Monmartr
Monmartr (franc. Montmartre), je severni, najviši deo Pariza, glavnog grada Francuske (nadmorska visina 127 m), sa kojeg se vidi ceo grad.
Najvernije je sačuvao izgled starog Pariza sa krivudavim ulicama i starim kućama. U drugoj polovini XIX veka bio je centar umetničkog i boemskog života, pa je to dobrim delom i danas. Njegove ulice, kafane, barove, zabavna pozorišta ovekovečile su čuvene ličnosti, poput slikara Tuluz-Lotrek, Renoar, Bonar, Utrilo i mnogi drugi. Na Monmartru se nalazi i crkva Sakr-Ker, na čijem se prostoru nalazi i poznato groblje Monmartr na kome su sahranjene mnoge poznate ličnosti.
Istorija uredi
Arheološka iskopavanja pokazuju da su visovi Monmartra bili okupirani najmanje od galo-rimskih vremena. Tekstovi iz 8. veka navode ime mons Merkori (planina Merkur), a tekst iz 9. veka govori o planini Mars. Iskopavanjima 1975. severno od crkve Sen Pjer pronađeni su novčići iz 3. veka i ostaci velikog zida. Ranijim iskopavanjima u 17. veku u fontani du But pronađeni su ostaci rimskih kupatila iz 2. veka.[1]
Bute duguje svoju naročitu religioznu važnost tekstu pod naslovom Čuda Sen Denisa, koji je pre 885. napisao Hilduin, iguman manastira Sen Deni, koji pripoveda kako je Sen Deni, hrišćanski biskup, obezglavljen na vrhu brda 250. godine nove ere. po nalogu rimskog prefekta Fescennija Sisinija za propovedanje hrišćanske vere galo-rimskim stanovnicima Lutecije . Prema Hilduinu, Denis je sakupio svoju glavu i odneo je do fontane Sen Deni (na modernom ćorsokaku Žirardon ), a zatim se spustio na severnu padinu brda, gde je i umro. Hilduin je napisao da je crkva podignuta „na mestu koje se ranije zvalo Mont de Mars, a zatim, srećnom promenom, „Mont des Martirs““. [2]
Godine 1134, kralj Luj VI je kupio kapelu Merovinga i na tom mestu sagradio crkvu Saint-Pierre de Monmartre, koja još uvek stoji. Takođe je osnovao Kraljevsku opatiju Monmartr, manastir benediktinskog reda, čije su zgrade, bašte i polja zauzimali veći deo Monmartra. Podigao je i malu kapelu, nazvanu Martirijum, na mestu gde se verovalo da je Sen Deni obezglavljen. Postalo je popularno mesto hodočašća. U 17. veku na tom mestu je podignut manastir pod nazivom Abaje d'en bas, a 1686. godine ga je zauzela zajednica monahinja.[3]
