Iktar-Budinc
Iktar-Budinc (rum. Ictar-Budinţ) naselje je u Rumuniji u okrugu Timiš u opštini Veliki Topolovac.[2][3] Opština se nalazi na nadmorskoj visini od 105 m.
| Iktar-Budinc rum. Ictar-Budinţ | |
|---|---|
| Naselje | |
  Iktar-Budinc Lokacija u Rumuniji | |
| Koordinate: 45° 46′ 9″ N 21° 40′ 27″ E / 45.76917° S; 21.67417° I | |
| Zemlja |  Rumunija |
| Okrug | Timiš |
| Opština | Veliki Topolovac |
| Nadmorska visina | 105 m (344 ft) |
| Stanovništvo (0)[1] | |
| • Ukupno | 423 |
| Vremenska zona | Istočnoevropsko vreme (UTC+2) |
| • Leti (DST) | Istočnoevropsko letnje vreme (UTC+3) |
Prošlost
urediPo "Rumunskoj enciklopediji" mesto Iktar se javlja još 1365. godine, a vlasnik je plemićka porodica Betlen. Po vojnom popisu iz 1717. godine tu je bilo 15 kuća. A mesto Budinc se prvi put beleži 1444. godine, pod imenom "Budfalva". Postojalo je 1717. godine kada je popisano 18 kuća. Oko 1841. godine polovina pravoslavaca u njemu je prešla u "uniju". Pravoslavna crkva je od 1863. godine bila zajednička za unijate i pravoslavne. Pravoslavci su izgradili novu pravoslavnu crkvu tek 1903. godine uz pomoć barona Geze Duka iz Kadara.
Postojala su u 18. veku dva susedna mesta Budinc i Iktar, koji su kasnije oformilo jedno sa dva imena u nazivu.
Austrijski carski revizor Erler je 1774. godine konstatovao da mesto Budinc pripada Lungškom okrugu, Lugožkog distrikta. Stanovništvo je bilo pretežno vlaško.[4]
Bila su dva pravoslavna sveštenika u "Budincu" 1797. godine. Parosi, pop Petru Mihajlov (rukop. 1767) i pop Mihail Janković (1789) služili su se samo rumunskim jezikom.
Kada je 1797. godine izvršen popis pravoslavnog klira, u mestu "Iktaru" je jedini sveštenik bio pop Isak Popović (rukop. 1784) koji je znao srpski i rumunski jezik.[5]
Stanovništvo
urediPrema podacima iz 2011. godine u naselju je živelo 423 stanovnika.[1]
Reference
uredi- ^ a b „Statistical Yearbook 2011” (PDF). Comisia Centrală pentru Recensământul Populaţiei şi Locuinţelor. Pristupljeno 2015-07-05.
- ^ „The GeoNames geographical database”. 2012.
- ^ „Communes of Romania”. Statoids. Gwillim Law. 2010-07-27. Pristupljeno 4. 7. 2015.
- ^ J.J. Erler: "Banat", Pančevo 2003.
- ^ "Temišvarski zbornik", Novi Sad 9/2017.
