Mijo Kerošević
Mijo Kerošević — Guja (Husino, kod Tuzle, 4. jun 1920 — Čađevica, kod Bijeljine, 3. decembar 1946), rudar, učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
| mijo kerošević | |||
|---|---|---|---|
 Mijo Kerošević Guja | |||
| Lični podaci | |||
| Datum rođenja | 4. jun 1920. | ||
| Mesto rođenja | Husino, kod Tuzle, Kraljevstvo SHS | ||
| Datum smrti | 3. decembar 1946. (26 god.) | ||
| Mesto smrti | Čađevica, kod Bijeljine, NR Bosna i Hercegovina, FNR Jugoslavija | ||
| Profesija | rudar | ||
| Delovanje | |||
| Član KPJ od | 1942. | ||
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba | ||
| Služba | NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska armija 1941 — 1946. | ||
| Čin | kapetan | ||
| Heroj | |||
| Narodni heroj od | 5. jula 1951. | ||
| Odlikovanja |
| ||
Biografija uredi
Rođen je 4. juna 1920. godine u selu Husino, kod Tuzle. Potiče iz poznate rudarske porodice Kerošević. Godine kada je rođen, u Husinu je izbio rudarski štrajk, poznat kao „Husinska buna“. U ovom štrajku učestvovao je Mijin otac Franjo, kao i njegovi stričevi, među kojima i Juro Kerošević, koji je posle sloma štrajka optužen za ubistvo žandarma i najpre osuđen na smrt, a kasnije pomilovan na dvadesetogodišnju robiju.
Posle završetka škole, Mijo je kao i većina muških članova njegove porodice, postao rudar. Radio je najpre u rudniku Kreki, a pred rat je radio u Banovićima. Prva saznanja o radničkom pokretu, Mijo je poneo iz svoje porodice, koja je aktivno učestvovala u revolucionarnom radničkom pokretu. Član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ) postao je u godinama pred rat.
Aprilski rat i okupacija Kraljevine Jugoslavije, 1941. godine zatekli su ga u Banovićima, odakle se vratio u rodno mesto. Kao član SKOJ-a, aktivno je učestvovao u pripremama za oružani ustanak. U dogovoru sa Oblasnim komitetom KPJ za Tuzlu, grupa rudara Hrvata predvođena Petrom Miljanovićem i Ivom Bojanovićem, a u kojoj je bio i Mijo, se prijavila u Ustaški tabor u Bukinju. Posle izvesnog vremena provedenih u ustašama, gde su dobili uniforme, oružje i municiju, oni su u avgustu prebegli partizanima na oslobođenu teritoriju na Ozrenu. Od ove grupe rudara, kao i drugih rudara koji su već bili na Ozrenu, formirana je Husinska rudarska četa unutar Ozrenskog partizanskog odreda. Među borcima ove čete bio je i rudar Pejo Marković, u čiju je čast ispevana pesma „Konjuh planinom“. Od svih rudara-boraca ove čete jedino je Mijo dočekao kraj rata. U članstvo Komunističke komunističke partije (KPJ) primljen je 1942. godine.
Mijo je bio veoma hrabar borac, zbog čega su mu njegovi drugovi dali nadimak „Guja“. Krajem 1942. godine je stupio u Šestu istočnobosansku brigadu, a od oktobra 1943. je ušao u tada formiranu Osamnaestu hrvatsku istočnobosansku brigadu. U njoj se nalazio na dužnosti komandanta Trećeg husinskog bataljona. Kao komandant bataljona, istakao se u borbama tokom Šeste neprijateljske ofanzive, krajem 1943. godine. Zajedno sa svojom jedinicom, po velikoj zimi je nekoliko puta prelazio reku Krivaju, obezbeđujući tako Štab Trećeg bosanskog korpusa. Istakao se i u borbama oko Tešnja, Foče, Vučjaku, Doboja, oko Kladnja i Tuzle.
Krajem 1944, kao iskusan i proveren borac, bio je prebačen u Korpus narodne odbrane Jugoslavije (KNOJ), koji se nalazio pod komandom Odeljenja za zaštitu naroda (OZN). Po završetku rata, prebačen je u Oznu i postavljen za opunomoćenika Ozne u Tuzli, a kasnije na dužnost referenta u Okružnom odeljenju Ozne u Tuzli. Na terenu oko Tuzle, kao i području Posavine i Majevice, učestvovao u poterama za ostacima ustaških i četničkih bandi.
Smrtno je stradao 3. decembra 1946. godine, u selu Čađevica, kod Bijeljine tokom potere za četničkim odmetnicima — Dragom Aničićem i Jocom Zarićem. Sahranjen je na Spomen-groblju u Husinu, gde su sahranjeni rudari učesnici Husinske bune, kao i njegovi drugovi iz Husinske partizanske čete, koji su pali tokom Narodnooslobodilačke borbe.
Nosilac je Partizanske spomenice 1941., a odlukom Prezidijuma Narodne skupštine FNRJ, 5. jula 1951. godine je proglašen za narodnog heroja Jugoslavije.
Literatura uredi
- Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975.
- Osamnaesta hrvatska istočnobosanska brigada. „Univerzal“ Tuzla, 1988. godina.
