Igumanija Jefimija (Mićić)
Jefimija (svetovno Boginja Mićić; Krupanj, 5. januar 1896 — Manastir Ravanica, 3. avgust 1958) bila je srpska monahinja i prva shi-igumanija Manastira Ravanice.
| Jefimija (Mićić) | |
|---|---|
 | |
| Osnovni podaci | |
| Pomesna crkva | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Eparhija braničevska |
| Čin | shi-igumanija |
| Titula | shi-igumanija Manastira Ravanice |
| Sedište | Manastir Ravanica kod Ćuprije |
| Godine službe | od 31. oktobara 1946. do 3. avgusta 1958. |
| Naslednik | Gavrila Ignjatović |
| Lični podaci | |
| Svetovno ime | Boginja Mićić |
| Datum rođenja | 5. januar 1896. |
| Mesto rođenja | Krupanj, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 3. avgust 1958. (62 god.) |
| Mesto smrti | Manastir Ravanica, SFRJ |
Biografija uredi
Shi-igumanija Jefimija (Mićić) rođena je 5. januara 1896. godine u Krupnju. Njeni roditelji su bili doseljenici iz Hercegovine. Dali su joj ime Boginja. U Krupnju je završila osnovnu i srednju zanatsku školu. Po smrti roditelja Boginja se nastanila u Beogradu kod braće profesora i tu zapravo počinje njena ljubav prema Bogu.[1]
Posle dvanaest godina predanog rada u blago ustrojstvu Bogomoljačkog pokreta, stupa u Manastir Divljane kod Bele Palanke kod igumanije Diodore, u kom je živela isposničim životom i zamonašila se pod imenom Evgenija. Pošto su joj se pridružile još tri sestre iz Bogomoljačkog pokreta, prima na upravu Manastir Temsku kod Pirota 1932. godine. U ovom manastiru je primila malu shimu sa imenom Jefimija.
Mati Jefimija je sa celim sestrinstvom koje se brzo uvećavalo, dobila na upravu Manastiru Kovilj kod Novog Sada 1933. godine. U manastiru Kovilju, za osam godina koliko je tamo provela, sestrinstvo sa svojom duhovnom majkom doživljava procvat u svakom smislu koji je za jednu monašku obitelj potreban.
Posle jednogodišnjeg izbegličkog stranstvovanja sestre su se sa Mati Jefimijom ponovo okupile u Manastiru Svete Petke u Izvoru kod Paraćina, sestrinstvo dolazi u manastir 31. maja 1942. godine.
Posle rata i odlaska izbegličke dece, manastir prima na smeštaj trideset šest teško ometene bolesne ženske dece i to 5. februara 1946. godine. To je još jedna velika prekretnica u životu sestrinstva, kao i primanje na upravu Manastira Ravanice 31. oktobra 1946. godine. Manastir Ravanicu, sa više zemlje i boljim uslovima za razvoj, mati Jefimija sa svojim sestrama je ubrzo podigla i u duhovnom i u ekonomskom smislu.
Iznirena teškim bolestima, stradanjima i teškim životom, shi-igumanija Jefimija je usnula u Gospodu 3. avgusta 1958. godine u Manastiru Ravanici. Sahranjena je u porti manastira i njen grob monahinje čuvaju sa najvećim molitvenim poštovanjem.
Vidi još uredi
Izvori uredi
- ^ „TIHI GLAS – Strana 42 – Svetosavlje”. svetosavlje.org. Pristupljeno 2022-04-01.
