Mihailo Golubović (general)
Mihailo St. Golubović (Beograd, 28. decembar 1889 — Lebane 14. april 1941) bio je jugoslovenski i srpski oficir i brigadni general jugoslovenske vojske.
| Mihailo Goluović | |
|---|---|
 Mihailo Golubović | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 28. decembar 1889. |
| Mesto rođenja | Beograd, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 14. april 1941. (51 god.) |
| Mesto smrti | Lebane, Kraljevina Jugoslavija |
| Mesto ukopa | Novo groblje u Beogradu |
| Obrazovanje | Vojna akademija |
| Vojna karijera | |
| Služba |  Kraljevina Srbija (do 1918) Kraljevina Jugoslavija (1918—1941) |
| Čin |   Pešadijski brigadni general |
| Učešće u ratovima | Balkanski ratovi Prvi svetski rat Aprilski rat |
Biografija
urediRođen je u Beogradu od oca Stevana i majke Angeline. Njegova žena bila je Persida Radosavljević, sa kojom je imao ćerku Nadeždu i sina Vojislava.
Vojnu akademiju Univerziteta odbrane u Beogradu upisao je 1. septembra 1909. godine sa 17. klasom pitomaca, a u čin podnarednika unapređen je 1. septembra 1911. godine. Kao podoficir služio je do 1912. godine kada je unapređen u čin potporučnika.[1] Na Višoj školi Vojne akademije bio je od 1920. do 1922. godine, a završio ju je sa odličnim uspehom.[1] U postupnim oficirskim činovima služio je do 14. aprila 1941. godine. Čin brigadnog generala dobio je 1. decembra 1938. godine.[2]
Preminuo je u Lebanskoj bolnici od zadobijenih rana kada je bio na funkciji komandanta pešadijske Topličke divizije. Sahranjen je u Lebanu uz prisustvo preko 100.000 oficira i vojnika koju su se tu nalazili ili povlačili. Nakon završetka rata prenet je u Beograd i sahranjen u porodičnoj grobnici na Novom groblju u Beogradu bez ikakvih počasti ili ukazanog vojničkog poštovanja.[1][2]
Učešće u ratovima
urediTokom Prvog svetskog rata, Golubović je ranjen u borbama 1. decembra 1912. godine kod sela Spada, na koti 550. Dana 4. avgusta 1914. godine kod Šapca i 4. septembra 1915. godine kod Radinaca dobio je prostrelne rane, kao i u dva maha u bojevima na Dobrudži 1916. godine.[3]
Ukazom FAO Br. 97996 od 20. jula 1919. kao aktivni pešadijski kapetan I klase odlikovan je Karađorđevom zvezdom sa mačevima četvrtoga reda za ličnu hrabrost i za zasluge u uspešnom i brzom formiranju naše prve dobrovoljačke divizije u Rusiji i hrabro predvođenje dobrovoljaca u operacijama ove divizije u Dobrudži 1916. godine.[1] Za zasluge u ratu 1917, 1918. i 1919. godine odlikovan je Ordenom Belog orla, a za ratne zasluge dobio je Belog orla s mačevima petog reda.[1] Golobović je nosio i brojna druga odličja Kraljevine Srbije i savezničkih država kao i sve spomenice za ratove Srbije od 1912. do 1918. godine.[2]
Nedeljnik Duga je 18. jula 1981. godine zabeležio o Goluboviću sledeće :
„… Ranjen u borbama, general Mihailo Golubović se povlačio sa svojim jedinicama prema Lebanu i umro u Lebanskoj bolnici 14. aprila 1941. godine. On je bio jedini general, koji je braneći otadžbinu, položio svoj život u Aprilskom ratu… General Golubović je sahranjen 16. aprila 1941. godine u Lebanu, uz prisustvo preko 100.000 oficira i vojnika, koji su se tu nalazili ili povlačili. Kasnije, posle završenog rata, prenet je u Beograd i sahranjen u porodičnoj grobnici na Novom groblju, bez ikakvih počasti ili ukazanog vojničkog poštovanja.“'
Reference
uredi- ^ a b v g d „Golubović St. Mihailo”. prvisvetskirat.rs. Pristupljeno 26. 11. 2021.
- ^ a b v „Mihailo Golubovic (Golubović)”. vojska.net. Pristupljeno 2020-03-08.
- ^ Bojan (2020-05-15). „Golubović St. Mihailo”. Prvi svetski rat (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-03-08.
Spoljašnje veze
uredi- Mihailo Golubović na sajtu prvisvetskirat.rs
