Zaštićena lica

Čitavo ženevsko pravo ili humanitarno pravo o ratu ograničava nasilje u oružanim sukobima do nivoa koji je neophodan da bi se ostvario jedini legitimni cilj u sukobu koji predstavlja slabljenje vojnog potencijala protivnika. Shodno tome, humanitarna pravila predviđaju zaštitu onih lica koja ne učestvuju u neprijateljstvima odnosno koja su iz određenih razloga ne predstavljaju vojni potencijal neprijatelja. Ova lica su zaštićena od neprijateljstava. Ova lica nazivaju se zaštićenim licima u međunarodnom pravu i za razliku od lica koja uzimaju učešće u oružanom sukobu prema njima ne smeju biti upereni neprijateljski akti.

Prihvaćena je uža koncepcija međunarodnog humanitarnog pravo prema kojoj pravila koja zaštićena lica štite od napada ne spadaju u ovu oblast već čine sastavni deo pravila koja se odnose na dozvoljenost određenih sredstava borbe. Prema tome, pod pravilima o zaštićenim licima i ratnim zločinima uperenim protiv njih podrazumevaju se ona pravila i ratni zločini koji se odnose ili su izvršeni prema ovi m licima od trenutka kada se oni nalaze pod vlašću neprijatelja. Ove pojmove ne treba bukvalno razumeti. Osim ratnih zarobljenika koja se i faktički nalaze pod vlašću neprijatelja, u pogledu ostalih zaštićenih lica smisao ovih pojmova je širi i ovakvo stanje će postojati i ukoliko se ova lica nalaze na okupiranom području ili uopšte na teritoriji koju kontroliše neprijateljska sila.

Vrste zaštićenih lica

U zaštićena lica spadaju:

• civili
• ranjenici, bolesnici i brodolomci
• ratni zarobljenici

Vidi još

• Zločini protiv zaštićenih lica