Mitropolit beogradski Dionisije II
Mitropolit Dionisije II bio beogradski mitropolit (1813—1815).
Mitropolit beogradski Dionisije II | |
|---|---|
| Datum smrti | 1815. |
Biografija uredi
Mitropolit Dionisije Nišlija (u svetu Dimitrije) bio je dragoman (srpski pisar i tumač) kod Rušid-paše. Paša je godinama bio zapovednik Niša.
Bio je pravoslavni sveštenik u Nišu. Doveo ga je u Beograd Huršid-paša, a od njega kao Srbina se očekivalo da smiruje raju.[1] Nasledio je na katedri beogradskih mitropolita izbeglog mitropolita Leontija (Lambrovića). Bio je po tituli mitropolit Beograda i Srema. Odgovorno je vršio misiju u srpskom narodu, a njegova rezidencija se nalazila u Beogradu.
Berat o postavljenju dobio je od sultana Mahmuda (1808-1839) 7. novembra 1813. godine U beratu se kaže: da su grčki patrijarh i njegov sinod izabrali mitropolita Dionizija, te su molili sultana da se isto lice potvrdi i da mu se izda berat, a on će položiti carskoj hazni uobičajeni peškeš za mitropolitsko dostojanstvo. Sultan je tada naredio da se pregledaju episkopski protokoli koji se čuvaju u carskoj blagajni (hazni), pa je onda potvrdio izabranog Dionizija za beogradskog mitropolita, naredivši mu da za berat plati uobičajeni peškeš od 21.000 aspri. Dioniziju se, kao oblasnom mitropolitu, daje vlast postavljanja i zbacivanja episkopa i sveštenika, pravo nesmetane uprave crkvama i manastirima, disciplinska vlast nad episkopima, kaluđerima i sveštenicima, kao i pravo nasleđivanja zaveštanih imanja od strane pravoslavnih. Mitropolit, dalje, ima pravo da od episkopa, kaluđera i popova i drugih vernih kupi miriju, na koju on prema postojećim kanonima i beratima ima prvo.
Reference uredi
- ^ Nedeljko Radosavljević: "Pravoslavna crkva u Beogradskom pašaluku 1766-1831.", Beograd 2007.
- ^ SRPSKI JERARSI od devetog do dvadesetog veka Arhivirano na sajtu Wayback Machine (2. decembar 2013), pp. 169
Literatura uredi
- Vuković, Sava (1996). Srpski jerarsi od devetog do dvadesetog veka. Beograd: Evro.
- Radosavljević, Nedeljko V. (2007). Pravoslavna crkva u Beogradskom pašaluku 1766—1831: Uprava Vaseljenske patrijaršije. Beograd: Istorijski institut SANU.
