Kup Republike Srpske u fudbalu
Kup Republike Srpske u fudbalu je takmičenje koje se održava na teritoriji Republike Srpske (BiH) u organizaciji Fudbalskog saveza Republike Srpske. Prvo takmičenje je održano u sezoni 1993/94, a aktuelni osvajač je banjakučki Borac.
| Kup Republike Srpske | |
|---|---|
| Sport | fudbal |
| Osnovano | 1994. |
| Broj timova | ? |
| Teritorija |  Republika Srpska
|
| Država |  BiH
|
| Trenutni šampion | FK Borac (6. titula) |
 |
2022/23. |
Sistem takmičenja uredi
U kupu učestvuju fudbalski klubovi sa područja Republike Srpske. Klubovi nižeg nivoa takmičenja moraju u okviru područnih saveza izboriti učešće u kupu. Takmičenju se od šesnaestine finala priključuju i klubovi iz Prve lige Republike Srpske i klubovi Republike Srpske koji se takmiče u Premijer lige Bosne i Hercegovine. Od sezone 1996/97. finalna utakmica se igra na stadionu određenom pre početka takmičenja.
Istorija uredi
1994 uredi
Kup Republike Srpske je rođen u najtežim danima rata i to u Banjaluci. Znajući da je tokom ratnih dejstava nemoguće organizovati jedno ligaško fudbalsko takmičenje, fudbalski radnici Republike Srpske su se odlučili za organizovanje Kupa Republike Srpske. Finale premijernog izdanja Kupa Republike Srpske odigrano je na Gradskom stadionu u Banjaluci, a Kozara je poslije boljeg izvođenja penala slavila pobjedu protiv Sloge iz Doboja. U regularnom toku je bilo 0:0. Ostaće upisano da je u prvoj godini održavanja Kupa Republike Srpske učestvovalo 111 ekipa.
1995 uredi
Nedugo nakon završetka rata fudbal je ponovo krenuo da sija punim sjajem. Nakon potisa Dejtonskog mirovnog sporazma u finalu Kupa Republike Srpske 16. decembra 1995. godine prvu utakmicu finala igrali su Rudar Prijedor i Borac iz Banja Luke. Utakmica je igrana u Prijedoru u pravoj zimskoj idili i ne tako dobrim uslovima za fudbal. Odigrana je jako dobra utakmica, viđena su četiri pogotka, te je završeno 2:2. Revanš je trebao da se igra 20. decembra, ali gusta magla u Banjaluci je to spriječila. Na Gradskom stadionu se okupilo gotovo 10.000 gledalaca, ali uslova za igru nije bilo, pa je meč pomjeren za 23. decembar. Tri dana kasnije tribine Gradskog stadiona bile su premale da prihvate sve one koji su bili željni fudbala, pa novinski izvještaji iz tog vremena govore da se na tribine uguralo i čitavih 20.000 gledalaca. Postignuto je pet pogodaka, a Borac je golovima Sekulića, Jagodića i Bilbije slavio pobjedu 3:2. Za goste su pogađali Kralj i Salamić.
1996 uredi
Drugu godinu uzastopno peharu pobjednika Kupa Republike Srpske radovao se banjalučki Borac. Ovaj put protivnik Banjalučanima bila je ekipa Jedinstva iz Brčkog. Prethodno je Borac u polufinalu proživio pravu dramu nakon što je izvukao odličnu ekipu Boksita iz Milića. Borac je pobijedio u Milićima 1:0, ali je u revanšu Boksit uzvratio istom mjerom i išlo se u penale. Zablistao je u penal seriji golman Borca, Siniša Mrkobrada, i odveo Banjalučane u finale. Jedinstvo je te godine priredilo veliko iznenađenje stigavši u finale i sa tom energijom su i nastavili dalje, pa su prvi meč u Brčkom pobijedili 2:1 golovima Damjanovića i Sarića. Jedini gol za Borac je postigao Jandrić. U revanšu, 3. jula 1996. godine pred oko 10.000 gledalaca Borac je uspio uspio da slavi pobjedu od 1:0 novim golom Olivera Jandrića i zbog gola u gostima proslavi svoj drugi trijumf u Kupu.
1997 uredi
Do titule najbolje ekipe u Kupu Republike Srpske u sezoni 1996/1997 stigla je trnska Sloga. Poslije dvije sezone kada je pobjednik rješavan u finalnom dvomeču, ove godine, 14. juna, igrana je samo jedna utakmica na Gradskom stadionu u Banjaluci. Sloga je slavila sa 1:0, a jedini pogodak je u 43. minuti utakmice postigao Mladen Zgonjanin.
1998 uredi
Rudar iz Prijedora je stigao do svog prvog pehara namijenjenog pobjedniku Kupa Republike Srpske u sezoni 1997/1998. Najviše je to urađeno zahvaljujući fantastičnom golmanu Miloradu Maksimoviću koji je do ludila doveo ofanzivce Boksita iz Milića, koji nisu imali rješenja da nađu put do mreže iza njegovih leđa. U regularnom toku finala koje je igrano na Gradskom stadionu u Banjaluci bilo je 0:0, a onda se pristupilo jedanaestercima. Maksimović je odbranio penal, Vujačić je pogodio prečku i slavlje Prijedorčana je moglo da počne.
1999 uredi
Uspjeh iz prethodne sezone Rudar iz Prijedora je ponovio i u sezoni 1998/1999. Finalna utakmica donijela im je dvoboj u Banjaluci protiv Sloge iz Trna. Ponovo su penali bili srećni za ekipu Rudara, a ovaj put se proslavio golman Siniša Janjić. Odbranio je on jedan jedanaesterac u penal seriji, i to je bilo dovoljno za drugi pehar namijenjen pobjedniku Kupa Republike Srpske.
Kozara dva puta najbolja uredi
Nakon dvije titule Prijedorčana uslijedila je ''dupla kruna" Kozare iz Gradiške. Oni su u finalima igranim 2000. i 2001. godine osvojili dva pehara pobjednika Kupa Republike Srpske i to protiv Slobode iz Novog Grada, te Boksita iz Milića. Protiv Slobode je bio dovoljan i jedan pogodak, a ovaj put je finale riješio Saša Petrović koji je jednom pobjegao odbrani Slobode i pogodio za 1:0 i slavlje, drugo Kozarino u istoriji. Do svog drugog uzastopnog, a trećeg ukupno, pehara Kozara je stigla godinu dana kasnije. 9. juna 2001. godine su sa 3:0 savladali Boksit iz Milića, a pehar Gradiščanima donijeli su Zoran Blagojević, Babić i Samurović.
2002 uredi
Prvi put u sezoni 2001/02 trofej je otišao na jug Republike Srpske, u Trebinje. Treću godinu uzastopno Kozara je igrala u finalu, ali ovaj put nisu mogli preko Leotara do trećeg uzastopnog trofeja. Na Gradskom stadionu u Banjaluci Leotar je poveo već u prvoj minuti golom Hajdera. Igrač utakmice, Pavle Delibašić je u 65. minuti uduplao prednost Leotara, da bi konačnih 2:1 postigao Čolić u 90. minutu iz penala, te je finale završeno pobjedom Leotara 2:1.
2003 uredi
U sezoni 2002/03 po drugi put se u finalu našlo Jedinstvo iz Brčkog i po prvi put Modriča. Pred oko 2000 gledalaca na Gradskom stadionu u Banjaluci na gol se čekalo sve do 86. minute, a tada gol vrijedan trofeja postiže Dragiša Žugić, te Jedinstvo dolazi do svog prvog trofeja namijenjenog pobjedniku Kupa Republike Srpske.
2004 uredi
U finalu Kupa igranog u sezoni 2003/04 ušli su po drugi put Leotar i Modriča. Modričani ni u drugom uzastopnom finalu nisu uspjeli da se domognu trofeja, jer je Leotar osvojio drugi naslov najbolje ekipe u Kupu pobjedom nakon boljeg izvođenja jedanaesteraca. Poslije 0:0 u regularnom dijelu, uslijedili su jedanaesterci, a tu se proslavio Aleksandar Božović koji brani penale Marku Stojiću i Marku Bajiću,te je Siniša Mulina mogao da podigne pehar za najbolju ekipu. Leotar je osvojio Kup Republike Srpske po drugi put.
2005 uredi
Poslije godinu dana pauze, Jedinstvo iz Brčkog se vratilo u finale Kupa Republike Srpske i osvojilo ovaj trofej. U sezoni 2004/05 protivnik Brčacima u finalu bila je dobojska Sloga, a u goleadi na Gradskom stadionu Brčaci su bili dominantni, te odnijeli trijumf. Sa dva gola Stjepanovića i jednim Bojića Brčaci su stekli 3:0, prije nego je Sloga uspjela u finišu meča sa dva gola Žigića da ublaži poraz. Jedinstvo je u trećem finalu stiglo do drugog trofeja.
2006 uredi
Zlatne godine Slavije iz Istočnog Sarajeva krunisane su peharima u Kupu Republike Srpske. U svom prvom finalu Sokolovi su nadmudrili Rudar iz Prijedora sa 3:2 na stadionu u Modriči. Bila je to sjajna utakmica, dostojna jednog finala. Preko Dragana Bjelice u 17. minutu ekipa iz Istočnog Sarajeva dolazi u vodstvo. Osam minuta kasnije Slaviša Kralj donosi poravnanje, da bi pred sami odlazak na poluvrijeme Milanko Đerić donio novo vodstvo Slaviji. Despotović je uspio u 76. minutu da ponovo izjednači, ali u 73. minuti Sretko Vuksanović realizuje penal kojeg je dosudio sudija Nikola Janjušević i donosi trofej Slaviji.
2007 uredi
Konačno je i Modriča uspjela doći do trofeja. Poslije neuspjeha 2003. i 2004. godine Modriča se našla ponovo u finalu u sezoni 2006/07. Pred oko 2500 gledalaca na stadionu "Radolinka" u Tesliću Modriča je savladala Radnik u finalu sa 2:1, a čovjek odluke bio je Stevo Nikolić koji je pogodio u 79. minutu za pobjedu Modriče. Prethodno je Bojić doveo Modriču u vodstvo, da bi Gajić izjednačio na 1:1.
2008 uredi
Nakon godinu dana odsustva pehar se vratio u vitrine Slavije. U fantastičnom meču na Gradskom stadionu u Banjaluci Sokolovi su slavili pobjedu 3:2. Stojan Vranješ je doveo domaće u vodstvo u 13. minutu. Osam minuta kasnije Darko Spalević je izjednačio na 1:1, prije nego je Rikanović u 38. minutu iz penala ponovo doveo Borca u vodstvo. Aleksandar Kosorić je u 67. minutu izjednačio na 2:2, da bi Darko Spalević drugim golom u 83. minutu rastužio gotovo 4000 domaćih navijača na Gradskom stadionu i po drugi put ponio pehar u Istočno Sarajevo.
2009 uredi
Poslije poraza sezonu ranije u finalu, Borac se vratio motivisan u sezoni 2008/09 da donese pehar ponovo na Gradski stadion, prvi put poslije 13 godina. Na Gradskom stadionu u Banjaluci sastali su se Borac i Radnik, a Banjalučani nisu imali milosti, te su sa 4:0 slavili pobjedu golovima Saše Kajkuta koji je bio dvostruki strijelac, te Pavića i Bilbije.
Godine bijeljinskog Radnika uredi
Od 2009. godine kreće serija Radnika koji je počeo da dominira u Kupu Republike Srpske. Od sezone 2008/09 kada su poraženi od Borac, pa sve do današnjih dana Radnik je odigrao čak devet finala,a na sedam je uspio da domogne pehara. Prvi put Radnik je uspio da trijumfuje u sezoni 2009/10 kada su u dvomeču uspjeli da savladaju Kozaru. Poslije četrnaest godina u finalu su igrana dva meča, a Radnik je nakon 1:0 kod kuće golom Nikića u revanšu poražen sa 2:1, ali su zbog gola u gostima stigli do svog prvog trofeja. Ipak, već naredne godine ga vraćaju Borcu. Banjalučani su opet stigli do finala i opet su u finalu bili bolji od Radnika, ovaj put sa 2:0 golovima Duška Stajića i Branislava Krunić. Borac je pehar odbranio i u sezoni 2011/2012 kada su poslije boljeg izvođenja jedanaesteraca savladali Slobodu iz Mrkonjić Grada.
Radnik je revanš Borcu dočekao u sezoni 2012/13. U neizvjesnom finalnom dvomeču koji je završen pobjedama gostiju od po 1:0, za Borac je u Bijeljini pogodio Joco Stokić, za Semberce u Banjaluci Marko Basara, uslijedili su jedanaesterci u kojima je Radnik uspješniji, te tako stiže do svog drugog trofeja. Radnik će i godinu kasnije slaviti pehar. Ovaj put Semberci su bili bolji od Rudara iz Prijedora, ponovo poslije penala. Godinu kasnije, Rudar će uspjeti da osvoji pehar namijenjen pobjedniku Kupa, a onda slijedi niz od četiri finala koja pripadaju Radniku, protiv Slobode iz Novog Grada, Leotara i dva puta Krupe, te su Bijeljinci tako i danas aktuelni osvajači Kupa Republike Srpske u fudbalu.
Rezultati finalnih utakmica uredi
Osvajači kupa uredi
Kup Republike Srpske najviše puta je osvajao Radnika iz Bijeljine sedam puta. Odmah iza njega je Borac iz Banje Luke sa šest trofeja, a Kozara iz Gradiške je tri puta bila najbolja u kupu. Po dve titule imaju Rudar iz Ugljevika, Leotar iz Trebinja, Jedinstvo iz Brčkog i Slavija iz Istočnog Sarajeva, a po jednom pobednici su bili Rudar iz Prijedora, Modriča i Sloga iz Trna.
| Klub | Pobednik | Finalista | Pobednik po godinama | Finalista po godinama |
|---|---|---|---|---|
| Radnik Bijeljina | 7 | 3 | 2009/10, 2012/13, 2013/14, 2015/16, 2016/17, 2017/18, 2018/19. | 2006/07, 2008/09, 2010/11. |
| Borac Banja Luka | 6 | 2 | 1994/95, 1995/96, 2008/09, 2010/11, 2011/12., 2022/23. | 2007/08, 2012/13. |
| Kozara Gradiška | 3 | 2 | 1993/94, 1999/00, 2000/01. | 2001/02, 2009/10. |
| Jedinstvo Brčko | 2 | 1 | 2002/03, 2004/05. | 1995/96. |
| Rudar Ugljevik | 2 | - | 1997/98, 1998/99. | - |
| Leotar | 2 | 1 | 2001/02, 2003/04. | 2016/17. |
| Slavija | 2 | - | 2005/06, 2007/08. | - |
| Rudar Prijedor | 1 | 3 | 2014/15. | 1995/96, 2005/06, 2013/14. |
| Krupa | 1 | 3 | 2021/22. | 2014/15, 2017/18, 2018/19. |
| Modriča Maksima | 1 | 2 | 2006/07. | 2002/03, 2003/04. |
| Sloga Trn | 1 | 1 | 1996/97. | 1998/99. |
| Sloga Doboj | - | 2 | - | 1993/04, 2004/05. |
| Boksit | - | 2 | - | 1997/98, 2000/01. |
| Sloboda Novi Grad | - | 2 | - | 1999/00, 2015/16. |
| Sarajevo Srpsko Sarajevo | - | 1 | - | 1996/97. |
| Sloboda Mrkonjić Grad | - | 1 | - | 2011/12. |
| Laktaši | - | 1 | - | 2022/23. |
