Korisnik:Marijaa.novakovicc/pesak

Lični podaci
Puno ime	Anastasijus Veneconopolis
Državljanstvo	Kanađanin i Grk
Univerzitet	Nacionalni tehnički univerzitet u Atini Rajerson univerzitet Univerzitet Jejl
Zanimanje	Profesor elektrotehnike i računarskog inženjeringa
Nagrade	Saradnik Inženjerskog instituta u Kanadi (1980) Saradnik IEEE-a (1987) Počasni doktorat od strane Nacionalnog tehničkog univerziteta u Atini, Grčka (1994) Saradnik Kanadske akademije inženjeringa (2001) MacNaughton medalja (2003) Centennial medalja (2003) Millennium medalja (2003) Nagrada od strane IEEE-a za transakcije o neuronskim mrežama (2006) Nagrada za najčitanije izdanje od strane Časopisa za vizuelnu komunikaciju i reprezentaciju slika (2008) Istaknuti gost na Kineskom univerzitetu za komunikacije (2009) Saradnik Kraljevskog Društva Kanade (2010)

Anastasijus (Tas) Veneconopolis (19. jun 1941 – 17. novembar 2014.) je bio profesor elektrotehnike i računarskog inženjeringa na Rajerson univerzitetu (eng. Ryerson University) u Torontu i redovni profesor u penziji zajedno sa Edvardom S. Rodžersom na departmentu za elektrotehniku i računarski inženjering na Univerzitetu u Torontu. U oktobru 2006. godine profesor Veneconopolis pridružio se Rajerson univerzitetu u službi potpredsednika za istraživanja i inovacije. Njegov portfolio sadržao je pregled univerzitetskih međunarodnih aktivnosti, etiku istraživanja, službu za istraživačke usluge i službu za inovacije i komercijalizaciju. Sa ove pozicije penzionisan je 2010. godine, ali je i nakon toga ostao istaknuti savetnik. Veneconopolis je aktivno nastavio nadgledanje svoje istraživačke grupe na univerzitetu u Torontu i bio veoma tražen konsultant tokom svoje karijere.

Obrazovanje

Tas Veneconopolis je diplomirao na studijama elektrotehnike i mašinstva na Nacionalnom tehničkom univerzitetu u Atini (eng. National Technical University of Athens, NTUA), bio je magistar filozofije, a doktorirao je elektotehniku na Univerzitetu Jejl (eng. Yale University). Godine 1994. uručen mu je počasni doktorat od strane „majke hraniteljice“, tj. Nacionalnog tehničkog univerziteta u Atini, koji je svojevremeno pohađao.

Privatni život

Godine 1986. Tas Veneconopolis se oženio Vasilikom Koronakis (eng. Vasiliki Koronakis) u grčkoj pravoslavnoj crkvi u Torontu. Imali su dve ćerke, Elizabetu Veneconopolis (rođenu 1987.) i Dominiku Veneconopolis (rođenu 1988.).

Interesovanja za vreme istraživanja

Spektar Tas Veneconopolisovih interesovanja za vreme istraživanja obuhvatao je: biometrijska istraživanja, multimedijalne pristupe (kompresija slika, upotreba slika i video zapisa), digitalne signale/obradu slika (višekanalnu obradu slika, nelinearne, prilagodljive i M-D filtere, obradu i prepoznatljivost slike baziranu na znanju, 3-D slike, biomedicinske aplikacije); klasifikacije uzoraka i telekomunikacije.

Zapisnik o istraživanju

Profesor Anastasijus (Tas) Veneconopolis je imao dugu i produktivnu istraživačku, obrazovnu i administrativnu karijeru. Bio je međunarodno priznat istraživač u poljima multimedijalnih sistema, digitalnih signala, obrade slika, digitalne komunikacije, biometrije i neuronske mreže. Tokom četrdesetogodišnjeg aktivnog perioda učvrstio je svoj položaj kao neprikosnoveni istraživač, profesor i konsultant u svetu telekomunikacija i zajednici za obradu signala. Dao je svoj doprinos telekomunikacijama, obradi signala i slika, multimedijalnim i biometrijskim istraživanjima kao autor i ko-autor mnogih radova i knjiga. Njegova istraživačka fundamentalna dostignuća, zajedno sa brojnim fakultetskim knjigama koje je napisao, proširuju vidike u nekoliko naučnih polja, kao što su telekomunikacije, višedimenzionalna teorija i dizajn filtera, dizajn nelinearnih filtera, multimedijalne neuronske mreže, biometrijske aplikacije i WLAN sistemi.

Prema broju Gugl Skular-a za 2020. godinu, njegov rad je citiran u preko 22600 istraživačkih radova i 400 udžbenika. Bio je mentor preko 160 studenata i postdoktorskih stipendista. Motivisao je generaciju inžinjera u Severnoj Americi i širom sveta, da započnu karijeru u istraživanju i podučavanju u oblastima obrade signala i slike, telekomunikacija, multimedije i biometrije.

Telekomunikacije

Rani rad profesora Veneconopolisa bavio se problemom optimalne detekcije i dizajna signala, kako bi se olakšala komunikacija preko slučajnih, opštih, linearnih, vremenski različitih, vrlo bučnih, podmorskih akustičnih kanala. Njegovi rezultati doprineli su poboljšanju SONARNOG sistema za podmorsku komunikaciju preko zaleđenih disperzivnih kanala, a kasnije su primenjeni na jonosfere i troposferne kanale.

Naknadne publikacije fokusirale su se na problemu kompresije slike i video zapisa i dale su doprinose u oblasti progresivnog prenosa slike (PIT). PIT se odnosi na kodiranje fotografija na sve većem nivou preciznosti. Putem PIT-a moguće je ubrzati aktivnosti, poput pregledanja udaljenih baza podataka slika. Profesor Veneconopolis razvio je i testirao brojne morfološke piramidalne tehnike prve i druge generacije, koje su postigle razmere kompresije od oko 100:1 za dobar kvalitet i mirno prenošenje slike. Doprineo je proučavanju vektorske kvantizacije radi kompresije gubitaka slike i razvio je brojne hijerarhijske tehnike kodiranja nepokretnih slika. Takođe se obratio talasnim tehnikama kompresije slika, kao i fraktalnim tehnikama kompresije i kodiranja nepokretnih slika i video sekvence. Njegovi kasniji doprinosi u telekomunikacijama bili su u oblasti upravljanja mobilnošću, razvio je ekonomične algoritme za lokaciju i određivanje mobilnih terminala i WLAN sistema za pozicioniranje. Ovo područje je privuklo interesovanje za svoje aplikacije u hitnim komunikacijama, pretraživanju osetljivom na lokaciju i dodeljivanju resursa.

Signal i obrada slika

Profesor Veneconopolis bio je jedan od prvih kanadskih istraživača koji je dao doprinos osnovama dvodimenzionalnog i višedimenzialnog digitalnog filtriranja. Ove tehnike se široko koriste u obradi slike i video zapisa. Njegovi rani doprinosi u ovim oblastima pružili su  osnovu za razne tehnike, koje su dovele do efikasnog dvodimenzionalnog dizajna filtera. Osamdesetih godina, njegovo interesovanje je bilo usmereno na područje nelinearnih filtera. Nelinearni filteri su složeniji od linearnih filtera, ali omogućavaju dodatnu fleksibilnost i brzinu u složenim aplikacijama. U oblasti nelinearnih filtera, profesor Veneconopolis je dao teoretske rezultate, uključujući uvođenje novih porodica filtera. „Filteri nelinearne statistike redosleda“ su poseban slučaj linearne medijane, statistike redosleda, homomorfnih, srednje podrezanih medijana, generalizovanih srednjih vrednosti, nelinearnih srednjih vrednosti i nejasnih nelinearnih filtera. Profesor Veneconopolis je takođe proučavao nove verzije polinomskih filtera, poput kvadratnih filtera. Dizajnirao je nove morfološke filtere, koji dovode do različitih aplikacija za detektovanje i prepoznavanje.

Na kraju, sproveo je obimno istraživanje u oblasti adaptivnih filtera. Profesor Veneconopolis razvio je filtere adaptivne statistike redosleda, adaptivne LMS/RLS filtere, adaptivne L-filtere i algoritme adaptivnog morfološkog filtera. Ovi filteri se široko koriste u brojnim biomedicinskim aplikacijama, kao što su radiologija, mamografija i tomografija. Pored ostalih aplikacija, primenjuju se i za obradu finansijskih podataka i daljinsko istraživanje. Devedesetih godina profesor Veneconopolis doprineo je u polju obrade i analize slike u boji, gde je uveo brojne tehnike za filtriranje i analizu obogaćenih slika. Takođe je predstavio tzb. Porodicu vektorskih smernih filtera, koja deluje duž pravca vektora u boji. Razvijena je nova klasa adaptivnih nelinearnih filtera. Funkcije nejasnog članstva zasnovane na različitim merama udaljenosti, usvojene su za određivanje težine novih nelinearnih, adaptivnih filtera. Novi filteri su obuhvatili različite klase postojećih nelinearnih filtera kao posebne slučajeve. Prvi put je slika u boji tretirana kao vektorsko polje, a informacije o ivicama, koje direktno prenose vektori boja, eksploatisane su koristeći statistiku redosleda vektora.

Obrada multimedijalnih signala

Godine 1999, profesor Veneconopolis postao je „Inaugural Chair“ laboratorija za multimedijalne sisteme „Bell Canada“ na Univerzitetu u Torontu. Od tada, svojim radom je doprineo području pretrage multimedijalnih podataka i pronalaženju informacija, nalazeći rešenja za dva ključna tehnička izazova: a) problem određivanja sličnosti u domenu vizuelnih podataka, b) interaktivno učenje korisničkih namera i automatsko prilagođavanje parametara sistema za bolju tačnost preuzimanja. Razvio je sisteme za pronalaženje slika i video zapisa koji su koristili upite u boji. Sistem je implementirao novi vektorski pristup pretraživanju slika, koristeći meru sličnosti na ugaonoj osnovi. Šema koju je razvio iznosi nedostatke tehnike histograma, fleksibilna je i nadmašuje do tada uspostavljene sisteme za pretraživanje. Takođe, razvio je interaktivni algoritam učenja za rešavanje nejasnoća koje nastaju usled neusklađenosti između mašinskog predstavljanja slika i ljudskog konteksta zavisnog tumačenja vizuelnog sadržaja. Njegovo predloženo rešenje iskoristilo je povratne informacije od strane korisnika tokom sesija za preuzimanje kako bi prilagodili njihove namere upita i poboljšali tačnost preuzetih rezultata.

Biometrijska pretraga

Hiljadama godina, ljudi koriste vizuelno-opažane telesne karakteristike kao što su lice i koraci, da bi se prepoznali. Ova izuzetna sposobnost ljudskog vizuelnog sistema navela je profesora Veneconopolisa na ideju da napravi automatizovane sisteme za prepoznavanje pojedinaca iz digitalno snimljenih slika lica i sekvenci u hodu. Prepoznavanje lica i poteza pripada polju biometrije, veoma aktivnom području istraživanja u računarskoj nauci, najčešće korišćenom od strane vlade, u bezbedonosne svrhe. Lice i hod su dve tipične fiziološke i bihevioralne biometrije. Veneconopolis je doprineo obema oblastima, a njegove ideje često su bivale citirane u istraživanjima drugih naučnika ovih oblasti. Postoje dva opšta pristupa temi: pristup zasnovan na izgledu i pristup zasnovan na modelu. Prepoznavanje lica zasnovano na izgledu obrađuje dvodimenzionalnu sliku lica kao dvodimenzionalne holističke obrasce. Cela regija lica predstavlja sirovi ulaz u sistem prepoznavanja i svaka slika lica obično je predstavljena visokim dimenzionalnim vektorom koji se sastoji od vrednosti intenziteta piksela na slici. Tako se prepoznavanje lica transformiše u multivarijantni problem statističkog prepoznavanja obrazaca. Na način sličan ovom načinu prepoznavanja lica zasnovanom na izgledu, pristupa se i prepoznavanju hoda. I ovaj pristup se zasniva na izgledu, razlikuje hod kao holistički obrazac i koristi predstavu ljudskog subjekta u celini kao siluete ili konture. Video sekvence kretanja su prirodno trodimenzionalni objekti, formalno nazvani tenzorski objekti, s kojima je izuzetno teško raditi, koristeći se tradicionalnim algoritmima učenja zasnovanim na vektorima. Da bi se efikasno suočio sa ovim tenzorskim objektima, Veneconopolis i njegov istraživački tim razvili su okvir multilinearnog učenja u podprostoru, tako da su zahtevi za računanjem i pamćenjem znantno smanjeni, prirodna struktura i povezanost u izvornim podacima su očivani, a dobijene karakteristike su kompaktnije i korisnije. Model prepoznavanja hoda zasnovanog na modelu smatranja ljudskog subjekta artikuliranim objektom, prepoznaje različite pozicije tela. Profesor Veneconopolis predložio je slojeviti deformabilni model celog tela (layered deformable model - LDM) inspirisan ručno obeleženim siluetama. LDM ima slojevitu strukturu za modeliranje samookluzije između delova tela. Deformabilna je, pa se u obzir uzima jednostavnija deformacija udova. Pored toga, modelira i ljuljanje ramena. Parametri LDM-a se mogu oporaviti iz automatski izvučenih silueta, a kasnije koristiti za prepoznavanje.

Publikacije i priznanja

Veneconopolis je bio ko-autor i autor devet knjiga, učestvovao je u pisanju poglavlja 35 knjiga i objavio je preko 870 akademskih radova u stručnim časopisima i konferencijskim izveštajima. Njegovi najpoznatiji doprinosi u elektrotehnici su: "Nelinearni digitalni filteri: Principi i primene" "Veštačke neuronske mreže: algoritmi učenja, procena učinka i primene" "Obrada slika u boji i primene" "WLAN sistemi za pozicioniranje" "Multilinearno podprostorno učenje: smanjenje dimenzionalnosti višedimenzionalnih podataka".

Dobio je priznanja od Saveta za istraživanje prirodnih i inženjerskih nauka Kanade (eng. NSERC), Centra izvrsnosti provincije Ontario, Istraživačkog fonda Ontaria, Kanadske svemirske agencije, SPAR kosmičke kompanije, kompanije Ontario Hydro, Odeljenja za ribarstvo i okeane Kanade, Odeljenja za komunikacije Kanade i provincije Ontario.

Stručni rad i nagrade

Profesor Veneconopolis je bio predsedavajući na brojnim odborima, većima i komitetima tehničkih konferencija na Institutu za elektrotehniku i elektroniku (eng. Institute of Electrical and Electronics Engineers, IEEE). Radio je kao predsedavajući odeljka u Torontu od 1977. do 1979. godine i IEEE Centralnog saveta Kanade od 1980. do 1982. godine. Bio je predsednik Kanadskog društva za elektrotehniku i potpredsednik Inženjerskog instituta Kanade od 1983. do 1986. Bio je gost urednik ili stručni saradnik za nekoliko IEEE časopisa i urednik Kanadskog časopisa za elekrotehniku (eng. Canadian Electrical Engineering Journal) (1981–1983). Bio je član društava za komunikacije, sklopove i sisteme, računare i obradu signala IEEE, kao i član društva Sigma Xi, Udruženja za računarske mašine, Američkog udruženja za inženjersko obrazovanje, Tehničke komore Grčke (eng. Technical Chamber of Greece) i Udruženja profesionalnih inženjera Ontaria (eng. Association of Professional Engineers of Ontario, APEO) i Grčke.

Profesoru Veneconopolisu je 1994. godine dodeljen počasni doktorat sa Nacionalnog tehnološkog univerziteta u Atini, Grčka. Godine 1996. dobio je nagradu „Izvrsnost u inovacijama“ (eng. „Excellence in Innovation“) od Centra za istraživanje informacionih tehnologija u Ontariu i Kraljevske banke Kanade za svoj rad na obradi slika (eng. image processing). Veneconopolis je takođe nagrađen „Milenijumskom medaljom IEEE“ (eng. „Millennium Medal of IEEE“) i medaljom „MacNaughton Medal“. U martu 2006. godine bio je primalac nagrade IEEE-a za transakcije o neuronskim mrežama. Bio je saradnik Inženjerskog instituta u Kanadi, IEEE -a i Kanadske inženjerske akademije. Godine 2008. Veneconopolis zajedno sa Rastislavom Lukasom, Bogdanom Smolkom i Konstantinosom N. Plataniotisom bio je odlikovan nagradom za najčitanije izdanje (eng. "Most Cited Paper Award") od strane Časopisa za vizuelnu komunikaciju i reprezentaciju slika za svoj rad u veštačkim neuronskim mrežama (eng. artifical neural networks ). Godine 2010. dr Veneconopolis je izabran za člana Kraljevskog društva Kanade.

Spoljašnje veze

• Univerzitet u Torontu
• Obrada signala i digitalne slike, Univerzitet Rajerson
  

Kategorija:Biografije Kategorija:Inženjerstvo