Manojlo Anđel Filantropen
Manojlo Anđel Filantropen (grčki: Μανουήλ Ἂγγελος Φιλανθρωπηνός; umro posle 1393) je bio poslednji srednjovekovni vladar Tesalije, od oko 1390. godine do turskog osvajanja 1393. godine.
Manojlo Anđel Filantropen | |
|---|---|
| Datum smrti | 1393 |
| Deca | Ana Filantropin |
Biografija uredi
Manojlo je bio sin ili brat cezara Aleksija Anđela Filantropena, koji je vladao Tesalijom od početka 1370-ih do oko 1390. godine, nasledivši Jovana Uroša Nemanjića, sina Simeona Siniše, Dušanovog brata. Poput Aleksija, i Manojlo je priznavao suverenitet vizantijskog carstva. Za uzvrat, dodeljena mu je titula cezara[1][2]. Manojlo (ili Aleksije, ukoliko je još uvek bio živ) poslao je 1389. godine pomoć vladaru Janjine, Izaulu de Buondelmontiju, protiv albanskih plemena u Epiru. Njihove zajedničke snage odnele su veliku pobedu[3]. Međutim, Osmanlije su 1393. godine poslali veliku vojsku koja je zauzela Tesaliju. Manojlo je tako bio poslednji hrišćanski vladar ovih oblasti sve do 1878. godine, kada su one ušle u sastav Kraljevine Grčke[4]. Manojlo (ili Aleksije) je bio deda srpskog vladara Mihaila Anđelovića i osmanskog velikog vezira Mahmuda-paše Anđelovića[5].
Manojlova ćerka Ana Filantropena udala se za trapezuntskog cara Manojla III[6].
Reference uredi
Literatura uredi
- Ostrogorski, Georgije (1969). Istorija Vizantije. Beograd: Prosveta.
- Ferjančić, Božidar (1974). Tesalija u XIII i XIV veku. Beograd: Vizantološki institut SANU.
- Fine, John Van Antwerp Jr. (1994) [1987]. The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest. Ann Arbor, Michigan: University of Michigan Press.
- Kazhdan, Alexander, ur. (1991). The Oxford Dictionary of Byzantium. Oxford and New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-504652-6. Nedostaje ili je prazan parametar
|title=(pomoć) - Stavrides, Théoharis (2001). The Sultan of Vezirs: The Life and Times of the Ottoman Grand Vezir Mahmud Pasha Angelović (1453–1474). Leiden: Brill. ISBN 978-90-04-12106-5.
