Živka Đurić
novinarski stil možda zahteva čišćenje i/ili prerađivanje kako bi se zadovoljili standardi kvaliteta Vikipedije. |
Živka Đurić (1928—2002) bila je srpska pevačica narodne muzike.
| Živka Đurić | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Ime po rođenju | Živka Đurić |
| Datum rođenja | 1928. |
| Mesto rođenja | , Kraljevina SHS |
| Datum smrti | 2002. (73/74 god.) |
| Zanimanje | pevač |
| Muzički rad | |
| Žanr | narodna muzika |
| Instrument | vokal |
| Izdavačka kuća | PGP RTB |
Biografija
urediPedesetih godina dvadesetog veka, muzičkim nebom narodne muzike Srbije, neprikosnoveno su vladali Danica Obrenić, Anđelija Milić, Radmila Dimić, Vukašin Vule Jevtić, Radojka Živković...
Trebalo je biti hrabar, talentovan, radoznao, uporan i istarajan da bi se zakucalo na vrata Velike dveri, koje su vodile ka Tronu srpske narodne muzike, a ona je imala sve to: ona - Živka Đurić.
Njen dolazak u ansambl Kolo, 1949. godine, predstavlja kamen - temeljac buduće blistave umjetničke karijere. Živka Đurić postaje solista igrač i solista pevač, obilazi ceo svet, postaje prva Srpkinja sa prostora bivše Jugoslavije koja nastupa u programu BBC-a, a njen fascinantni glas kao i briljantnu igru, frenetično pozdravljaju gledaoci u palati Sajo u Parizu, Karnegi hola u Njujorku, u teatru Fenice i Milanskoj skali u Italiji, u Boljšoj teatru u Moskvi i drugim dvoranama širom sveta.
Posedovala je fascinantnu muzikalnost, neverovatan osećaj za ritam - čak i u njegovim najkomplikovanijim varijantama, tanani osećaj za autentičnu interpretaciju svake pesme, erupciju ekspresije i muzičkog izraza - ali pod uvek racionalnom muzičkom kontrolom.
I nadasve - repertoar: Živki Đurić nije mogao da prođe kukolj kroz žito, ona je nepogrešivo znala šta je dobro - i to je pevala, a drugima ostavljala da pre ili kasnije, dođu do njenog saznanja.[1]
Duet Živka Đurić i Gordana Runjajić
urediIako nije imala muzičku školu, bila je dragoceni etno - muzikolog - amater, ličnost koja je za fono - arhiv Radio Beograda trajno snimila desetine i desetine narodnih pesama, kao i brojne pesme širokih balkanskih prostora, često i u neponovljivom duetu sa sestrom Gordanom Runjajić. Nezaboravne interpretacije obeležile su pesmama: Čekala sam kraj prozora, Tarapani, Golubice bela, što si nevesela, Što se bore misli moje, Gde se ono, nano, pesme čuju... Sarađivale su sa najeminentnijim kompozitorima: Branimirom Đokićem, Predragom Živkovićem Tozovcem, Budimirom Bucom Jovanovićem, Radoslavom Graićem...
Mnogima od tih pesama, upravo je interpretacija Živke Đurić postavila reper i standard interpretacije, pa je želja pevati kao Živka Đurić decenijama potom bila čest slogan u muzičkom miljeu Srbije. Za mnoge - nedostižan san...[2]
Reference
uredi- ^ „Zivka Djuric Ivanovic (1928-2002)”. www.riznicasrpska.net (na jeziku: srpski).
- ^ „Medaljon - Duet Đuruć - Runjajić” (na jeziku: srpski).
