Milorad M. Popović
Milorad Popović (Gacko, 1913 — Kozara, 6. april 1945) je bio poručnik u Kraljevoj gardi i komandant Nevesinjskog korpusa u Jugoslovenskoj vojsci u otadžbini.
| Milorad Popović | |
|---|---|
 Milorad Popović uoči rata | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1913. |
| Mesto rođenja | Gacko, Austrougarska |
| Datum smrti | 6. april 1945. (31/32 god.) |
| Mesto smrti | Kozara, Jugoslavija |
Biografija uredi
Rođen 1913. godine, a poginuo je 1945. Bio je poručnik u Kraljevoj gardi u vojsci Kraljevine Jugoslavije. Tokom Drugog svetskog rata bio je komandant Nevesinjskog korpusa Jugoslovenske vojske u otadžbini.[1]
Rodio se u Gacku u Hercegovini od oca Marka i majke Jovane Joksi Popović. Posle osnovne škole i šest razreda gimnazije, završio je Nižu školu Vojne akademije u Beogradu, kao 59. u klasi.
Aprilski rat ga je zatekao kao konjičkog poručnika Kraljeve garde u Beogradu. Uspeo je po slomu Kraljevine Jugoslavije, da izbegne zarobljeništvo i da se probije do rodnog kraja u Hercegovini, tj. u Gacko. U Hercegovini organizuje otpor, jedan je od vođa ustanka 1941. godine protiv fašističke Italije i ustaške Hrvatske.[1] Osnivač je i komandant Gatačke vojno-četničke brigade. General Dragoljub Mihailović, kada je jula 1942. godine stigao u Hercegovinu i izvršio smotru četničkih jedinica, Milorada Popovića je postavio za komandanta Nevesinjskog korpusa JVuO. Popović je učestvovao u mnogobrojnim borbama protiv ustaša, okupatora i komunista na prostoru Crne Gore, Bosne, Hercegovine, Like i Dalmacije.
Oktobra 1942. godine, tokom osovinske operacije Alfa, Popovićevi četnici su u okviru Dobrovoljačke antikomunističke milicije učestvovali u masovnom masakru u Prozoru nad lokalnim stanovništvom koje je podržavalo partizane.[1]
Unapređen od Mihailovića i odlikovan najvišim jugoslovenskim vojnim odlikovanjima: Belim Orlom sa mačevima i Karađorđevom zvezdom. U teškim borbama sa ustašama i komunistima na Kozari iznad Lijevča polja, poginuo je u njihovoj unakrasnoj vatri 6. aprila 1945. i izdahnuo na rukama rođenog brata i saborca Dušana.
Odlikovanja uredi
Orden Belog orla sa mačevima IV reda (1943)[2]
Reference uredi
- ^ a b v „Milorad M. Popović”. Srbisanje. Pristupljeno 1. 2. 2019.
- ^ Timotijević, Miloš (2015). „Zvonimir Zvonko Vučković (1916-2004): Biografija, dokumenta, sećanja” (PDF). Zbornik radova Narodnog muzeja. XLV: 186—187.
