Kulturni centar Pančeva
Kulturni centar Pančeva je gradska ustanova Pančeva za razvoj kulture i umetnosti. Nalazi se u ulici Vojvode Živojina Mišića 4.[1] Tvorac je nekoliko značajnih festivala i manifestacija, koje su grupisane oko vizuelnog (Bijenale umetnosti, Salon umetnosti Pančeva i Nove tehnologije) i muzičkog programa (Jazz, ETHNO.COM i Majski gala koncert).[2] Mnoge od njih imaju elemente multimedijalnog, a među takvima je i Bijenale umetničkog dečijeg izraza.
| Kulturni centar Pančeva | |
|---|---|
 | |
| Osnivač | Opština Pančevo |
| Namena | kulturna |
| Lokacija | Pančevo |
| Sedište | Pančevo |
| Službeni jezici | srpski |
| Veb-sajt | http://www.kulturnicentarpanceva.rs/sr/ |
Realizuje širok spektar aktivnosti: filmske, scenske i muzičke programe, galerije, program za decu, promocije i tribine.[3] Uredništvo čine Nemanja Bogdanov, Vladimir Protić, Miroslava Matijević, Slobodan Tanasijević, Ivana Markez Filipović, Branislav Radovanović, Marija Samardžić, Monika Husar Tokin, Lidija Kočevski i Zoran Petković.[4]
Istorija
urediZlatno doba pančevačkog teatra bile su četrdesete godine 19. veka kada je Nikola Đurković osnovao pozorišnu družinu sa svim karakteristikama stalnog pozorišta.[5] Od 50-ih godina, pa sve do sloma monarhije 1918, na pančevačkoj sceni nastupali su putujući teatri sa predstavama na srpskohrvatskom, mađarskom i nemačkom jeziku.[5]
Početkom 1945. godine profesionalno pozorište koje radi u Pančevu postaje sekcija Vojvođanskog pozorišta u Novom Sadu.[5] Rešenjem Komisije za eksproprijaciju Gradskog narodnog odbora, zgrada trgovca Oskara Fišgrunda je oduzeta oktobra 1947. godine, kao opštenarodna imovina, a za potrebe pozorišta. Iste godine 28. decembra završena je pozorišna zgrada koja je sadržala 600 sedišta i balkon.[5] Ovo zdanje je danas poznato kao Kulturni centar Pančeva. Umetnički ansambl tada je brojao oko 25 članova, a u pojedinim periodima bilo je zaposleno i preko 70 ljudi. U vremenu 1944—1956. održano je blizu 2000 pozorišnih predstava na matičnoj sceni, i 425 gostovanja.[5]
Odlukom Narodnog odbora opštine 28. februara 1956. godine ukida se Narodno pozorište i pretvara u Dom kulture.[5] Institucija je dobila ime Centar za kulturu „Olga Petrov” Pančevo. U narednim godinama pozorišni život se odvijao usporeno, retka gostovanja drugih pozorišta trebala su da stvore utisak da kulturne ponude ima, a sporadični koncerti klasične muzike, koji su se najčešće odvijali u Velikoj galeriji, današnjoj Galeriji savremene umetnosti, imali su isključivo obrazovni karakter (najčešće su nastupali učenici muzičke škole).[5]
Osamdesetih godina prošlog veka se otvara dečija scena, putujuća lutkarska trupa i 1988. dečije pozorište „Trubač” pri Kulturnom centru.[5]
Devedeset godine prošlog veka izvršena je rekonstrukcija zgrade (kapacitet dvorane je 380 sedišta, uklonjeni su balkoni, renovirani su foaje i biletarnica) i Centar za kulturu „Olga Petrov” menja naziv u Centar za kulturu Pančeva.[5] U produkcijskom smislu se više okreće likovnoj sceni i to kroz manifestaciju Pančevačka izložba jugoslovenske skulpture koja vremenom menja naziv u Bijenale vizuelnih umetnosti, da bi 2006. još jednom promenila ime u Bijenale umetnosti.[5]
Počev od 2006. godine, još jednom se menja naziv u Kulturni centar Pančeva.[5] Od tada do danas se pojačava investiciona aktivnost, i kao rezultat toga krajem 2006. godine gradi se nova zgrada izabinskog prostora. Istovremeno, Kulturni centar počinje da stvara sopstvenu produkciju, pre svega na planu pozorišta, osnivanjem dečje scene „Pođi tuda...”., širi svoje delatnosti na oblast izdavaštva i postprodukcije, ostvaruje saradnju sa uspešnim pozorištima u zemlji i realizuje više koprodukcijskih predstava, i za svoje programe postaje nosilac brojnih priznanja, poput nagrade „Artmagazina” za najbolju galeriju za 2009. godinu i mnogih drugih.[5]
Repertoar
uredi
Poslednjih godina Kulturni centar Pančeva realizuje na godišnjem nivou više od 1000 različitih programskih sadržaja.[5] Centar za ekonomska istraživanja iz Beograda ih je uvrstio u red najboljih institucija u Srbiji 2013—2014. godine.[5]
Na polju dramskog stvaralaštva je realizovana koprodukcija sa Narodnim pozorištem. Predstava „Majka Hrabrost” Bertolda Brehta, u režiji Ane Tomović sa Dušankom Stojanović Glid u naslovnoj ulozi bila je pozorišni događaj sezone.[5]
Na polju likovnog stvaralaštva održano je 16. Bijenale vizuelnih umetnosti „Linije vremena – dokumenti 1981—2012.” koje je predstavilo radove preko sedamdeset umetnika iz zemlje i inostranstva.[6] Za tu priliku podignuta je i galerija od 52 kvadratna metra poznata kao Stakleni paviljon ispred Narodnog muzeja, a koji je trajno postavljen u Narodnoj bašti.[7]
Na polju muzičkog staralaštva održana su tri festivala: Džez festival, Ethno.com i Klasik fest.[8] Okupili su vodeće svetske umetnike od kojih su neki prvi put nastupali u Srbiji. Oboren je i rekord po broju koncerata, koji je iznosio preko stotinu, u poslednjih dvadeset godina rada institucije.[5] Snimljen je jedan dokumentarni film o istoriji Bijenala „Triptih o liniji i vremenu”. Prikazani su domaći i strani filmovi, održan je ciklus stranog filma, kao i rađene brojne radionice.[5] Učestvovali su u realizaciji prvog pančevačkog filmskog festivala PAFF.[9]
Na polju dečjeg stvaralaštva realizovan je Bijenale umetničkog dečijeg izraza.[10] Pokrenuta je izrada prve strategije u Srbiji o unapređenju dečjeg stvaralaštva 2015—2020.[5]
Objavljene su dve monografske publikacije: „Prvih pola veka”, monografija o radu Kulturnog centra Pančeva u proteklih pedeset godina i „Katalog 16. Bijenala”. Izdavaštva su predstavljena u Hrvatskoj i Severnoj Makedoniji i na 59. međunarodnom sajmu knjiga u Beogradu.[5]
Vidi još
urediReference
uredi- ^ „Kulturni centar Pančeva”. Hoću u pozorište (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2021-09-03.[mrtva veza]
- ^ „Manifestacije i projekti Kulturnog centra Pančeva”. www.kulturnicentarpanceva.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2021-09-03.
- ^ „Repertoar”. www.kulturnicentarpanceva.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2021-09-03.
- ^ „Uredništvo Kulturnog centra Pančeva”. www.kulturnicentarpanceva.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2021-09-03.
- ^ a b v g d đ e ž z i j k l lj m n nj o p „O Kulturnom centru Pančeva”. www.kulturnicentarpanceva.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2021-09-03.
- ^ „16. Bijenale umetnosti u Pančevu”. style.rs. Pristupljeno 2021-09-03.
- ^ „16. Bijenale umetnosti - Linije vremena: dokumenti 1981 - 2012”. www.kulturnicentarpanceva.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2021-09-03.
- ^ Vojvodine, Javna medijska ustanovaJMU Radio-televizija. „Počinje Klasik fest u Pančevu”. JMU Radio-televizija Vojvodine. Pristupljeno 2021-09-03.
- ^ „PAFF – PANČEVO FILM FESTIVAL FCS”. www.fcs.rs. Pristupljeno 2021-09-03.
- ^ Radovanović, Branislav (2021). Ono što te čini srećnim! / Osmi međunarodni bijenale umetničkog dečijeg izraza, Pančevo, 15. maj - 15. jun 2019. Pančevo: Kulturni centar Pančeva. str. 12. ISBN 978-86-87103-89-4.
Spoljašnje veze
uredi
Mediji vezani za članak Kulturni centar Pančeva na Vikimedijinoj ostavi
