Žegligovo
Žegligovo je srednjovekovni naziv za predeo oko Kumanova u Severnoj Makedoniji.
Pominje se 1354. godine kao baština svestokratora Dejana Žarkovića. Kao takvog ga drže i njegovi sinovi Dejanovići Jovan, Dragaš i Konstantin. Konstantina su po ovoj oblasti zvali Konstantin Žegligovac. Naziv Žegligovo se poslednji put pominje 1512. kada su predeo pustošili Turci.
Žegligovo leži u Kumanovsko-preševskoj udolini, na niskom razvođu (450 m) između slivova Južne Morave i Vardara. Sa istoka izbija na put koji vodi preko Krive Reke, a preko pogodnih prevoja na Skopskoj Crnoj gori je povezano i sa Kosovom. Ima razvijenu poljoprivredu, a najvažnije kulture se žito, duvan i pamuk.
Privredno središte Žegligova u srednjem veku i pod Turcima sve do sredine XVII veka bilo je u Nagoričanu. Premeštanjem administrativnog centra u tursko selo Kumanovo, ovo selo se pretvorilo u gradsko naselje.
Vidi još uredi
Literatura uredi
- Tekst dr. Atansija Uroševića u univ. prof. iz Skoplja u Enciklopediji Jugoslavije, JLZ Zagreb, 1971. tom 8 pp. 671.
- Mala enciklopedija Prosveta, Beograd, 1968. 1 tom pp. 492.
- Srpska porodična enciklopedija, Narodna knjiga i Politika, 2006. knjiga 9 pp. 133.
- Rajičić, Miodrag (1954). „Osnovno jezgro države Dejanovića: Prilozi našoj istoriskoj geografiji”. Istoriski časopis. 4 (1952-1953): 227—243.
