Islamska teokratija
Islamska teokratija ili islamska država (arap. دولة إسلامية [dawlat 'iislamia] — davlat Islamija), tip je vladavine koji je primarno zasnovan na primjeni šerijata (islamskog zakona), raspodjele pravosuđa, održavanje reda i mira prema islamskom zakonu.[1] Od prvih godina islama, brojne vlasti osnovane su kao „islamske”.[2]
Međutim, termin „islamska država” preuzeo je posebno značenje od 20. vijeka. Koncept savremene islamske države artikulisali su i promovisali ideolozi kao što su ajatolah Ruholah Homeini, Israr Ahmed i Sajid Kutb. Kao i rani pojam kalifat, savremena islamska država ukorijenjena je u islamskom zakonu. Nastala je poslije Muhamedove vladavine. Međutim, za razliku od kalifata koji su imali odlike imperijalnog despotizma ili monarhizma (arap. ملك [malik] — malik), savremena islamska država može imati odlike savremenih političkih institucija kao što su izbori, parlamentarna vlast, sudska kontrola i narodni suverenitet.
Danas, mnoge muslimanske države u svoj pravi sistem imaju uključen islamski zakon, potpun ili djelimično. Pojedine muslimanske države proglasile su islam državnom religijom prema svom ustavu, ali ne primjenjuju islamski zakon u svojim sudovima. Islamske države koje nisu islamske monarhije, obično su islamske republike.
Vidi još
urediReference
uredi- ^ Ashgar, Ali (2006). The State in Islam: Nature and the Scope. Pinnacle Technology. str. 91. ISBN 9781618200822.
- ^ Jebara, Mohamad (18. 10. 2015). „The delusion of an 'Islamic State'”. Ottawa Sun. Pristupljeno 18. 7. 2017.
Literatura
uredi- Ashgar, Ali (2006). The State in Islam: Nature and the Scope. Pinnacle Technology. str. 91. ISBN 9781618200822.
