Mala tela Sunčevog sistema
Mala tela Sunčevog sistema su objekti Sunčevog sistema koje nisu ni planete, patuljaste planete, ni prirodni satelit. Termin je prvi put definisala, 2006. godine, Međunarodna astronomska unija.[1]
Obuhvata sve komete i sve manje planete osim onih koje su patuljaste. Dakle, male planete Sunčevog sistema su: komete, klasični asteroidi, izuzev patuljaste planete Cerere, Trojanski asteroid i Kentauri i Trans-neptunski objekti, sa izuzetkom patuljaste planete Pluton, Haumea, Makemake, Erida i drugi.
Definicija uredi
Trenutno nije jasno da li će se u budućnosti uspostaviti ograničena veličina koja definiše mala tela Sunčevog sistema ili će obuhvatiti sve do meteoroida, najmanjih makroskopskih tela u orbiti oko Sunca (na mikroskopskom nivou postoje još manji objekti kao što su kosmička prašina, čestice sunčevog vetra i slobodne čestice vodonika).
Osim najvećih, koji se nalaze u hidrostatičkoj ravnoteži, prirodni sateliti (mesečevi) se ne razlikuju od malih tela Sunčevog sistema po veličini, već po orbiti. Orbite prirodnih satelita nisu usredsređene na Sunce, već oko drugih objekata Sunčevog sistema poput planeta, patuljastih planeta i malih tela Sunčevog sistema.
Neka od većih malih tela Sunčevog sistema u budućnosti mogu biti reklasifikovana kao patuljaste planete, dok čekaju dalje ispitivanje kako bi se utvrdilo da li su u hidrostatičkoj ravnoteži ili nisu.
Orbite ogromne većine malih tela Sunčevog sistema smeštene su u dva različita područja, glavni asteroidni pojas i Kojperov pojas. Ova dva pojasa poseduju neku unutrašnju strukturu povezanu sa perturbacijama od strane glavnih planeta (posebno Jupitera i Neptuna), i imaju prilično slabo definisane granice. Ostala područja Sunčevog sistema obuhvataju i mala tela u manjim koncentracijama. Oni obuhvataju asteroide blizu Zemlje, kentaure, komete i rasejane diskove.
Vidi još uredi
Reference uredi
