Korča

Korča ili Gorica (alb. Korçë, Korça, grč. Κορυτσά, tur. Görice, mkd. Горица, cinc. Curceaua) je grad na jugoistoku Albanije u istoimenoj oblasti. Po proceni iz 2005. imao je 86.176 stanovnika.

Korča Korçë
Grb
Administrativni podaci
Država	Albanija
Stanovništvo
— (2001)	55.130
Geografske karakteristike
Koordinate	40° 37′ 01″ S; 20° 46′ 12″ I
Vremenska zona	UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Aps. visina	850 m
Korča Korča na karti Albanije
Ostali podaci
Poštanski broj	7001—7004
Pozivni broj	082
Registarska oznaka	KO
Veb-sajt	www.bashkiakorce.gov.al

Grad je udaljen oko 30 kilometara od grčke granice. Nalazi se u planinama severnog Epira, na plodnoj visoravni visine oko 850 m.

Pored albanske većine u gradu živi mnogo Cincara, Grka i Srba. Mnogi Albanci su pravoslavne veroispovesti. Godine 1913. u Korči je živelo 16.000 ljudi, od toga 11.000 Grka i 4000 Albanaca.

Prošlost

Korča 1916. godine

Korča je pripala Albaniji tek 1920. godine. Njen raniji srpski naziv je bio Gorica, i prema tom gradiću pretenzije je pokazivala Grčka. Ali za vreme Prvog svetskog rata, trupe generala Saraja su naredile evakuaciju Grka. Korča je dobila izvestan autonomni status, sa svojim biranim Savetom i novom administracijom. Od srednjovekovnog sela, zahvaljujući emigrantima u Americi, (koji su pomagali) gradić je prosperirao. To je tridesetih godina 20. veka vrlo živa trgovačka, po evropski udešena moderna varoš na važnom trgovačkom putu. Mesto 1932. godine krase: električno osvetljenje, vodovod, dva parka sa kafanom, francuski Licej, dva bioskopa, biblioteka, razni sportski klubovi (tenis, fudbal), pevačko društvo "Lira", korzo i čak 12 lekara i slično. Omladina se spremala da podigne zaslužnom nacionalnom borcu Temistoklu Germeniju spomenik. Pošto je većina stanovnika pravoslavne vere, dominiraju pravoslavne crkve Sv. Đorđa i Sv. Spasa. Zemljotres koji je 1931. godine pogodio Korču znatno ih je oštetio. Francuzi su doprineli razvoju mesta, tu se sreće razvijena tekstilna industrija; proizvode se svilene košulje, damski šeširi, fina obuća.

Podignut je od strane države u Korči 1932. godine spomenik borcima palim za slobodu Albanije. Autor spomenika bio je mladi albanski vajar Paskalij od Hiza.

Srbi u Korči

Dve trećine stanovnika su pre Drugog svetskog rata bili pravoslavci. Oduvek je tu bila zajednica Srba "koji govore južnosrbijanskim narečjem". Gostovalo je 1926. godine bitoljsko Pevačko društvo "Mokranjac" u Korči. Izveli su dva koncerta i pevali u tamošnjoj pravoslavnoj crkvi sa horovođom pop Mirkom Pavlovićem. Marija Đorđević modistkinja radila je u tamošnjoj albanskoj fabrici damskih šešira 1932. godine. Tu se u Korči nalazi i lepo uređeno srpsko vojničko groblje, sa posmrtnim ostacima 37 srpskih vojnika poginulih u ratu. O groblju je prvo vodio računa jedan čuvar, da bi brigu preuzeo konzulat Kraljevine SHS. Srpski konzulat je tu otvoren u leto 1916. godine, a za prvog konzula je postavljen Bogdan Radenković. Konzul u Korči bio je 1930. godine Slavko Kojić, a nakon pogibije - utapanja njegove supruge na Ohridskom jezeru, zamenio ga je Aleksandar Anić.

U Korči je u drugoj polovini 19. veka živeo i radio knjižar Andrija P. Detić. On se javlja jula 1895. godine kao jedan od priložnika za srpsku školu "Dom nauke" u Solunu. U toj srpskoj knjižarnici se 1899-1904. godine mogao uzeti srpski kalendar "Golub", koji je izlazio u Carigradu.-->

Za vreme Prvog svetskog rata 1916. godine srpska vojna komanda je poslala u Korču, kao agenta Bogdana Radenkovića. Jedan od glavnih organizatora srpske komitske organizacije je dobio zadatak da u Korči i okolini, stvori sistem obaveštajaca, koji će u neprijateljskoj pozadini stvarati uslove za brže oslobođenje srpske države. Delovao je prikriveno kao srpski konzul u Korči.

Stanovništvo

Populacija (ist.): Korča

Godina
Stanovništvo

Partnerski gradovi

• Janjina
• Solun
• Kluž-Napoka
• Kosovska Mitrovica
• Verona
• Los Alcázares
• Šeparton

Spoljašnje veze

• Zvanični veb-sajt