Milorad Panić Surep
Milorad Panić Surep (Glogovac, Bogatić, 27. januar 1912 – Beograd, 22. april 1968)[1] bio je srpski pesnik, političar, publicista, antologičar i novinar.
| Milorad Panić Surep | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 27. januar 1912. |
| Mesto rođenja | Glogovac, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 22. april 1968. (56 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, SR Srbija, SFR Jugoslavija |
Panić je bio dugogodišnji direktor Narodne biblioteke Srbije i njegovim zalaganjem je podignuta trenutna zgrada NBS, kao i osnovano Arheografsko odeljenje i Konzvatorska laboratorija. Obavljao je funkciju ministra kulture.
Deo njegove privatne biblioteke nalazi se u sklopu Udruženja za kulturu, umetnost i međunarodnu saradnju „Adligat”.
Biografija uredi
.jpg)
Milorad Panić, pesnik i istaknuti kulturni poslenik, rođen je u Glogovcu, u Mačvi, 27. januara 1912. godine. Gimnaziju je završio u Šapcu, a filozofski fakultet u Beogradu. Po diplomiranju, zaposlio se u „Politici”, gde se posvetio pisanju reportaža sa socijalnom problematikom. Na početku nemačke okupacije bio je uz novinare koji su se zalagali za borbu protiv okupatora, pa je uhapšen i sproveden u logor na Banjici. Pustili su ga uz pismenu garanciju nekoliko uglednih građana, među kojima je bio i princ Đorđe Karađorđević.
Posle rata bio je urednik Tanjuga, prvi sekretar Udruženje književnika Narodne Republike Srbije, osnivač Zavoda za zaštitu i naučno proučavanje spomenika kulture Srbije. U junu 1956. godine postavljen je za prvog sekretara Saveta za kulturu Srbije (republički ministra kulture) i na toj funkciji ostao tri godine. Bio je jedan od inicijatora osnivanja Moderne galerije (današnji Muzej savremene umetnosti). Kao direktor Zavoda za zaštitu i naučno proučavanje spomenika kulture Srbije pokrenuo je inicijativu da se uradi prvi popisi naših starih gradova, manastira, crkava, riznica, ikona, rukopisnih knjiga i drugih vrednosti.
Surep je bio i upravnik Narodne biblioteke Srbije .[2] Njegovim dolaskom na čelo ove ustanove počela je izgradnja nove zgrade Biblioteke,[3] koja je bila uništena tokom nemačkog bombardovanja Beograda u aprilu 1941. godine.
Objavio je više pesničkih zbirki („Vetar zviždi“, „Prosto“, „Ti dolaziš“, „Lirika“ i drugih), antologija, letopisa, eseja i polemika iz istorije umetnosti i istorije kulture. Dobitnik je više nagrada od kojih su najznačajnije „Oktobarska nagrada Grada Beograda“ i „Vukova nagrada“.
Umro je 22. aprila 1968. godine u Beogradu i sahranjen je u Aleji narodnih heroja na Novom groblju.
Po njemu je nazvana Nagrada „Milorad Panić-Surep“.
Deo njegove privatne biblioteke nalazi se u sklopu Udruženja za kulturu, umetnost i međunarodnu saradnju „Adligat”.[4]
Dela uredi
Reference uredi
- ^ Milisavac, Živan, ur. (1984). Jugoslovenski književni leksikon (2. izd.). Novi Sad: Matica srpska. str. 598.
- ^ "Upravnici Narodne biblioteke Srbije"
- ^ "Narodna biblioteka Srbije”
- ^ Serbia, RTS, Radio televizija Srbije, Radio Television of. „"Adligatu" deo biblioteke Milorada Panića Surepa”. www.rts.rs. Pristupljeno 2020-11-10.
- ^ "Filip Višnjić - Život i delo[mrtva veza]"
- ^ "Kad su živi zavideli mrtvima[mrtva veza]"