jazzbina.
Od 2021. generalni sekretar Cincarskog PEN centra (PEN Armãn, članice PEN International).
Pisao na srpskohrvatskom, francuskom i engleskom jeziku. Sa srpskohrvatskog prevodio na engleski i francuski jezik, sa engleskog, francuskog, latinskog i grčkog prevodio na srpskohrvatski.
Za Radio Beograd i „Politiku“ izveštavao iz trideset sedam zemalja.
Jedan od osnivača Teravada budističke zajednice u Srbiji.
Objavljivao u periodici:
Balkanski književni glasnik–Balkanski književni glasnik, Beograd, Srbija; Borba, Beograd, Srbija; Both Sides Now, Tajler, Teksas, SAD; Copenhagen Review, Kopenhagen, Danska; Gradina, Niš, Srbija; Jellyfish Whispers, Dejtona Bič, Florida, SAD; Košava, Vršac, Srbija; Knjigomat, Zagreb, Hrvatska; Književna reč, Beograd, Srbija; Književne novine, Beograd, Srbija; Libartes, Beograd, Srbija; Lirikon, Velenje, Slovenija; Locutio, Maribor, Slovenija; Naš trag, Velika Plana, Srbija; Penny Ante Feud, Čarlston, Južna Karolina, SAD; Politika, Beograd, Srbija; Putevi, Banja Luka, BiH; Pesmi, izbor iz srbske poezije, Koper, Slovenija; Primorska Srečanja, Nova Gorica, Slovenija; Radio Gornji grad, Zagreb, Hrvatska; Reč, Beograd, Srbija; Sveske, Pančevo, Srbija; The Criterion, Mumbaj, Indija; The Missing Slate, Islamabad, Pakistan; World Poetry Yearbook –英文版世界诗歌年鉴目录, Šangaj, Kina; Zarez, Zagreb, Hrvatska; Zetna, Senta, Srbija; 100 Iljadi poeti za promena, Struga, Makedonija.
Prevodioci: Danijela Kambasković, Maida Salkanović, Danijela Jovanović (na engleski); Aleksandar Šajin (na danski); Klara Àntal, Iléš Fehér (na mađarski); Željko Perović, Franjo Frančič, Andreja Vukadin, Marjan Pungartnik (na slovenački); Igor Isakovski (na makedonski); Žang Žižong (na kineski); Mirej Roben (na francuski).
Osnivač Balkanskog književnog glasnika, 1994. godine. Kao glavni i odgovorni urednik BKG potpisao pedesetak brojeva elektronskog časopisa, pedeset četiri štampane i šezdeset dve elektronskie knjige.
Član Balkanskog književnog društva, Udruženja književnika Srbije, Hrvatskog književnog društva, Udruženja novinara Srbije, Nezavisnog udruženja novinara Srbije i Armãnskog (Cincarskog) PEN-a.
Milica Ilić komponovala kamernu muziku po poeziji Dušana Gojkova; izvedena u sali Beogradske filharmonije 26. septembra 2019: Maja Mihić, klavir, Nemanja Stanković, violončelo, Marko Pantelić, bariton.
Nagrade uredi
- Nagrada "International Best Poet Prize 2021", The International Best Poets & Translators, International Poetry Translation and Research Centre (2021 年度国际最佳诗人暨翻译家评选揭晓 最佳诗人), Šangaj, Kina
- Nagrada "Dimitrije Mitrinović", Ars Longa, Beograd, za životno delo - projekat Balkanskog književnog glasnika, 2009;
- Nagrada "Istok-Zapad" za roman godine, „Pisanje po vodi“, Narodna biblioteka Zaječar, 2006;
- Nagrada "Jazzbina", Jazzbina 1993;
- Nagrada "Laza K. Lazarević" za kratku prozu, Narodna biblioteka Šabac, 1993.
Dela uredi
- Grand Hotel, kratke priče. 1993. ISBN 978-86-7981-004-5.
- Slepi putnik, roman. 1994. ISBN 978-86-7583-032-0.
- Evropa pleše, radiofonski eseji, 1995, 1996; COBISS.SR-ID 214612236
- Fotografije glasova i Utuljena baština, dokumentarno-dramski radiofonski eseji, 1997; COBISS.SR-ID 214724876
- Une nuit (un jour) d'une vie, izabrani eseji, 1997;
- Passager clandestine, роман. 1998. ISBN 978-2-911241-11-6.
- Opšta mesta – jedan paraliterarni herbarijum, roman. 1998. ISBN 978-86-07-00026-5.
- Album fotografija 1991 – 1993., roman. 2003. ISBN 978-86-87327-03-0.
- Laka, crna zemlja, duodrama, (coll.), 2005. COBISS.SR-ID - 191584524
- Pisanje po vodi, roman, (coll.). 2006. ISBN 978-953-55322-1-7.
- Other People’s Memories, поема. 2012. ISBN 978-1-4660-5923-8.
- Dying Words, poema, 2012.
- Potištenost, roman. 2012. ISBN 978-86-86673-40-4.
- Tužne šansone, sabrane pesme. 2013. ISBN 978-86-86673-38-1.
