Dušan Davidović
Dušan Davidović (monaško ime: Damaskin; Velika Krsna, 8. jun 1946 — Toronto, 28. jun 2017) bio je raščinjeni episkop zapadnoevropski.[1]
Dušan Davidović | |
|---|---|
 | |
| Datum rođenja | 8. jun 1946. |
| Mesto rođenja | Velika Krsna (Mladenovac), FNR Jugoslavija |
| Datum smrti | 28. jun 2017. (71 god.) |
| Mesto smrti | Toronto, Kanada |
Biografija
urediRođen je 8. juna 1946. godine u Velikoj Krsni kod Mladenovca od oca Radomira i majke Bosiljke. Poreklo porodice Davidović vezuje se za nastanak sela Velika Krsna koje je po predanju nastalo od jednog dela naroda koji je krenuo u seobu sa patrijarhom Arsenijom Čarnojevićem, a koji nije prešao preko Dunava u severne krajeve već ostao tu na raskršću puteva i počeo da krči šume i naseljava se. Otac Radomir je bio sveštenik i službovao je u više parohija u Srbiji.
U mladim godinama zanimala ga je tehnika i još u osnovnoj školi bio je redovno preplaćen na tehničke novine iz Beograda. Međutim, vaspitanje u patrijarhalnom duhu, u duhu crkve i pravoslavlja opredelilo ga je za sveštenički poziv. Po završetku osmogodišnje škole u rodnom mestu, upisao se po svom izboru u Bogosloviju Sv. Save u Beogradu 1962. godine, koju završio 1967. u novootvorenoj bogosloviji u Sremskim Karlovcima.
Po završetku Bogoslovije u Karlovcima 1967, a još pre odsluženja vojnog roka se opredelio za monaški poziv, što je obradovalo tadašnjeg patrijarha Germana, koji ga je iste godine poslao, posle monašenja i rukopoloženja u čin đakona, na Moskovsku duhovnu akademiju radi usavršavanja bogoslovskih nauka, koju je završio 1971. godine.
Godine 1975, premešten je „po potrebi službe“ (odlukom Svetog arhijerejskog sinoda) u Bogosloviju Sv. Kirila i Metodije u Prizrenu na Kosovu i Metohiji. Godine 1985, završio je postdiplomske studije na Aristotelovom univerzitetu u Solunu.
Službovao je kao profesor u bogoslovijama u Beogradu i Prizrenu i bio upravnik internata na Bogoslovskom fakultetu SPC.
Period od 1984. do 1985. godine proveo je na postdiplomskim studijama na Aristotelovom univerzitetu u Solunu u Grčkoj gde se usavršavao iz oblasti liturgijskog i pastirskog bogoslovlja na Bogoslovskom fakultetu i pohađao školu za novogrčki jezik na Filozofskom fakultetu istog univerziteta.
Po odluci Sinoda SPC, 1986. godine, premešten je iz Prizrena u Beograd na Bogoslovski fakultet na dužnost upravnika internata gde je ostao sve do 1988. godine.
1988. godine dobija kanonski otpust iz srpske patrijaršije za Vaseljensku patrijaršiju i manastir Hilandar. Pošto je bio sprečen da ode u Hilandar, otišao je 1988. u Nemačku, a potom u SAD, gde je postao klirik Slobodne srpske crkve.
Episkop
urediMitropolit Irinej i episkop Vasilije su ga hirotonisali u episkopa u manastiru Nova Gračanica 22. jula 1990.[2]
Sveti arhijerejski sabor na svom redovnom zasjedanju 1994. godine doneo je odluku o arondaciji eparhija Srpske pravoslavne crkve na teritoriji zapadne Evrope. Osnovana je Eparhija zapadnoevropska od dijelova eparhija Srednjoevropske i Britansko-skandinavske i Eparhije za zapadnu Evropu Mitropolije novogračaničke. U sastav nove eparhije ušlo je područje Španije, Francuske, Luksemburga, Holandije i Belgije[3].
Za prvog episkopa Eparhije zapadnoevropske Srpske pravoslavne crkve sa sjedištem u Parizu postavljen je dotadašnji episkop za zapadnu Evropu Mitropolije novogračaničke Damaskin Davidović.
Raščinjenje
uredi.jpg)
Početkom 1999. Damaskin je otišao u Kanadu, gde je prešao u nadležnost jednoj od grčkih starokalendarskih pravoslavnih crkava. Godine 2003, oduzet mu je episkopski i monaški čin.
U sukobu u australijskoj eparhiji Srpske pravoslavne crkve u leto 2008. godine tri parohije i crkve u Kanberi su napustile eparhiju i proglasile ponovo da pripadaju Srpskoj slobodnoj crkvi. Do kraja iste godine pridružio im se bivši episkop Damaskin.[4]
Umro je na Vidovdan, 28. juna 2017. godine u svom stanu u Torontu (u Istočnom Jorku). Sahranjen je u porodičnoj grobnici u rodnoj Velikoj Krsni 2. avgusta 2017.[1]
Publikacije
uredi- K 10-letiю patriaršego služeniя Svяteйšego Patriarha Serbskogo Germana // Žurnal Moskovskoй Patriarhii. M., 1968. — № 12. — S. 49-50
- Končina mitropolita Zagrebskogo Damaskina // Žurnal Moskovskoй Patriarhii. M., 1970. — № 4. — S. 48-50.
- Episkop Timokskiй Emilian [nekrolog] // Žurnal Moskovskoй Patriarhii. M., 1971. — № 2. — S. 53-54.
- Юbileй v Serbskoй Cerkvi // Žurnal Moskovskoй Patriarhii. M., 1972. — № 1. — S. 56-57.
- O počitanii Božieй Materi // Žurnal Moskovskoй Patriarhii. M., 1975. — № 7. — S. 30-31.
- Episkop Nišskiй Ioann [nekrolog] // Žurnal Moskovskoй Patriarhii. M., 1975. — № 7. — S. 35-36.
- Hronika Pravoslavnыh Cerkveй: Serbskaя Pravoslavnaя Cerkovь // Žurnal Moskovskoй Patriarhii. M., 1978. — № 12. — S. 49-50.
- Učenie svяtitelя Ioanna Zlatousta o molitve // Žurnal Moskovskoй Patriarhii. M., 1979. — № 9. — S. 68-73.
- Preosvящennый Dometian, episkop Vranьskiй [nekrolog] // Žurnal Moskovskoй Patriarhii. M., 1983. — № 12. — S. 50.
- Karlovački mitropolit Pavle Nenadović (1699—1768) // Teološki pogledi. 1987 (godina XX). — broj 1-2. — C. 73-87
- Prazdnovanie 1000-letiя v Belgrade // Žurnal Moskovskoй Patriarhii. M., 1988. — № 12. — S. 55.
Reference
uredi- ^ a b „Vladika Damaskin Davidović +(8. jun 1946 – 28. jun 2017)”. www.novinar.de. Pristupljeno 27. 1. 2019.
- ^ „Glasnik Srpskog kluba”. Srpskilist.net. 19. 3. 1981. Pristupljeno 2. 2. 2014.
- ^ „Završeno zasjedanje srpskopravoslavnih episkopa”. IKA (na jeziku: hrvatski). 1994-06-03.
- ^ „Svobodnaя Serbskaя Pravoslavnaя cerkovь v Avstralii”. Hierarchy.religare.ru. Pristupljeno 2. 2. 2014.
Literatura
uredi- Puzović, Predrag (1996). „Eparhije Srpske pravoslavne crkve u rasejanju” (PDF). Bogoslovlje: Časopis Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta u Beogradu. 40 (1-2): 87—96. Arhivirano iz originala (PDF) 08. 06. 2019. g. Pristupljeno 25. 03. 2018.
Spoljašnje veze
uredi- Cilj opravdava sredstva
- Reagovanje vladike Damaskina Davidovica
- Podsećamo: Životni put srpskoga Vladike Damaskina
- Ep. Damaskin: Ne priznajem odluku Patrijarha
- Povodom glasina o delovanju Dušana Davidovića, bivšeg episkopa Damaskina Arhivirano na sajtu Wayback Machine (12. avgust 2014)
