Narodnooslobodilački front (Grčka)
Narodnooslobodilački front (grč. Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, Ethniko Apeleftherotiko Metopo, skraćeno EAM), bila je najsnažnija grčka organizacija otpora okupacionim silama Osovine u Drugom svetskom ratu.[1]
Oružano krilo ovog pokreta otpora bila je Narodnooslobodilačka vojska Grčke.
Po mnogo čemu Narodnooslobodilački front Grčke bio je sličan Narodnooslobodilačkom pokretu Jugoslavije. Vodeću ulogu u EAM-u imala je Komunistička partija Grčke a spoljnu podršku pokretu davao je SSSR.
Istorija uredi
Osnivanje uredi
Odluku o osnivanju EAM-a donela je KP Grčke nakon okupacije zemlje, na svom Sedmom plenumu, usrkos odbijanju velikih političkih partija da ne učestvuju u toj organizaciji. EAM je osnovan 27. septembra 1941.[2] od strane predstavnika četiri levičarske organizacije: Lefterisa Apostoloua u ime KP Grčke, Hristosa Homenidisa u ime Grčke socijalističke partije, Ilijasa Tsirimokosa u ime Unije za narodnu demokratiju i Apostolosa Vojatzisa kao predstavnika Grčke zemljoradničke partije.
EAM je u svojoj deklaraciji pozvao Grčki narod na oslobođenje od stranog jarma uz obećanje da će nakon oslobođenja omogućiti Grcima da sami odrede svoj oblik vlasti. Istovremeno deklaracija je ostavila otvorena vrata i ostalim političkim partijama da im se pridruže u toj borbi. Od samog početka je KP Grčke, zbog svoje brojčane nadmoći i dobre organizovanosti u odnosu na svoje partnere, preuzela dominantni položaj unutar novog pokreta. Kako je generalni sekretar partije Nikolaos Zaharijadis, bio internisan u koncentracioni logor Dahau [3]za predsednika EAM-a izabran je njegov partijski drug Georgios Sijantos. Ubrzo nakon EAM-a, KP Grčke je osnovala i svoju vojnu organizaciju ELAS 1942. godine, [2] koja je počela sa oružanim otporom.
Drugi svetski rat uredi
Kada su u Grčkoj uvedene mere protiv Jevreja, Narodnooslobodilački front je bio najefikasniji u pružanju pomoći Jevrejima da prežive. Pripadnici pokreta otpora izigravali su planove nacista uništavajući podatke o jevrejskoj zajednici u Atini, a pomogli su i rabinu da prebegne na slobodnu teritoriju. EAM-ova ilegalna štampa redovno je objavljivala pozive stanovništvu da pomaže jevrejskim sugrađanima, dok im je sama organizacija omogućavala da se prebace na Bliski istok ili ih regrutovala kao dobrovoljce u svoje redove.[1]
EAM je brzo postao najznačajnija organizacija pokreta otpora u zemlji, koja je kotrolisala najveći dio oslobođenih teritorija u brdima severne Grčke.
Kad su se Sile Osovine povukle iz Grčke u oktobru 1944, EAM je kontrolisao 2 / 3 Grčke. [2] EAM je učestvovao na Libanskoj konferenciji u septembru 1944. koju su organizovali Britanci, na kojoj je dogovoreno ujedinjenje svih rivalskih pokreta otpora, kao i političkih pokreta, vlade u egzilu sa domaćim političarima. EAM je učestvovao u prvoj posleratnoj grčkoj vladi sa svojih šest ministara.[2] Saradnja sa Britancima i desnim političkim rivalima trajala je sve dok EAM nije organizovao velike demonstracije u Atini 3. decembra 1944. protiv više nego očigledne favorizacije desnih političkih partija koju je provodila britanska vojska. Nakon tog je buknula dekabrijana, oružana borba protiv Britanaca i vladinih snaga.
Grčki građanski rat uredi
Nakon toga je došlo do potpisivanja Sporazuma u Varkizi 12. februara 1945, na kojem je dogovoreno razoružanje ELAS-a. U aprilu su EAM napustili Grčka socijalistička partija i Unija za narodnu demokratiju. Nakon tog se razbuktao Grčki građanski rat koji je trajao do 1949. u kom je politički učestvovao i EAM na strani komunista.[2]
Izvori uredi
- ^ a b Historijska čitanka, Drugi svjetski rat Arhivirano na sajtu Wayback Machine (9. januar 2014), Pristupljeno 15. 4. 2013.
- ^ a b v g d „EAM-ELAS” (na jeziku: engleski). Encyclopædia Britannica. Pristupljeno 10. 4. 2013.
- ^ Neni Panourgia. „Chapter 4. 1945–1946: White Terror” (na jeziku: engleski). Columbia. Pristupljeno 10. 4. 2013.
Vidi još uredi
Spoljašnje veze uredi
- EAM-ELAS (na portalu Encyclopædia Britannica (jezik: engleski)