Korisnik:Jovana Terentić/pesak1

Pjetro Đanone
Datum rođenja	1676.
Mesto rođenja	Iskitela, Italija
Datum smrti	1748.
Mesto smrti	Torino, Italija

Pjetro Đanone (ital. Pietro Giannone; 1676 - 1748) je bio italijanski filozof, istoričar, pravnik i i te kako značajna figura za nastanak i razvoj iluminizma u Napulju.

Biografija

Rođen je 1676. godine, a svojim poreklom se vezuje za italijansku regiju Apuliju, budući da je rođen u malom mestu Iskitela blizu Fođe. Za Napulj se vezuje svojim obrazovanjem jer je tamo studirao pravo i pokazao se kao izuzetno sposoban pravnik. Godine 1702. postao je član novoformirane Akademije mudrih. Svojom aktivnošću, bavljenjima važnim pitanjima za to doba vezao se za tendenciju borbe protiv papske kurije. Čitav svoj rad je posvetio razobličavanju različitih malverzacija i uzurpacija koje je Crkva vekovima činila na teritoriji Napulja. Do formulisanja svojih ubeđenja došao je zahvaljujući proučavanju starih arhivskih dokumenata na kojima je zasnovao svoja dela.

Pjetro Đanone

Građanska istorija Napuljskog kraljevstva

Dvadesetih godina 18. veka nastaje Đanoneovo najpoznatije delo Građanska istorija Napuljskog kraljevstva, koje podrazumeva političku istoriju Napulja, objavljeno u periodu od 1721. i 1723. godine. Ova istorija Napuljskog kraljevstva predstavlja analizu pravnih dokumenata u odnosu na prethodne vekove do njegovog doba, sa posebnim zanimanjem za funkcionisanje pravnih struktura i posebnim akcentom stavljenim na ulogu Crkve. Bavi se problemom odnosa države i Crkve. Ovo delo mu je donelu veliku popularnost, a omogućilo mu je poziv i odlazak u Beč.

Sukob sa Crkvom i odlazak u Beč

U Italiji delo je izazvalo negativnu reakciju Crkve, ali pozitivnu reakciju naroda. Nakon tih prvih godina uspeha delo je stavljeno na Indeks zabranjenih knjiga, a Đanone je proglašen jeretikom. Bio je pod pretnjom Inkvizicije, a to je doprinelo i odlasku u Beč.

Kada je došlo do novog stupanja na vlast Burbonaca, posle rata za nasleđe poljskog prestola, Đanone je pokušao da se vrati u Napulj. Međutim, na prevaru je namamljen u Savojsko kraljevstvo gde je 1736. godine utamničen. Do 1748. godine, odnosno do smrti, Đanone živi u tamnicama. Pred kraj života, za vreme perioda u zarobljeništvu, on piše svoju autobiografiju, žanr koji se ustalio u 18. veku, i objavljuje je 1736. godine.

Tri kraljevstva

Delo koje je izuzetno važno jeste delo pod imenom Tri kraljevstva koje Đanone počinje da piše u Beču. Pisao ga je u tajnosti, s obzirom na okolnosti u kojima je živeo. U tom delu je obuhvatio čitavu hrišćansku civilizaciju. Sama podela je tročlana, tako da se deli na tri kraljevstva. Prvo je Zemaljsko carstvo, drugo Nebesko, a treće Carstvo pape. U prvom Đanone opisuje vreme primitivnog društva, prehrišćanske zajednice. U drugom delu opisuje vreme ranog hrišćanstva, kao i to da se u tom vremenu iskreno verovalo u Boga. U trećem govori o crkvi, a pomoću istorijskih i pravničkih izvora obrušava se na njene podvale i represije.

Odlika Đanonea kao mislioca jeste želja da se rekonstruiše prošlost prema novim kriterijumima, da se pronađu odgovori koji bi bili korisni za objašnjavanje te stvarnosti i za davanje odgovora kako bi moglo bolje da se živi u sadašnjosti, ali i u budućnosti. Ta nova perspektiva je, u stvari, pozivanje na izvore, dokumentovanje pravničkim i istorijskim izvorima.

Optužbe

Bilo je dosta sporenja u vezi sa Đanoneom i njegovim delima. Manconi ga pominje u svom delu i optužuje ga za plagijat, odnosno da to njegovo pozivanje jeste preuzimanje, odnosno plagiranje ideja nekih drugih mislioca. Te optužbe se mogu osporiti zbog toga što se Đanone poziva na istorijske i pravničke dokumente, što čini osnovu njegovog pristupa u radu, navodeći svoje izvore.