Milan Kerac
Milan Kerac (Novi Sad, 30. maj 1914 — Novi Sad, 1980) bio je jugoslovenski i srpski slikar i grafičar.
| Milan Kerac | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 30. maj 1914. |
| Mesto rođenja | Novi Sad, Austrougarska (danas Srbija) |
| Datum smrti | 1980. (65/66 god.) |
| Mesto smrti | Novi Sad, SFRJ |
Biografija
uredi
Osnovnu i srednju školu završio je u Novom Sadu, a slikanjem se počeo baviti za vreme Drugog svetskog rata, zajedno s Boškom Petrovićem, Radmilom Graovac, Jovanom Soldatovićem, Stevanom Maksimovićem, Ivankom Acin i Božidarom Vučkovićem. Tada je radio uglavnom portrete, pejsaže i mrtvu prirodu u ulju, kao i akvarele na platnu i kartonu. Godine 1945. je primljen na Akademiju likovnih umetnosti u Beogradu, gdje je tri godine bio student Nedeljka Gvozdenovića i jednu godinu kod Marka Čelebonovića. Nakon završetka studija, 1949. godine se vraća sa suprugom Ankicom Oprešnik u Novi Sad, gde se zapošljava kao nastavnik likovnog vaspitanja u srednjoj školi, da bi nakon pet godina napustio pedagoški poziv i postao slobodni umetnik. Član Udruženja likovnih umetnika Vojvodine postaje 1950. godine, a 1951. član Udruženja likovnih umetnika Srbije (ULUS), a iste godine priređuje prvu samostalnu izložbu u Novom Sadu. Usporedo sa slikarstvom, bavi se i grafikom, na poticaj profesora Mihajla Petrova i supruge Ankice Oprešnik.
Nakon osnivanja likovne kolonije u Senti, bavi se i grafikom, a nakon boravka u likovnoj koloniji u Bačkoj Topoli usvaja svoj stil slikanja sa motivima rustične Vojvodine, i u svojim pejzažima prikazuje vojvođanske ravnice, koje se spajaju sa nebom, a na njegovim slikama se pojavljuju volovi, najčešće prikazuju glave u gornjem delu, kao i prikazi vojvođanskih sela, koji su uklopljeni u slike volovskih glava odozdo i odozgo, i dominiraju ekspresionistički prikazi sa zelenom, crvenom, žutom, oker i crnom bojom. Početkom 1950-ih crtao je pejzaže iz Viteza u tušu, grafike sa portretima bosanskih seljaka, kao i crteže starog dela Travnika i Jajca. Godine 1955. posetio je Austriju, gde se upoznao sa radom Međunarodne letnje akademije slikara Oskara Kokoške u Salcburgu kada nastaju crteži u tušu sa pejzažima Graca. Tokom samostalne izložbe u Ljubljani 1957. upoznaje holandskog slikara i grafičara Tona Vegnera sa kojim će sarađivati i zajedno izlagati narednih godina u Holandiji i Jugoslaviji. Nakon što su mu otkupljene grafike sa izložbe „Moderna jugoslovenska grafika” u Lionu, proveo je mesec dana u Parizu te godine. Na poziv izdavača 1962. ilustrovao je knjigu „Elegija napisana na seoskom groblju“ Tomasa Greja[1] i knjiga sa esejem "Natur!: ein Fragment" , koja se pripisuje Geteu.[2]
Nagrade
uredi- Oktobarska nagrada grada Novog Sada 1968.
Nasleđe
urediOd 2019. godine u Novom Sadu postoji ulica s njegovim imenom, koja se nalazi između Ulice Živojina Ćuluma i Gazimestanske ulice.[3]
Izvori
uredi- ^ „An elegy written in a country churchyard”. 1965 (na jeziku: nemački). Mindelheim. Pristupljeno 26. 3. 2022.
- ^ „Natur! : ein Fragment”. 1966 (na jeziku: nemački). Mindelheim. Pristupljeno 26. 3. 2022.
- ^ „Rešenje o davanju naziva ulici u Novom Sadu (Ulica Milana Kerca)”. demo.paragraf.rs. 2019. Pristupljeno 18. 3. 2022.
Literatura
uredi- Ivanović, Ljiljana (1975). Milan Kerac. Novi Sad: Galerija savremene likovne umetnosti Novi Sad.
- Jović, Đorđe (1980). Milan Kerac grafike. Novi Sad: Savremena galerija Ečka - Zrenjanin, Ankica Oprešnik.
