Enea Silvio Pikolomini
Enea Silvio Pikolomini (1643—9. novembar 1689) je bio italijanski plemić i austrijski vojskovođa, istaknuta ličnost Velikog bečkog rata.
Enea Silvio Pikolomini | |
|---|---|
| Datum rođenja | 1643. |
| Mesto rođenja | Sijena |
| Datum smrti | 9. novembar 1689. (45/46 god.) |
| Mesto smrti | Prizren |
| Roditelji | Franc Pikolomini |
Karijera uredi
Enea Silvio Pikolomini je poticao iz stare italijanske plemićke porodice Pikolomini iz Sijene. Rođen je 1643. godine. Iz porodice su došla i dvojica papa: Pije II i Pije III. Pikolomini je 1660. godine napustio Sijenu i otišao u Beč. Uspeo se probiti u regimentu grofa Rabate. Godine 1675. Pikolomini je potporučnik u ratu sa Francuzima. Pod komandom je Rajmunda Montekukolija. Pikolomini se proslavio u Velikom bečkom ratu. Nakon propasti turske opsade Beča (1683), stvorena je pod pokroviteljstvom pape Inoćentija Sveta liga koju su činili Habzburška monarhija, Mletačka republika i Poljska. Tokom Mohačke bitke, Pikolomini, koji je imao čin general-potpukovnika, je uspešno zaustavio napad brojčano jače turske konjice pomažući u spašavanju levog krila austrijske vojske. Predvodi 1689. godine austrijsku vojsku na Kosovu. Nakon osvajanja Niša, vojska se podelila u dva pravca. Badenski je krenuo dolinom Timoka ka Vidinu, dok je Pikolomini krenuo ka Prokuplju, praćen odredima Srpske milicije pod Pavlom Nestorovićem i Antonijem Znorićem. Pokušao je zauzeti osmanske teritorije na Kosovu, Bosni i Makedoniji. Naredio je da se spali Skoplje, kako bi se sprečilo izbijanje epidemije kuge. Mnogi Srbi pobegli su na sever pod patrijarhom Arsenijem. Pikolomini je umro 9. novembra 1689. godine u Prizrenu u trenutku pregovora sa pećkim patrijarhom.
Izvori uredi
- Grupa naroda, Istorija srpskog naroda 4, Beograd (1994), drugo izdanje