Živorad Božić
Živorad Božić (Valjevo, 1885 — okolina Modriče, januar 1945) bio je srpski i jugoslovenski oficir, divizijski general Jugoslovenske vojske i komandant pozadine Vrhovne komande Jugoslovenske vojske u Otadžbini.
| Živorad Božić | |
|---|---|
 Divizijski general Živorad Božić | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1885. |
| Mesto rođenja | Valjevo, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | januar 1945. |
| Mesto smrti | okolina Modriče, Nezavisna Država Hrvatska |
| Mesto ukopa | porta crkve u selu Kožuhe |
| Obrazovanje | Niža i Viša škola Vojne akademije u Beogradu |
| Vojna karijera | |
| Služba |  Kraljevina Srbija Kraljevina Jugoslavija Vlade Kraljevine Jugoslavije u egzilu |
| Vojska | Vojska Kraljevine Srbije Jugoslovenska vojska Jugoslovenska vojska u Otadžbini |
| Čin |   Divizijski general |
| Učešće u ratovima | Prvi balkanski rat Drugi balkanski rat Prvi svetski rat Drugi svetski rat |
Biografije
urediŽivorad Božić je rođen 1885. godine u Valjevu. Završio je 36. klasu Niže škole Vojne akademije u Beogradu i 22. klasu Više škole Vojne akademije u Beogradu.
Učestvovao je u Balkanskim ratovima i Prvom svetskom ratu, za šta je višestruko odlikovan.
Drugi svetski rat
urediAprilski rat 1941. godine ga je zatekao na dužnosti komandanta Ličke divizije. Nakon kapitulacije je odveden u zarobljenički logor u Nemačkoj.
Iz zarobljeništva je pušten u julu 1944. godine, iz zdravstvenih razloga, da bi se vratio u zemlju i odmah pridružio Jugoslovenskoj vojsci u Otadžbini.[1] General Dragoljub Draža Mihailović ga je odmah imenovao za komandanta pozadine Vrhovne komande.
Po povlačenju Vrhovne komande i glavnine snaga u Bosnu, septembra 1944. godine, general Božić je kao komandant pozadine organizovao zbrinjavanje ranjenika, a imao je značajnu ulogu u evakuaciji savezničkih pilota na improvizovanom aerodromu u selu Boljanić.
Umro je usled bolesti u januaru 1945. godine i okolini Modriče.[2] Najverovatnije je sahranjen u porti crkve u selu Kožuhe. Na vest o njegovoj smrti, general Mihailović je 20. januara uputio jedan raspis[3]:
Đeneral Živorad Božić preminuo je vršeći savesno svoju dužnost do poslednjeg momenta. Iako teško bolestan, nije hteo da napusti svoje dužnosti da ode na lečenje, koje mu je nuđeno pod najpovoljnijim uslovima.
— general Dragoljub Draža Mihailović
Porodica
urediĆerka generala Živorada Božića je bila Daroslava Darka Božić, koja se udala za književnika i akademiku Mešu Selimoviću. On joj je posvetio svoje najznačajnije delo, roman Derviš i smrt.
Odlikovanja
uredi
Reference
uredi- ^ Ćirković, Simo (2009). Ko je ko u Nedićevoj Srbiji 1941-1944. Beograd. str. 72.
- ^ Belić, Milorad (2018). Žrtve Drugog svetskog rata iz Valjevskog kraja - pripadnici poraženih formacija, streljani, nestali (PDF). Beograd: Muzej žrtava genocida. str. 28. ISBN 978-86-86831-46-0. Arhivirano iz originala (PDF) 24. 06. 2021. g. Pristupljeno 11. 07. 2021.
- ^ Samardžić, Miloslav. „Dražini generali”. Srpska narodna odbrana.
