Kamenko Subotić
Kamenko Subotić (Vukovar, 9. septembar 1870 — Novi Sad, 14. oktobar 1932) bio je srpski književnik,[1] novinar, istoričar i bibliotekar.
| Kamenko Subotić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 9. septembar 1870. |
| Mesto rođenja | Vukovar, Austrougarska |
| Datum smrti | 14. oktobar 1932. (62 god.) |
| Mesto smrti | Novi Sad, Kraljevina Jugoslavija |
| Zanimanje | književnik novinar bibliotekar |
Biografija uredi
Osnovnu školu završio je u Ledincima, a gimnaziju u Sremskim Karlovcima. Studirao je na Filozofskom fakultetu u Zagrebu, Pragu i Gracu, gde je i doktorirao.
U Sveučilišnoj biblioteci u Zagrebu bio asistent (1894-1895), a kao zemaljski stipendista radio u bibliotekama i Carskom arhivu u Beču (1895-1896). Potom postavljen za suplenta u Realnoj gimnaziji u Sremskoj Mitrovici (1896-1899), gde je predavao istoriju, geografiju i srpski jezik. Potom se seli kod oca u Batajnicu, gde radi kao dopisnik zagrebačkog Srbobrana.
Za vreme vlade Vladana Đorđevića radio u Presbirou Ministarstva inostranih dela Kraljevine Srbije (1900-1901)[2] i bio je bibliotekar Velike škole (1901-1902). U Beogradu je uredio biblioteku Cvijićevog Geografskog zavoda i počeo da uređuje biblioteku Pravnog fakulteta.
Od mladosti se bavio novinarstvom. U Zagrebu uređivao Omladinu (1894-1895), a tokom studija u Pragu izdavao je Srpsko cveće (1904-1905). U periodu 1904-1906. godine uređivao zabavni mesečnik Ilustrovani glasnik, prvobitno u Pragu, a potom u Novom Sadu. Iz Češke se preselio u Novi Sad 1905. godine. Za kratko vreme pokrenuo dva lista: Novosti (1905-1906) i Novosadske novine (mart-septembar 1907). U oktobru 1907. prelazi u Beograd, gde je sarađivao u Beogradskim novinama i bio dopisnik nemačkih (Die Zeit, Wochige Zeitung) i čeških (Lidové noviny, Národní politika) listova. U Vojvodinu se vraća 1912. godine. Za vreme Balkanskih ratova objavljivao Ilustrovanu ratnu hroniku. Potom sarađuje sa listom radikalskih disidenata Srpstvo i osniva Srpski svet (1913-1914).
Nakon završetka Prvog svetskog rata bio je jedan od obnovitelja i organizatora Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu. U ovoj ustanovi obavljao je dužnost dramaturga, sekretara (u dva navrata, 1918-1919. i 1925-1926) i predsednika (1924-1925) Društva za SNP.[2]
Od 1920. do 1922. uređivao je nedeljni list Dunav[2], u kome je kao disident Radikalne stranke zastupao ideje Stojana Protića o državnom uređenju.
Poslednju deceniju života proveo na funkciji bibliotekara Matice srpske (1922-1932). Obavljao je i poslove sekretara Matičinog Književnog i Naučnog odeljenja, a 1923. mu je povereno uređivanje 101. knjige Letopisa Matice srpske.
Kao bibliotekar pokrenuo je Kulturni presbiro, obaveštavajući javnost o kulturnim događanjima u Vojvodini, a naročito u Matici srpskoj.
Bio oženjen Darinkom, bibliotekarskom pomoćnicom u Matičinoj biblioteci.[3]
Sahranjen je na Almaškom groblju u Novom Sadu.[4]
Bibliografija uredi
- Kovilje (1888)
- Svaki je svoje sreće kovač (1895)
- O glavnoj seobi Srba pod Arsenijem III Čarnojevićem i prvim srpskim Privilegijama 1689-90
- Crtice iz lepe književnosti, nauke i umetnosti (1898)
- Preustrojstvo Narodne biblioteke (1900)
- Politička istorija Bune (1902)
- Legija smrti, roman[5]
- Kraljević Marko u Balkanskom ratu (1913)
- Sloboda (1918)
- O pozorišnom jeziku (1919)
- Jovan Cvijić, ogled (1924)
- Morski galeb, roman (1927)
- Kako je postala Matica Srpska (1927)
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ „Kamenko Subotić i njegov roman LEGIJA SMRTI”. Portalibris knjižara (na jeziku: srpski). 2023-02-03. Pristupljeno 2023-09-04.
- ^ a b v „Biografija Kamenka Subotića na sajtu Enciklopedije Srpskog narodnog pozorišta”. www.snp.org.rs.
- ^ Enciklopedija Novog Sada. Knjiga 27, Sto-Tao. Novi Sad: Novosadski klub "Dobra vest". 2006. str. 202—205. ISBN 9788676392728. OCLC 33983881.
- ^ „Trideset nadgrobnih spomenika sa grobnim mestima istaknutih političkih, kulturnih i javnih radnika, na Almaškom groblju u Novom Sadu”. www.spomenicikulture.mi.sanu.ac.rs.
- ^ „Legija smrti – roman iz Balkanskog rata 1912/1913. – Kamenko Subotić”. Portalibris knjižara (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-09-04.