Miloš Kordić
Miloš Kordić (Komogovina, Banija, ND Hrvatska, 10. avgust 1944) srpski je pesnik i književnik koji trenutno živi i stvara u Beogradu.[1]
Miloš Kordić | |
|---|---|
 | |
| Datum rođenja | 10. avgust 1944. |
| Mesto rođenja | Komogovina, ND Hrvatska |
Biografija uredi
Rođen je u Komogovini, na Baniji. Školovao se u Jošavici, Komogovini, Petrinji i Zagrebu. Radio je kao nastavnik, kulturni radnik, glavni i odgovorni urednik i rukovodilac informativnih službi u velikim privrednim kompanijama, slobodni umetnik, a uređivao je kulturne časopise i listove za decu. Bio je pokretač i organizator nekad značajnih kulturnih manifestacija. Učesnik je brojnih pesničkih susreta i festivala.
Kordić je zastupljen u antologijama poezije i proze: Bojana Stojanović-Pantović: Srpske prozaide, antologija pesama u prozi, Beograd, 2001, Nebojša Devetak: Antologija srpskog pjesništva u Hrvatskoj dvadesetog vijeka, Zagreb, 2002, Milan S. Kosović: Lirika vode, izabrane pesme o vodama, Beograd, 2002, Dušan Ivanić; Pripovijetka srpskih pisaca iz Hrvatske, Zagreb, 2004, Bojana Stojanović Pantović: Nebolomstvo, panorama srpskog pesništva kraja 20. veka, Zagreb, 2006. i u drugima.
Za svoj rad dobio je više nagrada, među kojima su nagrada „Sava Mrkalj” 2013. godine[2], „Pečat varoši sremskokarlovačke” 2016. godine,[3] i Srebrni prsten Umjetničkog bratstva manastira Krka 2018. godine.[4]
Njegova poezija opisana je kao autentična.[5]
Dela uredi
Poezija uredi
- Postojalo jedno more, Sisak, 1966.
- Spavač čistog sna, Zagreb, 1968.
- Grumen, Zagreb, 1971.
- Odavde do rata, Zagreb, 1972.
- Caprag, Sisak, 1976.
- Dinosaur, Čakovec, 1977.
- Izrezano oko, Zagreb, 1982.
- Disanje leda, Osijek, 1985.
- Rezači drame i kruha, Zagreb, 1989.
- Najava zime, Zagreb, 1990.
- Nasljedne pjesme (pogovor: Miroslav Nikolić), Beograd, 1992.
- Crna biljka jabuka, Pančevo, 1995.
- San o Borhesu, Beograd, 1998.
- Izabrane pjesme (pogovor: autor), Zagreb, 1999.
- Tiho pristajanje, Beograd, 2004.
Proza uredi
- Konjanik, Zagreb, 1982.
- Đavolov šestar, Beograd, 2001.
- Kao tačke u praznin, Beograd, 2005.
- Azbučnik sela Komogovine, Zagreb 2014.
Romani uredi
- Dadždevnjak, Beograd, 2014.
Poeme uredi
- Sloboda je nauk preduboki, Jasenovac, 1976.
- Šuma na rukama, Sisak, 1981.
Poezija za decu uredi
- E baš neću, Sisak, 1971.
- Sunce vrti suncokrete, Jazak, 1985; drugo izdanje 1986.
Ostalo uredi
Napisao je i knjigu kratkih eseja, ogleda i zapisa Propušteno, Zagreb, 2005. godine...
O Milošu Kordiću uredi
Za Kordića je poezija nesumnjivo bila i ostala prostor jezičko-imaginativnog istraživanja, različitih formalnih modela, kao i promišljenih, znalački korišćenih postupaka tzv. intertekstualnih veza, ali ne samo na planu književnosti, već i nauke, fizike, astronomije, kao i drugih umetnosti, u prvom redu filma i slikarstva
— Bojana Stojanović Pantović, Politika, Beograd, 3. april 2004.
Reference uredi
- ^ „Miloš Kordić”. Banija online. Pristupljeno 28. 1. 2019.
- ^ Miloš Kordić dobitnik nagrade Sava Mrkalj za 2012. godinu („Banija onlajn”, 30. januar 2013)
- ^ Priznanja Preradoviću i Kordiću („Politika”, 24. decembar 2016)
- ^ Srebrni prsten Milošu Kordiću („Intermagazin”, 4. jul 2018)
- ^ Grujičić, Nenad, ur. (2015). Prognani Orfeji. Sremski Karlovci: Brankovo Kolo. str. 20.
Spoljašnje veze uredi
- Intervju u Novostima
- Govor zahvale povodom dodele nagrade "Sava Mrkalj" Arhivirano na sajtu Wayback Machine (24. septembar 2015)
