Milenko Karišik
Milenko Karišik (Sarajevo, 8. novembar 1956) je general-major Ministarstva unutrašnjih poslova Republike Srpske u penziji. Bio je prvi komandant Specijalne jedinice Ministarstva unutrašnjih poslova Srpske Republike Bosne i Hercegovine.
| Milenko Karišik | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 8. novembar 1956. |
| Mesto rođenja | Sarajevo, FNRJ |
| Narodnost | Srbin |
| Vojna karijera | |
| Čin | general-major |
| Učešće u ratovima | Rat u Bosni i Hercegovini |
Biografija uredi
Rođen je 1956. godine u Sarajevu, od oca Mlađena i majke Radojke. Ima brata Jovu. Oženjen je i u braku sa suprugom Zorom ima dve kćerke. Po nacionalnosti je Srbin. Krsna slava porodice je Sveti velikomučenik Georgije - Đurđevdan (6. maj).
Završio je Osnovnu školu "Petar Kočić" u Faletićima, opština Stari Grad, Sarajevo 1971; Srednju školu unutrašnjih poslova u Sarajevu 1975. kao najbolji učenik treće generacije (dobitnik "Crvenog karanfila", nagrade koju grad Sarajevo dodjeljuje najboljim učenicima srednjih škola) i Fakultet za fizičku kulturu u Sarajevu 1979. kao stipendista Republičkog sekretarijata unutrašnjih poslova Bosne i Hercegovine. Poslove profesora stručnih predmeta obavljao je u Školskom centru Republičkog sekretarijata unutrašnjih poslova na Vracama u Sarajevu od 1979. do 1983. godine. Nakon toga se raspoređuje u Specijalnu jedinicu Republičkog sekretarijata za unutrašnje poslove, gdje je ostao do aprila 1992. godine obavljajući dužnosti starješine od komandira voda do zamjenika komandanta Specijalne jedinice. U navedenom periodu završio je Školu rezervnih oficira pješadije u Bileći 1985. i veliki broj specijalističkih kurseva iz oblasti antiterorističke obuke. Aktivno se bavio borilačkim sportovima, nosilac je majstorskih zvanja iz džuda i džijudžica (samoodbrane)- 4. dan. Bio je vrhunski takmičar i trener Džudo kluba "Željezničar" iz Sarajeva i osvajač medalja na domaćim i međunarodnim takmičenjima.[1]
Dana 4. aprila 1992. godine formirao je i postao prvi komandant Specijalne jedinice Ministarstva unutrašnjih poslova Srpske Republike Bosne i Hercegovine, koja kasnije prerasta u Specijalnu brigadu policije Ministarstva unutrašnjih poslova Republike Srpske septembra 1992. Kao komandant Specijalne brigade policije učestvuje u aktivnim borbenim dejstvima jedinice do februara 1994. godine. Rješenjem ministra unutrašnjih poslova 1994. godine raspoređen je za načelnika Uprave policije Ministarstva unutrašnjih poslova Republike Srpske. Pomoćnik ministra unutrašnjih poslova - načelnik Resora javne bezbjednosti postaje 8. novembra 1994. godine izborom na sjednici Vlade Republike Srpske. Za zamjenika ministra unutrašnjih poslova Republike Srpske izabran je 1996. godine. Funkciju savjetnika ministra Ministarstva unutrašnjih poslova Republike Srpske obavljao je 1998. godine. U čin general - majora policije unaprijeđen je februara 1994.
Od 4. aprila 1992. do 14. decembra 1995. godine učestvovao je u Odbrambeno-otadžbinskom ratu srpskog naroda u Bosni i Hercegovini. Poslije penzionisanja aktivan je u radu rodoljubive nevladine organizacije. Penzionisan je 1998. godine. Sada živi u Beogradu.[1]
