Luka Zima
Luka Zima (sloven. Luka Zima; Podlože (Majšperk), 13. oktobar 1830 — Varaždin, 16. mart 1906) je bio slovenački klasični filolog i slavista.
| Luka Zima | |
|---|---|
 Luka Zima | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 13. oktobar 1830. |
| Mesto rođenja | Podlože, Austrijsko carstvo |
| Datum smrti | 16. mart 1906. (75 god.) |
| Mesto smrti | Varaždin, Austrougarska |
| Potpis |  |
Porodica uredi
Rođen je u zemljoradničkoj porodici od oca Antona i majke Elizabete u naselju Podlože u opštini Majšperk, tadašnje Austrijsko carstvo.[1] Oca je rano izgubio, pa je brigu o njemu vodila mnogo starija udata sestra. Oženio se 1863. godine, ali mu je supruga nakon duge bolesti umrla februara 1870.[2] Ostao je kao udovac da vodi brigu o dvoje male dece. Ponovo se zato oženio sredinom te godine, kako bi deca imala oba roditelja.
Obrazovanje uredi
Osnovnu školu pohađao je u Majšperku, a gimnaziju u Mariboru (1845-52) i Zagrebu (maturirao 1853). Klasičnu filologiju studirao je u Pragu i Gracu, gde je i diplomirao 1856. godine. U Pragu se sprijateljio sa pesnikom Jovanom Jovanovićem Zmajem.[1]
Profesor uredi
Došao je u Srem nakon završetka studija u Pragu, u društvu sa kolegom zemljakom Josifom Žitekom.[3] Radio je kao profesor grčkog i latinskog u Karlovačkoj gimnaziji (1856–76), a potom u varaždinskoj gimnaziji (1876–91). Najviše je imao uticaja na mladog gimnazijalca Jovan Turomana, koji će kasnije kao profesor Velike škole objaviti 1910. godine Zimine neobjavljene "Omanje spise".[4] Zima je napustio Karlovce kao primoran, jer mu gimnazijski patronat nije dao (priznao godine staža) traženu penziju.[5] Nju će steći kasnije u Varaždinu. Prevremeno je penzionisan zbog zdravstvenih problema 1892. godine. Već sledeće godine vratio se iz penzije, i naredne četiri godine (1893—97) kao kontraktualni profesor predavao je grčki jezik na Velikoj školi u Beogradu. Kralj Aleksandar mu je uoči odlaska iz Beograda dodelio Orden Sv. Save 3. reda.[6] Konačno se penzionisao 1897, i do smrti je živeo u Varaždinu.[1]
Akademik uredi
- Dopisni član Srpskog učenog društva (od 1884)[7]
- Počasni član Srpske kraljevske akademije (od 1892)[7]
- Dopisni član Jugoslavenske akademije znanosti i umjetnosti (od 1882)[1]
- Počasni član Matice srpske[1]
Izbor iz bibliografije uredi
- Nacrt naše metrike narodne obzirom na stihove drugih naroda a osobito Slovena (1879)
- I opet o metrici narodnijeh pjesama (1888)
- Figure u našem narodnom pjesničtvu s njihovom teorijom (Zagreb, 1880)
- Njekoje, većinom sintaktičke razlike između čakavštine, kajkavštine i štokavštine (1887)
