Kopeš
Kopeš je egipatski srpasti mač koji je nastao od borbene sekire tokom bronzanog doba.[1][2]
Tipičan kopeš je dugačak između 50 i 60 cm, ali postoje i manji primerci. Tupa ivica vrha mača se koristila i za udaranje i kao kuka za razoružavanje protivnika. U početku se kopeš pravio od bronze, ali se kasnije tokom Novog carstva, gde je postao uobičajeno i vrlo cenjeno oružje, pravio od gvožđa.[3] Najraniji prikaz kopeša se nalazi na Steli lešinara iz sredine 3. milenijuma p. n. e. na kojoj je prikazan Lagaški kralj sa ovim oružjem.[4]
Mač je naoštren samo na spoljašnjoj ivici zakrivljenog kraja. Kopeš je nastao od epsilon sekire.[1] Bio je popularan kao oružje i brojni faraoni su prikazani sa njim. Primerci su pronađeni i u kraljevskim grobnicama, uključujući i grobnicu Tutankamona u kom su pronađena dva kopeša različitih veličina.[4] Ipak, iako su neki primerci pronađeni u grobnicama bili naoštreni, postoji dosta primera gde su pronađeni sa tupim ivicama koje nikada nisu bile naoštrene. Ovo je navelo mnoge istraživače do zaključka da su kopeši u grobnica ljudi višeg statusa bili ceremonijalni.[4]
Kopeš je prestao da se koristi oko 1300. godine p. n. e., kad se počelo sa proizvodnjom tradicionalnih mačeva.[5]
Reference uredi
- ^ a b Hamblin, 2006. Warfare in the Ancient Near East, pp. 66–71.
- ^ Wise, Terence (1981). Ancient Armies of the Middle East. Osprey Publishing. str. 23—25. ISBN 978-0-85045-384-3.
- ^ Howard, Dan (2011). Bronze Age Military Equipment. Casemate Publishers. str. 31—34. ISBN 978-1-84884-293-9.
- ^ a b v Loades, Mike (2010). Swords and Swordsmen. Pen & Sword Military. str. 1—21. ISBN 978-1-84884-133-8.
- ^ „Nacionalna Geografija”.
Literatura uredi
- Budge, 1989,. The Rosetta Stone, E.A.Wallace Budge, (Dover Publications), c 1929, Dover edition (unabridged), 1989. (softcover. 1929. ISBN 978-0-486-26163-8.)
- Hamblin, 2006. Warfare in the Ancient Near East, William J. Hamblin, Routledge (softcover. ISBN 978-0-415-25589-9.)
- Wernick, 2004, A Khepesh Sword in the University of Liverpool Museum in JSSEA 31, 151–155
- Massafra, 2009, Le harpai nel Vicino Oriente antico. Cronologia e distribuzione, Roma 2012, (Rome La Sapienza Studies on the Archaeology of Palestine & Transjordan, 09).
