Konradin
Konradin ili Konrad V ili Konrad Mlađi (nem. Conradin; Landshut, 25. mart 1252 — Napulj, 29. oktobar 1268) je bio kralj Sicilije (1254—1268), titularni kralj Jerusalima (1254—1268) i vojvoda Švapske. Sin je nemačkog kralja Konrada IV. Njegovom preranom smrću u uzrastu od samo 16 godina okončava se legitimna Hoenštaufenovska linija.[1][2]
| Konradin | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 25. mart 1252. |
| Mesto rođenja | Landshut, |
| Datum smrti | 29. oktobar 1268. (16 god.) |
| Mesto smrti | Napulj, |
| Porodica | |
| Roditelji | Konrad IV Elizabeta Bavarska |
| Dinastija | Hoenštaufen |
| Prethodnik | Konrad II |
| Naslednik | Igo III Lizinjan |
Mladi kralj dečak uredi
Pošto je izgubio oca rastao je na dvoru svog ujaka i staratelja Ludviga II, vojvode gornje Bavarske. Rođaci iz kraljevske kuće na Kipru vladali su Jerusalimom kao regenti. Na Siciliji je kao regent vladao očev polubrat Manfred Sicilijanski.[3][4]
Pape su nastavile sa svojom politikom mržnje prema Hoenštaufenovcima. Papa Inoćentije IV je tako pokušavao da preda Siciliju nekome drugome, a papa Aleksandar IV nastavlja tu politiku i nudi Hoenštaufovske posede u Nemačkoj kralju Kastilje. Istovremeno zabranjuje izbor Konradina za kralja Nemačke.
Karl I Anžujski postaje kralj Sicilije uredi
Prvi poziv Konradinu, odnosno njegovom ujaku kao staratelju došao je 1258. godine. Pozvali su ga gvelfi jer je Manfred Sicilijanski krunisan kao kralj Sicilije na temelju glasine da je Konradin umro. Bavarski vojvoda Ludvig II je odbio da krene u Italiju.
Papa Kliment IV je pozvao Karla I Anžujskog da pomogne protiv Manfreda, pa će postati kralj Sicilije. Pri tome je Karlo I Anžujski obećao da neće nikad ujediniti to kraljevstvo sa Svetim Rimskim carstvom i da se neće mešati u poslove crkve. Karlo I Anžujski ubija Manfreda i zauzima južnu Italiju.
Rat protiv Anžujaca za oslobođenje Italije uredi
Gibelinski gradovi se zbog toga obraćaju Konradinu da im pomogne u oslobađanju Italije. Konradin dolazi u Veronu i polaže pravo da bude kralj Sicilije.
Konradin je dobio sledbenike po celoj Italiji. Rim, Pavija, Piza i Sijena ga srdačno dočekuju. Nedostatak novca, odustajanje njegovog ujaka Ludviga i pretnje od pape su time bile anulirane. Tokom 1267. započinje borbu protiv Anžujaca. Većina Sicilije se pobunila protiv vlasti Anžujaca. Samo su Palermo i Mesina ostali lojalni Anžujcima. Pobuna protiv Anžujaca se raširila i na Kalabriju i Apuliju. Crkva je na to ekskomunicirala Konradina novembra 1267. godine. Međutim Konradin pobeđuje Karla I Anžujskog, a jula 1268. ulazi u Rim.
Poraz i pogubljenje uredi
Konradin je sakupio višenacionalnu vojsku, u kojoj je bilo Španaca, Italijana, Rimljana, Arapa i Nemaca. Došlo je do odlučne bitke kod Taljakoca 23. avgusta 1268. godine. Tokom bitke izgledalo je da će Konradin pobediti. Međutim gramzivost njegovih vojnika i iznenadni napad protivnika donose pobedu Karlu I Anžujskom. Konradin je uspeo pobeći do Rima, ali blizu Rima je uhapšen i predan Karlu I Anžujskom, koji ga zatvara zajedno sa Fridrihom Badenskim u zamak del Ovo u Napulju. Osuđen je kao izdajnik, pa mu je 29. oktobra 1268. odrubljena glava.
Kraj dinastije Hoenštaufen uredi
Njegovom preranom smrću u 16. godini života okončava se zakonita Hoenštaufenovska linija. Kraljevstvo Sicilije prelazi u ruke Karla I Anžujskog, ali pobuna zvana Sicilijanska večernja 1282. dovodi Petra III Aragonskog na vlast na Siciliji. Anžujci su zadržali južni deo Italije, odnosno Napuljsko kraljevstvo.
Porodično stablo uredi
| 16. Fridrih I Barbarosa | ||||||||||||||||
| 8. Henrik VI, car Svetog rimskog carstva | ||||||||||||||||
| 17. Beatriče I od Burgundije | ||||||||||||||||
| 4. Fridrih II, car Svetog rimskog carstva | ||||||||||||||||
| 18. Ruđer II Sicilijanski | ||||||||||||||||
| 9. Konstanca od Sicilije | ||||||||||||||||
| 19. Beatrisa od Retela | ||||||||||||||||
| 2. Konrad IV | ||||||||||||||||
| 20. Érard II, Count of Brienne | ||||||||||||||||
| 10. Jovan Brijen | ||||||||||||||||
| 21. Agnès of Montfaucon | ||||||||||||||||
| 5. Jolanda Jerusalimska | ||||||||||||||||
| 22. Konrad od Monferata | ||||||||||||||||
| 11. Marija od Monferata | ||||||||||||||||
| 23. Izabela I Jerusalimska | ||||||||||||||||
| 1. Konradin | ||||||||||||||||
| 24. Oton I Bavarski | ||||||||||||||||
| 12. Ludvig I, vojvoda Bavarske | ||||||||||||||||
| 25. Agnes od Lona | ||||||||||||||||
| 6. Oton II Vitelsbah | ||||||||||||||||
| 26. Fridrih, vojvoda Češke | ||||||||||||||||
| 13. Ljudmila od Češke | ||||||||||||||||
| 27. Elizabeta od Ugarske | ||||||||||||||||
| 3. Elizabeta Bavarska | ||||||||||||||||
| 28. Henrik Lav | ||||||||||||||||
| 14. Hajnrih V, grof od Palatinata | ||||||||||||||||
| 29. Matilda od Engleske, vojvotkinja Saksonije | ||||||||||||||||
| 7. Agnes od Palatinata | ||||||||||||||||
| 30. Konrad, grof od Palatinata | ||||||||||||||||
| 15. Agnes Hoenštaufen | ||||||||||||||||
| 31. Irmengard of Henneberg | ||||||||||||||||
Reference uredi
- ^ „Conradin duke of Swabia”. Britannica. Pristupljeno 21. 1. 2021.(jezik: engleski)
- ^ „Conradin”. Encyclopedia - Theodora. Pristupljeno 21. 1. 2021.(jezik: engleski)
- ^ „Conradin”. Encyclopedia. Pristupljeno 21. 1. 2021.(jezik: engleski)
- ^ „Conradin”. Oxford Reference (online izd.). Oxford University Press. (Subscription or UK public library membership required.)(jezik: engleski)
