Miloš Rastović
Miloš Rastović (Gornji Srb, kod Donjeg Lapca, 18. oktobar 1921 — Sinac, kod Otočca, 15. septembar 1942), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
| miloš rastović | |
|---|---|
 Miloš Rastović | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 18. oktobar 1921. |
| Mesto rođenja | Gornji Srb, kod Donjeg Lapca, Kraljevina SHS |
| Datum smrti | 15. septembar 1942. (20 god.) |
| Mesto smrti | Sinac, ND Hrvatska |
| Profesija | zemljoradnik |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | februara 1942. |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Služba | NOV i PO Jugoslavije |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 20. decembra 1951. |
Biografija uredi
Rođen je 18. oktobra 1921. godine u Gornjem Srbu kod Donjeg Lapca. Osnovnu školu završio je u rodnom mestu. Do početka Drugog svetskog rata, bavio se zemljoradnjom.
Pridružio se ustaničkim snagama odmah po izbijanju oružanog ustanka 27. jula 1941. godine kod Srba. Učestvovao je u napadu grupe ustanika na neprijateljske snage, koje su pritekle u pomoć napadnutoj ustaškoj posadi u Srbu. Posle borbi u Srbskom klancu, prebacio se na Drenovaču kod Bihaća, gde je krajem septembra stupio u leteći Odred „Čapajev“ (kasnije Odred „Marko Orešković“).
Učestvovao je u mnogim borbama Odreda na području Bosne i Like, od kojih su neke napad na ustaško-domobransku kolonu 3. oktobra 1941. na Čovki (kod Kulen Vakufa), borbe s ustašama i domobranima kod Donjeg Lapca istog meseca, borbe s italijanskim snagama kod Mekinjara 10. novembra i ostalo.
Dana 29. novembra 1941, od Odreda „Marko Orešković“ formiran je bataljon, a Miloš je nastavio da bude njegov borac. Učestvovao je u prvoj borbi bataljona 11. decembra, kao bombaš, u napadu na neprijatelja kod Plitvičkih jezera. Ubrzo posle ove borbe, postao je desetar.
Početkom 1942. godine, Miloš je učestvovao u napadu bataljona na italijanske snage u Šijanovom klancu kod Korenice, zatim ponovno u napadu na Italijane 20 dana kasnije. U jurišu prilikom zauzimanja Donjeg Lapca 27. februara 1942, bio je teško ranjen. Nakon lečenja, vratio se u bataljon, gde je primljen za člana Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) i postavljen za komandira voda.
Bio je među 32 izabrana borca bataljona „Marko Orešković“, koji sus e sredinom aprila 1942, ubacili u Jezerane i zauzeli crkvu u kojoj su se utvrdili ustaše. Celog dana su u njoj odbijali ustaške napade, a sledeće noći su se probili iz okruženja. Od kraja aprila do početka maja 1942, Miloš je učestvovao u borbama u severnoj Dalmaciji.
Bataljon „Marko Orešković“ je jula 1942. godine ušao u sastav Prve partizanske brigade Hrvatske. Miloš je s brigadom učestvovao u napadu na četnike u Ličkoj Jasenici i na ustaše u Križpolju i Jezeranama, u napadu na železničku prugu u Kapeli 25. avgusta 1942, u napadu na ustašku posadu u Dabru, te u ponovnom napadu na železničku stanicu u Kapeli.
Kada je 12. septembra poginuo komandir Prve čete u napadu bataljona na četnike u Zalužnici, Miloš je bio postavljen za novog komandira. Međutim, četom je komandovao samo tri dana. Poginuo je 15. septembra 1942. godine, nedaleko od železničke stanice Sinac, u jurišu tokom napada Prve i Druge ličke brigade na italijansko-domobranska obezbeđenja železničke pruge između Vrhovina i Studenaca.
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije, 20. decembra 1951. godine, proglašen je za narodnog heroja.
Literatura uredi
- Vojna enciklopedija (knjiga sedma). Beograd 1974. godina.
- Narodni heroji Jugoslavije. Ljubljana - Beograd - Titograd: Partizanska knjiga - Narodna knjiga - Pobjeda. 1982.