Epifanije Stefanović

Epifanije Stefanović bio je navodni dalmatinski arhiepiskop Srpske pravoslavne crkve, koji je 1648. godine stupio u uniju sa Rimokatoličkom crkvom, a koga spominje samo mletački crkveni istoričar Danijele Farlati (1690—1773). Prema istraživanju episkopa dalmatinskog Nikodima Milaša (1845—1915), dokazano je da prelazak na uniju obmana.

Biografija uredi

Prema Farlatiju, tokom Kandijskog rata (1645—1669), tačnije u novembru 1648. godine, Epifanije Stefanović i dvojica njegovih episkopa, Vasilije i Isaija, i 80 (ili 800) monaha stupili su u uniju sa Rimokatoličkom crkvom, zahvaljujući franjevcima.^[1] Ovu tvrdnju je opovrgnuo episkop Nikodim Milaš, jer kao prvo u istoriji nije zabilježeno postojanje arhiepiskopa pod tim imenom, a kao drugo pravoslavna zajednica se u to vrijeme snažno opirala rimokatoličkoj propagandi, koju je podržavao patrijarh Maksim preko svog izaslanika monaka Kirila.^[2]

Prema Milu Bogoviću, bivšem gospićko-senjskom biskupu, nakon Epifanijeve smrti, monasi su se okrenuli protiv Rimokatoličke crkve, tako da je pokušaj unijaćenja dalmatinskih Srba propao.^[3]

Vidi još uredi

Unijati u Dalmaciji

Reference uredi

^ Milaš, Nikodim (1989). Pravoslavna Dalmacija: istorijski pregled. Sfairos. str. 223. „Farlati navodi kako je zaslugom jednoga franciškanca obraćen bio u latinsku vjeru u novembru 1648. god. dalmatinski arhijepiskop Epifanije Stefanović i još dva područna mu episkopa, Vasilije i Isaija, zatijem 80 (ili ...”
^ Popović, Jevsevije (1912). Od 1054 do 1912. Srpska manastirska štamparija. str. 622. „Farlati piše, da je 1648. dalmatinski arhiepiskop Epifanije Stefanović sa dva episkopa i sa masom naroda i sveštenstva primio rimokatolicizam (ad Romanam Ecclesiam accessio facta est). Ta je vest međutim na osnovu istraživanja episkopa Nikodima Milaša neistinita, prvo zato, što istorija ne zna za takvog arhiepiskopa, a drugo zato, što se u to doba rimokatoličkoj propagandi silno opirao pravoslavni narod, koga u tom opiranju podržavaše pećski patrijarh Maksim preko svoga izaslanika monaha Kirila.”
^ Bogović, Mile (1993). „Katolička crkva i pravoslavlje u Dalmaciji za vrijeme mletačke vladavine” (na jeziku: hrvatski). Zagreb. Arhivirano iz originala 09. 12. 2014. g. Pristupljeno 01. 04. 2019.

[Milaš1989-1] Milaš, Nikodim (1989). Pravoslavna Dalmacija: istorijski pregled. Sfairos. str. 223. „Farlati navodi kako je zaslugom jednoga franciškanca obraćen bio u latinsku vjeru u novembru 1648. god. dalmatinski arhijepiskop Epifanije Stefanović i još dva područna mu episkopa, Vasilije i Isaija, zatijem 80 (ili ...”

[Popović1912-2] Popović, Jevsevije (1912). Od 1054 do 1912. Srpska manastirska štamparija. str. 622. „Farlati piše, da je 1648. dalmatinski arhiepiskop Epifanije Stefanović sa dva episkopa i sa masom naroda i sveštenstva primio rimokatolicizam (ad Romanam Ecclesiam accessio facta est). Ta je vest međutim na osnovu istraživanja episkopa Nikodima Milaša neistinita, prvo zato, što istorija ne zna za takvog arhiepiskopa, a drugo zato, što se u to doba rimokatoličkoj propagandi silno opirao pravoslavni narod, koga u tom opiranju podržavaše pećski patrijarh Maksim preko svoga izaslanika monaha Kirila.”

[3] Bogović, Mile (1993). „Katolička crkva i pravoslavlje u Dalmaciji za vrijeme mletačke vladavine” (na jeziku: hrvatski). Zagreb. Arhivirano iz originala 09. 12. 2014. g. Pristupljeno 01. 04. 2019.

[1]

[2]

[3]