Krasnojarsk
Krasnojarsk (rus. Красноярск) grad je u Rusiji i glavni grad Krasnojarskog kraja. Nalazi se u južnom delu srednjeg Sibira, na obe obale reke Jenisej. Krasnojarsk se nalazi na ruti Transsibirske železnice. Prema popisu stanovništva iz 2010. u gradu je živelo 973.891 stanovnika. Krasnojarsk je dobio status milionskog grada: prema podacima gradskih vlasti, 1. januara 2013. broj stanovnika je dostigao 1.016.385. Tako je Krasnojarsk postao petnaesti milionski grad u Rusiji i treći sibirski grad u kome je broj stanovnika veći od milion, posle Novosibirska i Omska. Nalazi se otprilike 4.100 kilometara istočno od Moskve.
| Krasnojarsk rus. Красноярск | |
|---|---|
 .jpg)     Krasnojarsk | |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Rusija |
| Federalni okrug | Sibirski |
| Pokrajina | Krasnojarski kraj |
| Osnovan | 1628. |
| Status grada | 1690. |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2023. | 1 196 913 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 56° 00′ 41″ S; 93° 00′ 00″ I / 56.011389° S; 93° I |
| Vremenska zona | UTC+8 |
| Aps. visina | 287 m |
| Površina | 359,3[1] km2 |
.svg)  Krasnojarsk Krasnojarsk na karti Rusije | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 660000–660136 |
| Pozivni broj | +7 391 |
| Registarska oznaka | 24, 84, 88, 124 |
| OKATO kod | 04 401 |
| Veb-sajt | |
| www.admkrsk.ru | |
.svg)
Grad je osnovan 1628. godine kao drvena tvrđava od strane jedne grupe kozaka.
Geografija uredi
Ukupna površina grada, uključujući predgrađa i reku, iznosi 348 kvadratnih kilometara.[2]
Reka Jenisej teče od zapada ka istoku kroz grad. Zbog hidroelektrane Krasnojarsk, udaljene 32 kilometra uzvodno, Jenisej se nikada zimi ne zaleđuje, a leti temperatura vode nikada ne prelazi +14 °C (57 °F). U blizini centra grada nadmorska visina iznosi 136 metara. Na reci se nalazi nekoliko ostrva, od kojih su najveća Tatišev i Odiha, koja se uglavnom koriste za rekreaciju.
Na jugu i zapadu, Krasnojarsk je okružen šumovitim planinama u proseku 410 metara visine iznad nivoa reke. Najistaknutiji od njih su Nikolajevska Sopka (poznata po stazama za skijaške skokove), Karaulnaja Gora i Čornaja Sopka, a poslednja je ugašeni vulkan.[3] Ogromne kamene litice prirodnog rezervata Stolbi izdižu se sa planina južne obale Jeniseja, zapadna brda formiraju greben Gremjačaja Griva koje se proteže zapadno sve do reke Sobakine, sever je obično ravničarski, osim na brdu Drokinskaja Sopka, sa šumama na severozapadu i poljoprivrednim poljima na severu i istoku.
Glavne reke u i okolini Krasnojarska su reke Jenisej, Mana, Bazaiha i Kača, a poslednja protiče kroz istorijski centar grada. Zbog prirode terena, nekoliko prirodnih jezera postoji u okolini Krasnojarska.
Šume u blizini grada su uglavnom borove i brezove, dalje od grada jasenove postaju dominantan. Mahovinom prekrivene jele i sibirski borovi zamenjuje drugo drveće u planinama zapadno od reke Karaulnaje, na oko 15 kilometara zapadno od grada, šume na jugu su uglavnom borove, jeline i jasenove.[4]
Istorija uredi
Grad je osnovan 19. avgusta 1628. godine[5] kao rusko pogranično utvrđenje kada je grupa ljudi iz službene klase iz Jenisejska, na čelu sa Andejom Dobenskojem, stigla do ušća reke Kače u Jenisej i izgradila utvrđenja koja su bila namenjena zaštiti granice od napada domorodačkih naroda koji su živeli duž Jeliseja i njegovih pritoka. Uporedo sa Kanskom na istoku, predstavljao je južnu granicu ruske ekspanzije u slivu Jeniseja tokom sedamnaestog veka.
Tvrđava je dobila ime Krasni Jar (rus. Кра́сный Яр) po nazivu mesta Jarin (dijalekt Hakaskog), mestu gde je izgrađena, Kyzyl Char ('Crvena obala reke'),[6] što je prevedeno kao Krasni Jar (koristeći staro značenje krasni). Naselje je status grada dobilo 1690. godine.[7] Intenzivni rast Krasnojarska počeo je dolaskom Sibirske rute (danas put M53) u periodu od 1735. do 1741. godine koji je obližnje gradove Ačinsk i Kansk povezivao sa Krasnojarskom i sa ostatkom Rusije.
Godine 1749. meteorit mase oko 700 kilograma pronađen je na 230 km južno od Krasnojarska. Iskopao ga je Peter Simon Palas 1772. godine, a prevezao ga je u Krasnojarsk, a potom u Sankt Peterburg. Krasnojarski meteorit je važan jer je bio prvi palasit koji je ikada proučavan i prvi meteorit koji je ikada graviran.
Godine 1822. Krasnojarsk je postao administrativno središte Jenisejske gubernije.[7] U 19. veku, Krasnojarsk je bio centar pokreta sibirskih kozaka. U 19. veku, Krasnojarsk je bio centar pokreta sibirskog kozaka. Krajem 19. veka Krasnojarsk je imao nekoliko proizvodnih pogona i železničkih radionica i mašineriju. Rast se nastavio otkrićem zlata i dolaskom pruge u 1895. godini.
U Ruskoj Imperiji, Krasnojarsk je bio jedno od mesta na koja su proterivani politički prognanici. Na primer, osam dekabrista je deportovano iz Sankt Peterburga u Krasnojarsk nakon neuspeha pobune.
Nakon Ruske revolucije 1917. godine, u periodima centralizovanog planiranja (sovjetski Petogodišnji ekonomski plan) u Krasnojarsku su izgrađene brojne velike fabrike i postrojenja: Sibtjažmaš, brodogradilište, fabrika papira, hidroelektrana (sada peta po veličini u svetu a drugi u Rusiji) i rečne luke.
U 1934. godini formirana je Krasnojarska Pokrajina, sa Krasnojarskom kao administrativnim centrom.
Tokom staljinističkih vremena, Krasnojarsk je bio glavni centar sistema gulag. Najvažniji radni logor bio je Kraslag ili Krasnojarski ITL (1938-c.1960) sa dve jedinice smeštene u Kansku i Rešjoti. U samom gradu Krasnojarsku, tokom Drugog svetskog rata bio je istaknut radni logor Jenisejlag ili Jenisejski ITL (oko 1940–1941).
Za vreme Drugog svetskog rata, desetine fabrika evakuisane su iz Ukrajine i zapadne Rusije u Krasnojarsk i obližnje gradove, podstičući industrijski rast grada. Nakon rata izgrađene su dodatne velike fabrike: fabrika aluminijuma, metalurška fabrika, fabrika baznih metala i mnoge druge.
Krajem 1970-ih, Sovjetski Savez je započeo izgradnju radarske stanice sa faznim nizom na Abalakovoj, blizu Krasnojarska, što je kršilo Ugovor o ABM. Počevši od 1983. godine, Sjedinjene Američke Države zahtevale su njegovo uklanjanje, sve dok Sovjetski Savez 1989. godine nije priznao da je radarska stanica prekršila Ugovor o ABM-u. Oprema je polako uklonjena sa lokacije i do 1992. godine zvanično je završeno sa demontažom, mada je oprema sa lokacije bila verovatno preseljena na novu lokaciju u blizini Komsomoljska na Amuru.[8] U Krasnojarsku je takođe bila smeštena Severoistočna vazdušna baza Krasnojarsk, koja je nakon raspada SSSR-a pretvorena u stambene blokove.
Nakon raspada Sovjetskog Saveza i početka privatizacije, mnogi veliki pogoni i fabrike, poput Krasnojarske fabrike aluminijuma, dospeli su u vlasništvu navodnih kriminalnih vlasti i oligarha, koji su proglašavali stečaje. Ekonomska tranzicija dovela je do dramatičnog rasta nezaposlenosti i brojnih štrajkova.
Najpoznatiji finansijski skandal iz druge polovine 1990-ih dogodio se kada je vlasništvo nad fabrikom aluminijuma u Krasnojarsku Anatoliju Bikovu poništeno nakon što je optužen za ubistvo svog partnera Vilora Struganova. Na kraju se ispostavilo da je optužba lažna.[9] Problemi sa vlasništvom fabrika u Krasnojarsku nastavljaju se i tokom početka 21. veka, jer su gotovo sve u vlasništvu monopolističkih finansijskih grupa ili oligarha.
Otkako je Petar Pimaškov izabran za gradonačelnika Krasnojarska 1996. godine, izgled grada se postepeno popravljao: stare istorijske zgrade obnovljene su, asfaltni putevi su zamenjeni popločanim kamenom, a brojni trgovi i rekreaciona područja sa fontanama su rekonstruisana. Sada većina grada zadržava samo nekoliko tragova svog nekadašnjeg, jednoličnog, post-sovjetskog izgleda.
Administrativni i opštinski status uredi
Krasnojarsk je administrativni centar kraja.[10] U okviru administrativnih podela, zajedno sa jednim seoskim područjem (selo Pesčanka) određeno je da grad Krasnojarsk bude administrativna jedinica sa statusom jednakim statusu okruga.[11] U opštinskoj podeli, grad Krasnojarsk je inkorporiran kao Krasnojarski gradski okrug.[12]
Administrativna podela grada uredi
U administrativne svrhe, Krasnojarsk je podeljen na sedam gradskih okruga:
- Kirovski
- Lenjinski
- Oktjabrski
- Sovjetski
- Sverdlovski
- Centralni
- Železnodorožnji
Grb grada uredi
Prva verzija grba Krasnojarska odobrena je 12. marta 1804. godine. Izmenjeni grb, odobren je 23. novembra 1851. godine, imao je zlatni lik lava postavljen na crvenom štitu sa ašovom u desnoj prednjoj šapi i srpom u levoj prednjoj šapi, obe alatke napravljene od istog metala. Od 28. novembra 2004. godine ima bedemsku krunu sa pet grudobrana koja označava administrativni centar.
Klima uredi
U Krasnojarsku vlada umerenokontinentalna klima (Kepenova klasifikacija klimata Dfb na granici sa Dfc). Klima u Krasnojarsku u julu i januaru je vrlo slična onoj u Fort Makmariju i Vinipegu u Kanadi. U poređenju sa Tompsonom, ili Labrador Sitijem na sličnim širinama, zime u Krasnojarsku su relativno blage. U poređenju sa evropskim gradovima na sličnoj širini, Krasnojarsk ima mnogo toplija leta, ali mnogo hladnije i duže zima (na primer, Olborg, Danska). Leto je takođe u proseku toplije od sličnih geografskih širina Skandinavije, zahvaljujući većoj površini Sibira. U Krasnojarsku se primećuju velike razlike između letnjih i zimskih temperatura.
| Klima Krasnojarsk | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pokazatelj \ Mesec | Jan. | Feb. | Mar. | Apr. | Maj | Jun | Jul | Avg. | Sep. | Okt. | Nov. | Dec. | God. |
| Apsolutni maksimum, °C (°F) | 6,0 (42,8) |
8,5 (47,3) |
18,5 (65,3) |
31,4 (88,5) |
34,0 (93,2) |
34,8 (94,6) |
36,4 (97,5) |
35,1 (95,2) |
31,3 (88,3) |
24,5 (76,1) |
13,6 (56,5) |
8,6 (47,5) |
36,4 (97,5) |
| Maksimum, °C (°F) | −11,4 (11,5) |
−8,0 (17,6) |
−0,2 (31,6) |
7,8 (46) |
17,1 (62,8) |
22,4 (72,3) |
24,8 (76,6) |
21,8 (71,2) |
14,4 (57,9) |
6,4 (43,5) |
−3,4 (25,9) |
−9,4 (15,1) |
6,9 (44,4) |
| Prosek, °C (°F) | −15,5 (4,1) |
−12,8 (9) |
−5,7 (21,7) |
2,0 (35,6) |
10,4 (50,7) |
15,9 (60,6) |
18,7 (65,7) |
15,7 (60,3) |
8,9 (48) |
2,0 (35,6) |
−7,2 (19) |
−13,4 (7,9) |
1,6 (34,9) |
| Minimum, °C (°F) | −19,2 (−2,6) |
−16,9 (1,6) |
−10,1 (13,8) |
−2,6 (27,3) |
4,7 (40,5) |
10,3 (50,5) |
13,4 (56,1) |
10,8 (51,4) |
4,8 (40,6) |
−1,6 (29,1) |
−10,6 (12,9) |
−17,1 (1,2) |
−2,8 (27) |
| Apsolutni minimum, °C (°F) | −52,8 (−63) |
−41,6 (−42,9) |
−38,7 (−37,7) |
−25,7 (−14,3) |
−11,2 (11,8) |
−3,6 (25,5) |
3,3 (37,9) |
−1,0 (30,2) |
−9,6 (14,7) |
−25,1 (−13,2) |
−42,3 (−44,1) |
−47,0 (−52,6) |
−52,8 (−63) |
| Količina padavina, mm (in) | 18 (0,71) |
13 (0,51) |
16 (0,63) |
32 (1,26) |
44 (1,73) |
63 (2,48) |
76 (2,99) |
67 (2,64) |
49 (1,93) |
43 (1,69) |
37 (1,46) |
30 (1,18) |
488 (19,21) |
| Dani sa kišom | 0,3 | 0,4 | 2 | 9 | 17 | 19 | 18 | 18 | 19 | 13 | 4 | 0,3 | 120 |
| Dani sa snegom | 24 | 21 | 17 | 14 | 4 | 0,1 | 0 | 0,03 | 2 | 14 | 23 | 25 | 144 |
| Relativna vlažnost, % | 73 | 70 | 64 | 58 | 54 | 64 | 72 | 76 | 75 | 71 | 74 | 73 | 69 |
| Sunčani sati — mesečni prosek | 63 | 100 | 171 | 216 | 251 | 280 | 281 | 237 | 160 | 111 | 58 | 41 | 1.969 |
| Izvor #1: Pogoda.ru.net[13] | |||||||||||||
| Izvor #2: NOAA (sun only 1961–1990)[14] | |||||||||||||
Stanovništvo uredi
Prema preliminarnim podacima sa popisa, u gradu je 2023. živelo 1.196.913 stanovnika.
| 1939. | 1959. | 1970. | 1979. | 1989. | 2002. | 2010. |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 189.977 | 412.375 | 648.113 | 796.305 | 912.629 | 909.341[15] | 973.826 |
Broj stanovnika u gradskim okruzima (Popis iz 2010):[16]
- Kirovski: 114.715
- Lenjinski: 145.530
- Oktjabrski: 153.112
- Sovjetski: 281.284
- Sverdlovski: 130.596
- Centralni: 55.060
- Železnodorožnji: 93.529
Stanovništvo Krasnojarska obuhvata veliki broj naroda, a najbrojniji su Rusi, Ukrajinci, Tatari, Nemci i Belorusi. U poslednje vreme broj Tadžika, Uzbeka i drugih srednjeazijskih i kavkaskih naroda znatno je porastao zbog ogromne, često ilegalne imigracije u potrazi za poslom.
Druga grupa useljenika su Kinezi koji su, za razliku od drugih stranih radnika, zaposleni u mnogo unosnijim oblastima i često sklapaju poslovna partnerstva sa lokalnim kompanijama. Mnogi Kinezi trguju na bazarima, a poseban veliki kineski bazar nazvan je Sodružestvo, i kinesko trgovačko mesto (poznato na ruskom kao Kineski trgovački grad) ili na kineskom Kitaj-gorod na Strelki.
Privreda i industrija uredi
Krasnojarsk je sedište ruskih avio-kompanija KrasEr i Sibaviatrans.
U blizini Krasnojarska se nalazi najveći svetski industrijski kompleks pod zemljom: rudarski hemijski kombinat Krasnojarsk 26. To je tajni projekat, i potpuno je zatvoren za posetioce. U vreme Staljina upravo su se u ovom kompleksu nalazili reaktori za proizvodnju plutonijuma. U okolini grada je i hidroelektrana „Krasnojarsk“ (6.000 MW), na reci Jenisej, druga po veličini u Rusiji, sa veštačkim Krasnojarskim jezerom (2.000 km²).
Arhitektura uredi
U Krasnojarsku se nalazi niz istorijskih građevina, od kojih je najstarija crkva Pokrova Presvete Bogorodice (rus. Покровский собор, izgrađena od 1785. do 1795, obnovljena od 1977. do 1978). Ostale lokalne značajne građevine ruske pravoslavne arhitekture su katedrala Voznesenja (rus. Благовещенский собор, 1802–1812), katedrala Svete Trojice (rus. Свято-Троицкий собор, 1802–1812), crkva Jovana Krstitelja (rus. Церковь Иоанна Предтечи, 1899, bivša episkopska rezidencija), i nova crkva Svetog Arhangela Mihaila (rus. Церковь Архистратига Михаила, građena od 1998. do 2003).
Na vrhu brda Karaulnaja, na prvobitnom paganskom svetilištu, kasnije pod stražarskom kulom Krasnojarska, još uvek stoji kapela Svete mučenice Paraskeve (1804, obnovljena 1854–1855). Kapela, prikazana na novčanici od 10 rubalja, jedna je od simbola grada. Kapela je bila napuštena i propala je za vreme sovjetske ere i tek nakon Perestrojke ponovo ju je povratila jenijska episkopija.
Još jedan nezvanični simbol Krasnojarska je nepotpuna kula sa 24 sprata, koja se nalazi na Strelki. Izgradnja kule započeta je neposredno pre Perestrojke a potom zamrznuta zbog administrativne krize. Kontura kule jasno se vidi sa mnogih mesta u gradu.
U blizini Krasnojarska nalazi se železnički most na Jeniseju. Ova građevina, jedna od najdužih u to vreme, izgrađena je između 1893. i 1896. godine po nagrađivanom dizajnu Lavra Proskurjakova. Kada je 2003. odobren za upis na listi Svetske baštini, most je opisan od strane Unesko-a kao "rani prikaz tipičnog paraboličnog poligonalnog čeličnog mosta u Rusiji" koji je postao "probno mesto za primenu inženjerskih teorija i razvoj novih inovativnih rešenja koja su imala brojne naslednike " ([1] Arhivirano na sajtu Wayback Machine (2. avgust 2020)).
Među ostalim značajnim građevinama nalaze se kuće trgovca Nikolaja Gadalova (početak 20. veka), rimokatolička kapela Preobraženja Gospodnjeg (rus. Преображенский собор, 1911, poznata i kao Krasnojarska dvorana orgulja), Muzej krajojarskog kraja stilizovan kao staroegipatski hram, Kulturno-istorijski centar Krasnojarsk i trijumfalni luk na Spitu (2003), zgrada regionalne administracije bila je okružena dvema kulama poznatim kao "Magareće uši".
U gradu postoji nekoliko drvenih kuća koje su izgrađene uglavnom sredinom 20. veka kao privremena naselja. Mnoga urbanizovana sela koja se nalaze na teritoriji grada čuvaju ostatke tradicionalne ruske seoske arhitekture: drvene kuće sa dvorištima, od kojih su mnoge u lošem stanju, ali još uvek su naseljene.
Kultura uredi
U Krasnojarsku se svake godine slavi veliki broj lokalnih praznika. Najznačajniji praznik je Dan grada koji se slavi u junu, obično propraćen karnevalom. Ostali praznici i kulturni događaji su Manski festival (rus. Манский фестиваль). Proslave se održavaju van grada, na obali reke Mane) obično održavaju poslednjeg vikenda u junu, tradicionalnim takmičenjem u pesništvu, zatim avangardni festival Noć muzeja posvećen Međunarodnom danu muzeja (18. maja), festival "Džez na Jeniseju", Dan Stolbista koji se održava više puta tokom godine slaveći tradicije alpinizma u nacionalnom rezervatu Stolbi i Biciklistički reli.
Krasnojarsk ima brojne lokalne televizijske kompanije i visoko razvijene telekomunikacije, a mnogi okruzi grada imaju pristup internetu koji je zasnovan na LAN-u.
U gradu je takođe sedište dečijeg hora Krasnojarsk, svetski poznatog hora koji u mnogim zemljama gostuje pod imenom Mali orlovi iz Sibira.
Nauka i obrazovanje uredi
Pored Novosibirska, Krasnojarsk je istaknuti naučni i obrazovni centar Sibira, sa preko 30 visokoškolskih ustanova, od kojih su mnoge podružnice Ruske akademije nauke, i oko 200 srednjih škola. Najistaknutiji visokoškolske ustanove su:
- Fakultet državne Akademije Novosibirsk za vodeni saobraćaj
- Visoka škola Ministarstva unutrašnjih poslova Rusije
- Krasnodarski državni pedagoški univerzitet
- Državni poljoprivredni univerzitet Krasnojarsk
- Državni tehnički univerzitet Krasnojarsk
- Obaveštajna vojna škola
Kao i Novosibirsk, i Krasnojarsk ima posebnu gradsku četvrt pod nazivom Akademgorodok ("Akademski grad"), u kojoj je smešteno nekoliko naučno-istraživačkih instituta. Institut za biofiziku u Krasnojarsku poznat je po eksperimentu o ekološkoj izolaciji ljudi od 1973–1985. Šumarski institut Šukačev, osnovan 1944. godine u Moskvi je preseljen u Krasnojarsk 1959. godine. U Krasnojarsku postoji nekoliko muzeja. Jedan je Regionalni muzej Krasnojarsk, koji sadrži istorijske predmete i eksponate iz regiona, uključujući eksponate drevne istorije, urođenih Sibiraca i runastih nosoroga. Krasnojarski zoološki vrt je takođe glavna atrakcija za stanovnike i turiste.
Transport uredi
Metro uredi
Metro (tri linije) je decenijama u fazama planiranja i izgradnje u Krasnojarsku. Prve tri stanice još nisu otvorene, ali je vidljivo nekoliko gradilišta širom grada. Datum otvaranja nije siguran, jer su radovi na sistemu zaustavljeni od 2010. godine.
Železnica uredi
Krasnojarsk leži na reci Jenisej i istorijski je bio važna tačka na Transsibirskoj železnici. Krasnojarsk-Pasažirski (rus. Красноярск-Пассажирский) je glavna železnička stanica u Krasnojarsku. Na ovoj stanici zaustavljaju se vozovi nakon dugog trasiranja Transsibirskom železnicom. Postoji nekoliko stanica koje opslužuje Električka (električni voz), a postoji i robna stanica Krasnojarsk-istok, 26,3 km istočno od stanice Krasnojarsk-Pasažirski.
Aviotransport uredi
Krasnojarsk opslužuju dva aerodroma: Aerodrom Krasnojarsk je glavni aerodrom koji upravlja i srednjim i dugim, unutrašnjim i međunarodnim letovima, i nalazi se 27 kilometara severozapadno od grada.[17] Sekundarni aerodrom Čeremšanka korišćen je za letove na kratkim relacijama. Čeremšanka je izgubila svoju istaknutu ulogu kao glavni bazni aerodrom za široku mrežu lokalnih vazdušnih usluga (MVL) u regionu Krasnojarsk, kojima je ranije opsluživala lokalna direkcija Aeroflot Krasnojarsk. U decembru 2011. godine na aerodromu Čeremšanka izbio je požar koji je uništio zgradu terminala i toranj aerodromske kontrole letenja.[18]
Turizam uredi
Najpopularnije mesto atrakcija turista koji posećuju Krasnojarsk je ogromni nacionalni rezervat prirode Stolbi („stubovi“), koji se prostire na površini od 470 km2 (180 sq mi) sa brojnim džinovskim granitnim stenama visokim do 100 metara, od kojih su mnoge vrlo neobičnih oblika. Stolbi je takođe glavna lokacija za penjanje po stenama. Mnogi lokalni penjači namerno ne koriste nikakvu opremu za penjanje i nazivaju svoj ekstremni sportski hobi "stolbizmom".
Ostala popularna mesta uključuju branu hidroelektrane Krasnojarsk, brdo Karaulnaja Gora sa kapelom Svete Paraskeve, muzeje, pozorišta itd.
Sport uredi
Krasnojarsk je centar sibirskog sporta. Sportske oblasti u kojima se Krasnojarsk odlikuje u poređenju sa drugim ruskim gradovima su: ragbi, bendi i rvanje slobodnim stilom.
Jenisej je bio prvak sovjetskog bendi šampionatao tokom svih godina 1980-ih i 1991. godine. Prvu titulu u ruskoj Superligi osvojili su 2001. godine. Drugu titulu sosvojili su 2014. postali a imali su najveću prosečnu posećenost utakmica: 5 747.[2] U 2015. su odbranili titulu kao i u 2016. godini.[19][20] Na Zimskoj univerzijadi 2019. godine, bendi se po prvi put predstavio kao demonstrativni sport, a održan je turnir i za muškarce i za žene.[21] Zbog toga je izgrađen zatvoreni stadion [3] [4] Arhivirano na sajtu Wayback Machine (31. oktobar 2020), koji je završen krajem 2018. godine.[5] Reprezentacija Rusije u bendiju osvojila je zlato u muškoj konkurenciji i srebro u ženskoj.
Grad se smatra centrom ragbija u Rusiji, a sedište Ragbi unije Rusije je već nekoliko godina u Krasnojarsku. Dva kluba iz Krasnojarska, Krasnojarsk i Jenisej-STM, učestvuju u Profesionalnoj ragbi ligi, i Kupu evropskih izazivača, drugom rangu panevropskog klupskog takmičenja. Utakmice prenose lokalni mediji, a gradski derbi može da privuče oko 3000–5000 gledaoca. Mnogi igrači ruske reprezentacije dolaze iz ove oblasti. Neki od mečeva ruske reprezentacije u ragbiju igraju se na Centralnom stadionu u Krasnojarsku.
| Klub | Sport | Osnovan | Trenutna liga | Plasman | Stadion |
|---|---|---|---|---|---|
| Jenisej Krasnojarsk | Fudbal | 1937 | Nacionalna liga | 14. | Centralni stadion |
| Sokol Krasnojarsk | Hokej na ledu | 1977 | Viša hokejaška liga | Plej of, 1/8 finale | Arena Sever |
| Jenisej Krasnojarsk | Bendi | 1934 | Bendi superliga | 1. | Ledena dvorana Jenisej |
| Jenisej Krasnojarsk | Košarka | 1993 | VTB junajted liga | 11. | Arena Sever |
| Krasnojarsk | Ragbi | 1969 | Profesionalna ragbi liga | 2. | Krasni Jar stadion |
| Jenisej-STM | Ragbi | 1975 | Profesionalna ragbi liga | 1. | Avangard stadion |
| Jenisej Krasnojarsk | Odbojka | 1992 | Superliga u odbojci za žene | 12. | Sportska kuća Dvorkin |
| Jenisej Krasnojarsk | Odbojka | 1993 | Superliga u odbojci | 7. | Sportska kuća Dvorkin |
Bivši levi krilni igrač Karoline Aleksandar Semin je iz Krasnojarska.
Krasnojarsk je domaćin međunarodnog rvačkog turnira Ivan Jarigin.
Sportski događaji uredi
Zimska univerzijada 2019. je održana u Krasnojarsku.
Partnerski gradovi uredi
Krasnojarsk je zvanično grad pobratim sa:[22]
Hejhe, Kina (1999)
Istaravšan, Tadžikistan (2000)
Su Sent Mari, Kanada (2002)- Daćing, Kina (2002)
- Harbin, Kina (2003)
Ulan Bator, Mongolija (2003)
Samarkand, Uzbekistan (2003)
Onionta, SAD (2004)- Ćićihar, Kina (2005)
Kremona, Italija (2006)
Dnjepar, Ukrajina (2007)
Žilina, Slovačka (2013)- Čangčuen, Kina (2014)
- Mandžouli, Kina (2017)
Galerija uredi
-
Muzejski centar "Trg mira" -
Biznis centar "Metropol" -
Palata sporta Ivan Jarigin i centralni stadion na ostrvu Odiha -
Sofijska crkva -
Prospekt Mira -
Most i pogled na centralni deo grada -
Trg Mira -
Eparhija -
Zabavni park Bobrovij Log -
Rečno pristanište -
Trg Revolucije -
Dvorana filharmonije -
Uprava za vazdušni saobraćaj Krasnojarsk -
Dramsko pozorište A. S. Puškin
_4Y1A8926_(28781915743).jpg)
.jpg)
.JPG)
.jpg)
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ „Socialističeskoe nasledie Krasnoяrska. Častь 1. | Krasnoяrsk Deйli”.
- ^ Poexaly.ru. Krasnoyarsk Tourist Portal. Krasnoyarsk Arhivirano na sajtu Wayback Machine (5. oktobar 2020)
- ^ „Atlas dostoprimečatelьnosteй”. Krskstate.ru. Arhivirano iz originala 3. 2. 2013. g. Pristupljeno 26. 3. 2013.
- ^ Okrestnosti Krasnoяrska. Karta. FGUP Goscentr "Priroda", 2003 g.
- ^ Charter of Krasnoyarsk
- ^ Butanaev V. Я. "Toponimičeskiй slovarь Hakassko-Minusinskogo kraя". Abakan, 1995.
- ^ a b Narodnaя эnciklopediя "Moй gorod". Krasnoяrsk (Krasnoяrskiй kraй)
- ^ Pike, John. „Yeniseysk (Krasnoyarsk)”. Globalsecurity.org. Pristupljeno 26. 3. 2013.
- ^ Latynina, Yulia, "Today, Let's Go Inside the Other Russia", Moscow Times, 21 February 2001
- ^ Law #10-4763
- ^ Law #10-4765
- ^ Law #13-3148
- ^ „Pogoda.ru.net (Weather and Climate – The Climate of Krasnoyarsk)” (na jeziku: ruski). Weather and Climate. Pristupljeno 29. 11. 2015.
- ^ „Krasnojarsk (Krasnoyarsk) Climate Normals 1961–1990”. National Oceanic and Atmospheric Administration. Pristupljeno 29. 11. 2015.
- ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (21. 5. 2004). „Čislennostь naseleniя Rossii, subъektov Rossiйskoй Federacii v sostave federalьnыh okrugov, raйonov, gorodskih poseleniй, selьskih naselёnnыh punktov – raйonnыh centrov i selьskih naselёnnыh punktov s naseleniem 3 tыsяči i bolee čelovek”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2002 goda (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012.
- ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (Federalni zavod za statistiku) (2011). „Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2010 goda. Tom 1 (Nacionalni popis stanovništva 2010, 1. svezak)”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2010 goda (Nacionalni popis stanovništva 2010) (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012.
- ^ Yemelyanovo International Airport – About/General Information
- ^ The Aviation Herald – Tower and terminal of Krasnojarsk Cheremshanka Airport burned down
- ^ „Google Translate”.
- ^ https://i.ytimg.com/vi/_Y0lhvnE7pU/hqdefault.jpg
- ^ Sports Arhivirano 2015-12-14 na sajtu Wayback Machine
- ^ „Goroda-pobratimы”. krskstate.ru (na jeziku: ruski). Krasnoyarsk Krai. Arhivirano iz originala 25. 02. 2021. g. Pristupljeno 1. 2. 2020.
